Narodziny |
2 lutego 1916 Felixstowe |
---|---|
Śmierć |
29 grudnia 2004(88 lat) Warwick |
Narodowość | brytyjski |
Zajęcia | Rzeźbiarz , malarz |
Trening | Royal College of Art |
Arthur John Bridgeman , urodzony dnia2 lutego 1916w Felixstowe ( Suffolk ) i zmarł dnia29 grudnia 2004w Warwick jest brytyjskim rzeźbiarzem
Arthur John Bridgeman, którego przyjaciele nazywali po prostu „Bridge”, podpisał swoje prace pod kierownictwem Johna Bridgemana.
W wieku 14 lat wstąpił do Colchester School of Fine Arts , kontynuował naukę w Royal College of Art, gdzie uczył się u Franka Dobsona (rzeźbiarza). Jego pierwszą pasją było malarstwo i to właśnie w tym okresie stworzył gwasze i pastele w stylu romantycznym na chwałę angielskiej wsi . Po drugiej wojnie światowej odmówił mu możliwości podjęcia studiów w British School w Rzymie , woląc pracować z Mishą Blackiem, a następnie przy Kopule Odkryć na Festiwalu w Wielkiej Brytanii . Po okresie pracy jako dyrektor rzeźby w Carlisle School of Art, zastąpił Williama Bloye na stanowisku dyrektora rzeźby w School of Fine Arts w Birmingham, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1981 roku .
Jego prace zostały docenione zarówno przez klientów prywatnych, jak i przez gminy, w szczególności przyczynił się do odbudowy Birmingham po wojnie, tworząc ikoniczne obrazy sztuki publicznej. Tworzył także rzeźby dla dzieci, co było pomysłem awangardowym połowy lat pięćdziesiątych .
Zawsze eksperymentując z nowymi materiałami, wykonał dla szpitala ciążowego w Birmingham matkę i dziecko z cementu, a dla szpitala Dudley Road w Birmingham, Compassion , większą niż życie grupę, wykonaną z brązu i niedawno odnowioną. Te dwa przykłady pokazują zakres zamówień, które zostały z nim złożone. Mater Dolorosa w niedawno zrekonstruowanym Lady Chapel of Coventry katedry jest być może najbardziej znaczące dzieło religijne on kiedykolwiek wyprodukowane. Książka, którą napisał wraz z żoną, autorką i dziennikarką Irene Dancyger , Clay Models and Stone Carving (1974), doskonale oddaje jego filozofię sztuki i pokazuje jego zainteresowanie metodami i materiałami.
Pod koniec swojego życia skoncentrował się na mniejszych figurach kobiet , udowadniając sobie, że może być jednym z ostatnich wielkich praktyków w sztuce formowania do utraconego wosku.