José Luccioni (piosenkarz)

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym opery lub operetki i francuskiej śpiewaczki .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Jose Lucy Obraz w Infoboksie. José Luccioni w 1947 roku ( studio fotograficzne Harcourt ) Biografia
Narodziny 14 października 1903
Bastia
Śmierć 5 października 1978(w wieku 74 lat)
Marsylia
Narodowość Francuski
Zajęcia Artysta liryczny , piosenkarz
Inne informacje
Zasięg Tenor

Joseph dit José Luccioni jest francuskim autorem tekstów , urodzonym dnia14 października 1903w Bastii ( Haute-Corse ) i zmarł dnia5 października 1978w Marsylii ( Bouches-du-Rhône ).

Członek Paris Opera trupy , jest on jednym z największych tenorów w okresie międzywojennym .

Biografia

Zaczynał jako mechanik i kierowca Citroëna i dopiero podczas służby wojskowej zauważono jego zdolności wokalne. Wyjechał na studia śpiewu do Paryża u Léona Davida i Léona Escalaïsa i zadebiutował na scenie w Opéra de Rouen w 1931 w Tosce (Cavaradossi). Jego dramatyczny rejestr tenorowy natychmiast otworzył drzwi do Opery Paryskiej, gdzie pozostał tylko jeden sezon. 18 listopada 1933, wstąpił do Opéra-Comique, gdzie zaśpiewał Don José w Carmen , rolę, którą wznowił w 1935 roku w Covent Garden w Londynie wraz z Conchita Supervía i którą zaśpiewał ponad 500 razy w ciągu swojej kariery. Nadal w Opéra-Comique, stworzył tytułową rolę Cyrano de Bergerac przez Franco Alfano w 1936 i śpiewała główne role w repertuarze: Werther (rola tytułowa), Pagliacci (Canio), Tosca (Cavaradossi), La Bohème (Rodolfo ), Cavalleria rusticana (Turridu), Otello (rola tytułowa), Esclarmonde (Roland) itp.

Jego kariera szybko staje się międzynarodowa: występuje w Opéra de Monte-Carlo, gdzie śpiewał Borysa Godunowa z Fiodorem Chaliapin we Włoszech , w tym w Operze Rzymskiej i Verona Arena , w Hiszpanii ( Liceu of Barcelona ) w Argentynie ( Teatro Colón w Buenos Aires ) oraz w Stanach Zjednoczonych ( Chicago Opera ).

Po II wojnie światowej wystąpił w kilku filmach, a następnie objął kierownictwo Opéra de Nice .

Jest patriarchą linii artystów: jego syn, Jacques Luccioni (ur 25 stycznia 1930 rw Paryżu) zadebiutował także jako tenor w 1956 roku w Opéra-Comique w roli Don José, a na początku lat 60. zwrócił się ku repertuarowi barytonowemu (Danilo w La Veuve joyeuse w Théâtre du Châtelet u boku swojej drugiej żony Géori Boué ), następnie przejdź do reżyserii i reżyserii trupy (Center lyrique populaire de France). Jego wnuk José Luccioni (syn Jacquesa i aktorki Micheline Luccioni ) jest aktorem, podobnie jak jego prawnuczka Olivia Luccioni.

Kariera

Kino

Dyskografia selektywna

Saint-Saens, Samson et Dalila: Hélène Bouvier, José Luccioni, Charles Cambon, Orchestre de l'Opéra de Paris, Louis Fourestier, (1946), (CD Naxos)

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Patrick O'Connor, „  José Luccioni (1903-1978)  ” , na stronie oxfordindex.oup.com (dostęp 10 lipca 2015 r . ) .

Linki zewnętrzne