John de Havering

John de Havering Funkcjonować
Szeryf
Hampshire ( d )
Październik 1274 -Październik 1278
Biografia
Śmierć 1309
Herb Johna de Haveringa: Argent, do lwa szalejącego do rozwidlonego ogona Gules, do kołnierza Azure.

John Havering jest oficerem i angielski urodzone między 1245 a 1250, a zmarł w 1309. Był uważany za jednego z najbardziej doświadczonych dyrektorów króla Edwarda I st i służy jako Justiciar Walii i jako steward Biskajskiej .

Biografia

John jest syn Richarda de Havering, zarządcy domen Simon de Montfort, 6 th Earl of Leicester . Kiedy zmarł w 1267 r., Odziedziczył majątek ojcowski. Za panowania króla Henryka III . Jest w szczególności Lordem Grafton w Northamptonshire .

Od października 1274 do października 1278 Havering był szeryf z Hampshire . Po podboju Walii, w 1284 r. Został zastępcą sędziego Północnej Walii. W lipcu 1287 był jednym z dowódców armii, która stłumiła bunt walijskiego lorda Rhysa ap Maredudda .

W listopadzie tego samego roku wyruszył z królem do Gaskonii . Przed powrotem do Anglii latem 1289 roku Edward I pierwszy Seneszal mianuje Biskaję. Od początku swojego mandatu Havering ingerował w administrację miasta Bordeaux , wywołując niezadowolenie mieszkańców i lokalnych baronów. Niektórzy apelowali do parlamentu Paryża , podczas gdy Havering w odwecie przejął przesyłkę wina zmierzającą do Anglii. Od 1290 r. Gaskonia burzy się, a kiedy w 1294 r. Wznawia się wojna z Francją, wielu jest niezadowolonych z angielskiej administracji.

W 1294 r. Havering wrócił do Anglii, gdzie król nakazał mu zorganizować zebranie prałatów: był odpowiedzialny za wezwanie ich do wyrażenia zgody na wyższy podatek. Od 1294 do 1295 roku był odpowiedzialny za obronę Merionethshire przed walijskim buntem: to jego przywódca Madog ap Llywelyn poddał się , a Havering zażądał nagrody w wysokości 500 marek za jego schwytanie. Został mianowany sędzią północnej Walii w 1295 roku, badając w szczególności przyczyny buntu. Utrzymał ten zarzut do 1301 roku, kiedy nie okazał empatii Walijczykom, którzy narzekali na wysokie podatki i przymusową rekrutację żołnierzy. W 1299 roku król John de Havering został powołany do parlamentu .

Od 1305 do 1308 roku Havering był ponownie Seneszalem Gaskonii, przez dwa lata ponownie pod administracją angielską. Jego syn Richard towarzyszy mu we Francji i służy jako dowódca Bordeaux

Potomków

Havering zmarł prawdopodobnie około 1309 roku. W 1336 roku wdowa po nim Margaret nadal posiadała majątki w Essex i Hertfordshire . Jego syn Richard dziedziczy jego majątek.

Bibliografia

  1. Françoise Bériac-Lainé i Philippe Challet, „  Senechals of Gaskonii: Men of War?  "
  2. Michael Prestwich: Edward I . Berkeley, University of California Press, 1988, ( ISBN  0-520-06266-3 ) , S. 308
  3. J. R. Maddicott: Simon de Montfort.
  4. Thomas Christopher Banks: Baronia Anglica Concentrata, Or, A Concentrated Account of All the.
  5. Michael Prestwich: Edward I . Berkeley, University of California Press, 1988, ( ISBN  0-520-06266-3 ) , S. 207
  6. Ralph A. Griffiths: Bunt Rhysa ap Maredudda, 1287–88 .
  7. Michael Prestwich: Edward I . Berkeley, University of California Press, 1988, ( ISBN  0-520-06266-3 ) , S. 404
  8. David Walker: Średniowieczna Walia .
  9. Michael Prestwich: Edward I . Berkeley, University of California Press, 1988, ( ISBN  0-520-06266-3 ) , str. 224
  10. Rees R. Davies: The Age of Conquest.
  11. Michael Prestwich: Edward I . Berkeley, University of California Press, 1988, ( ISBN  0-520-06266-3 ) , S. 225
  12. Michael Prestwich: Edward I . Berkeley, University of California Press, 1988, ( ISBN  0-520-06266-3 ) , S. 552
  13. The National Archvies: Petitioners: Richard de Havering, syn i spadkobierca Johna de Haveringa.