John Pyke Hullah

John Hullah Obraz w Infobox. John Pyke Hullah w latach 60. Biografia
Narodziny 27 czerwca 1812
Worcester
Śmierć 21 lutego 1884(71 lat)
Londyn
Pogrzeb Cmentarz Kensal Green
Narodowość brytyjski
Trening Królewska Akademia Muzyczna
Zajęcia Kompozytor , nauczyciel
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Edynburgu
Uzbrojony Armia brytyjska

John Pyke Hullah , urodzony dnia27 czerwca 1812 - martwy 21 lutego 1884, jest angielskim kompozytorem i nauczycielem muzyki urodzonym w Worcester .

Biografia

Był uczniem Williama Horsleya od 1829 roku, aw 1833 wstąpił do Królewskiej Akademii Muzycznej . Jest autorem trzech oper na podstawie tekstów Dickensa , The Village Coquettes , wyprodukowanych w 1836 r. , The Barbers of Basra w 1837 r. I The Outpost z 1838 r. , Ostatnich dwóch w Royal Opera House w Covent Garden. Od 1839 roku , kiedy wyjechał do Paryża, by studiować różne systemy nauczania muzyki dla mas ludowych, że przyjęty system Wilhelma o stałej C i jego dostosowanie tego systemu uczono z ogromnym powodzeniem między 1840 a 1860 r . Edmund Hart Turpin jest jego najbardziej znanym uczniem.

W 1847 roku , w ramach subskrypcji wzniesiono duży budynek w Long Acre  (we) , zwany St Martin's Hall  (w środku ) , i przekazano go Hullahowi. Zainaugurowany w 1850 r. , Został całkowicie zniszczony przez pożar w 1860 r. , Cios, po którym Hullah długo się regenerował. Dał serię wykładów w Royal Institution w 1861 oraz w 1864 roku uczy się w Edynburgu, ale w następnym roku udało się w jego wniosku o Reid Katedrze Muzyki .

Dyrygował koncertami w Edynburgu w 1866 i 1867 oraz w Royal Academy of Music od 1870 do 1873 . Został powołany do komitetu zarządzającego w 1869 roku i inspektora szkół muzycznych w Wielkiej Brytanii przez Council of Education w 1872 roku . W 1878 r. Wyjechał za granicę, aby obserwować stan edukacji muzycznej w szkołach i przywiózł bardzo cenny raport cytowany w poświęconym mu wspomnieniu przez wdowę w 1886 r . Cierpiał na atak paraliżu w 1880 i ponownie w 1883 .

JP Hullah jest honorowym członkiem King's College London i profesorem muzyki wokalnej w Queen's College i Bedford College w Londynie. Zastąpił dr Horsleya jako organista Charterhouse (w pierwotnym miejscu w Londynie w 1858 r. I piastował to stanowisko aż do śmierci. W 1876 ​​r. Na Uniwersytecie w Edynburgu uzyskał tytuł doktora honoris causa) .

Jego kompozycje, które pozostały popularne kilka lat po jego śmierci w 1884 roku , składają się głównie z ballad (podobnie jak muzyczna adaptacja wiersza Three Fishers  (in) ) Charlesa Kingsleya, ale jego znaczenie w historii muzyki wynika z zaangażowania do popularyzacji edukacji muzycznej i ciągłego sprzeciwu wobec tonicznego systemu sol-fa  (w), czego nie mógł przewidzieć. Jego zastrzeżenia do systemu wynikały po części z charakteru muzyki, która była powszechnie używana przez wczesnych mistrzów systemu.

W 1886 roku wdowa po nim Frances Rosser Hullah opublikowała biografię swojego zmarłego męża.

Pisma

Uwagi i odniesienia

  1. J. Hullah & C. Dickens, The village coquettes: opera komiczna w dwóch aktach (Richard Bentley, Londyn 1836). Zobacz Walter Dexter, Dickens's Correspondence with John Hullah: dotychczas niepublikowane z kolekcji hrabiego de Suzannet (Walter Dexter, Londyn 1933)
  2. J. Hullah & John Maddison Morton, The barbers of Basra: opera komiczna w dwóch aktach (Chapman & Hall, Londyn ok. 1837).
  3. Edmund Hart Turpin , cyberhymnal.org, dostęp 5 marca 2016
  4. Back materia: „Works by John Hullah” (dodatek reklamowy Longmansa w Trzecim lub przejściowym okresie historii muzyki (1876)).
  5. F. Hullah, Życie Johna Hullaha LL.D (Longmans, Green & Co., Londyn 1886), str.  74 .
  6. F. Hullah, Życie Johna Hullaha LL.D , str.  207 .
  7. Frances Hullah, Life of John Hullah, LL.D., przez jego żonę (Longmans, Green & Co., Londyn 1886). Przeczytaj tutaj (Archiwum)

Linki zewnętrzne