Joseph Arthur Dufaure du Bessol

Francuski generał 3 etoiles.svg Joseph Arthur Dufaure du Bessol
Narodziny 25 lutego 1828
Beaulieu-sur-Dordogne ( Corrèze )
Śmierć 2 października 1908(w wieku 80 lat)
Limoges ( Haute-Vienne )
Pochodzenie Francja
Wierność Francja
Uzbrojony Piechota
Stopień Dywizja generalna
Lata służby 1847 - 1893
Nagrody Wielki Krzyż Legii Honorowej
Inne funkcje Założyciel Towarzystwa Literatury, Nauki i Sztuki w Corrèze, członek
Rady Generalnej Corrèze

Joseph Arthur Dufaure du Bessol , urodzony dnia25 lutego 1828w Beaulieu-sur-Dordogne ( Corrèze ) i zmarł dnia2 października 1908w Limoges ( Haute-Vienne ) jest francuskim generałem .

Biografia

Wczesna kariera w Algierii

Urodzony 25 lutego 1828w Beaulieu-sur-Dordogne , w budynku Bessol , Joseph Arthur Dufaure du Bessol rozpoczął karierę wojskową w 1847 roku jako ochotnik. Wstąpił do specjalnej szkoły wojskowej w Saint-Cyr w 1849 r. I opuścił ją jako podporucznik w 1851 r. Przydzielony do 1. pułku piechoty zagranicznej, wyjechał do Sidi Bel Abbès w Algierii . Zostaje tam doMarzec 1854, data, w której zostaje porucznikiem i zostaje powołany do udziału w wojnie krymskiej . Awansowany kapitan wrócił do Algierii i wyróżniał się tam szczególnie podczas bitwy Icheriden , w24 czerwca 1857, na czele 2 pułku zagranicznego .

Włoska wieś

Następnie przeszedł do 3.Pułku Grenadierów Pieszych Gwardii Cesarskiej, z którym brał udział w kampanii włoskiej i walczył w bitwie pod Magenta ,4 czerwca 1859, podczas którego zostaje kontuzjowany.

Ekspedycja do Meksyku

Na początku 1862 r. Został przeniesiony do 3. Pułku Zouave, z którym brał udział w wyprawie meksykańskiej i wyróżnił się na czele swoich wojsk podczas bitwy pod San Lorenzo , którą zdobył 2 flagi wroga. Po zdobyciu Oaxaca żołnierze zostali wysłani do walki w północnym Meksyku, gdzie siły rządu Juárez były nadal silne. Siły ekspedycyjne nie były przyzwyczajone do walki w ten sposób: gdy republikańscy bojownicy byli w pozycji siły, zaatakowali, w przeciwnym razie uciekli. Aby walczyć z tą strategią, zorganizowano kontrpartyzancką wojnę pułkownika Du Pina  ; z pomocą miejscowych ludzi, znając teren, po którym zapuszczali się, uzbrojeni w konie, działali na obrzeżach armii francuskiej. To właśnie w tym kontekście kapitan Joseph Arthur Dufaure du Bessol objął dowództwo nad grupą kontr-partyzancką w regionie Meksyku .

Wojna 1870-1871

Po powrocie do Francji w 1865 r. Awansował na dowódcę batalionu w 1. pułku zagranicznym, a następnie w 1868 r. Przeszedł do batalionu chasseurs à pied Gwardii Cesarskiej .
To był na czele tego batalionu, który został ranny podczas bitwy pod Gravelotte na18 sierpnia 1870podczas wojny francusko-pruskiej . Udało mu się uciec z Metz i natychmiast oddał się na służbę wojskom Republiki, aby kontynuować walkę.

Powołany podpułkownik, szybko stał pułkownik w pułku 43-cia marszowym dołączonej do armii Północy . Bierze udział w27 listopada 1870, w bitwie pod Villers-Bretonneux, gdzie został ponownie ranny, a następnie został generałem brygady wGrudzień 1870Wziął głowę 2 nd  podziału, z 22 -go  korpusu z którego został ponownie ranny w bitwie pod Saint-Quentin na19 stycznia 1871.

generał porucznik

Od 1875 do 1879 dowodził 67 th  Pożarnej i 72..
Awansowany do stopnia generała w 1880 roku, jest on na czele 32 -tego  Dywizji Piechoty , od 1881 do 1882 roku, a 28-ci od 1883 do 1889 roku
w 1890 roku, stał się ogólne Corps dowodził 13 e  korpus , a następnie, w 1891 roku, to jest umieszczony na czele 19 -tego  wojska i pozostał tam aż do 1893 roku, a po osiągnięciu limitu wieku był zmuszony do przejścia na emeryturę.

Zmarł w Limoges dnia2 października 1908.

Dekoracje

Notatki, źródła i odniesienia

  1. Joseph Arthur Dufaure du Bessol na cths.fr
  2. Wskazówka n o  PA00099671 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
  3. Historia 33 th  promocji Specjalnej Wojskowej Szkoły Saint-Cyr (1849-1851), promowanie Zaatcha
  4. BESSOL Autor: Claude Merle
  5. Biuletyn Praw Republiki, tom 11; Tom 1830; Tom 1867 strona 1200