Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Joe OrtonNarodziny |
1 st styczeń 1933 Leicester |
---|---|
Śmierć |
9 sierpnia 1967(w wieku 34 lat) Islington |
Imię w języku ojczystym | John Kingsley („Joe”) OrtonOrton |
Pseudonim | Edna Welthorpe |
Narodowość | brytyjski |
Trening | Królewska Akademia Sztuki Dramatycznej (do1953) |
Zajęcia | Dramaturg , scenarzysta , pisarz , aktor , powieściopisarz |
Okres działalności | 1964-1967 |
Gatunek artystyczny | Czarny humor |
---|---|
Skazany za | Lot |
Joe Kingsley Orton ( Leicester ,1 st styczeń 1933- Islington ,9 sierpnia 1967) Jest pisarzem , scenarzystą i dramatopisarzem angielskim .
Najstarszy syn ogrodnika, Joe Orton, po niepowodzeniu ukończył kursy sekretarskie. Jako aktor amator, w 1951 r . otrzymał stypendium na studia w Royal Academy of Dramatic Art w Londynie . To właśnie tam spotkał Kennetha Halliwella (w) , który zostaje jego kochankiem i popycha do pisania zamiast grać. Żyjąc na dorywczych pracach, oboje prowadzą artystyczne życie w Londynie i razem piszą wiele niepublikowanych powieści. W 1962 r. zostali skazani na sześć miesięcy więzienia za zasłanianie książek bibliotecznych komentarzami i rysunkami. Kolejne dwa lata, podczas których ich twórczość fabularna i dramatyczna jest nieustannie odrzucana przez montażystów i reżyserów teatralnych.
To był w końcu w 1964 roku , że bardzo szczególności Orton czarny i obrazoburczy humor , którego głównym (ale nie jedynym) celem jest obsesją seksualną i perwersja, znalazł odbiorców: z jednej strony z produkcją w teatrze swojej sztuce Le Locataire ( Atrakcje dla pana Sloane w oryginalnej wersji), komedia obyczajowa na angielskiej dzielnicy mieszkalnej, az drugiej strony z wyemitowanym przez BBC jego słuchowiskiem The Ruffian on the Stair . Następnie rozwinął pasję do pisania epigramatycznych dialogów pełnych werwy i barbarzyństwa z trzema jednoaktami i dwiema dobrze przyjętymi przez publiczność farsami : Łupem ( 1966 ), opowiadającym o pieniądzach, śmierci i korupcji policji oraz przezabawnym What the Butler Saw ( 1969 ), która zajmuje się seksualnością w zakładzie psychiatrycznym . Napisał wtedy jeszcze tylko dwie sztuki, a jego karierę z pewnością rozpoczął, ale bynajmniej nie zapewnił, gdy został pobity na śmierć przez Halliwella, zazdrosnego o swój sukces. Ten z kolei zabija się sam, po tym, jak nieświadomie zapewnił swojego bardziej utalentowanego partnera o trwałej sławie.
Stephen Frears z powodzeniem przeniósł tragiczny los Joe Ortona na ekrany w filmie „ Nadstaw uszy” ( 1987 ).
Michel Fau założył Le Locataire pod nazwą Que faire de Mr Sloane? dla Théâtre des Champs-Élysées , koniec 2012 roku . Wykonuje utwór, zwłaszcza z Charlotte de Turckheim i Gaspardem Ullielem .