Narodziny |
17 maja 1894 Barcelona |
---|---|
Śmierć |
7 sierpnia 1924(w wieku 30 lat) Barcelona |
Pogrzeb | Cmentarz Montjuïc |
Narodowość | hiszpański |
Zajęcia | Poeta , pisarz , dziennikarz |
Małżonka | Carme Eleuterio i Ferrer ( d ) |
Wpływem | Henrik ibsen |
---|
Joan Salvat-Papasseit ( Barcelona , 1894-1924), to hiszpański modernistyczny pisarz i poeta katalońskiej ekspresji , główny reprezentant futurystycznego nurtu w katalońskiej literaturze .
Przedwcześnie martwy pozostawia niesklasyfikowane dzieło, przepojone idealizmem i formalnie nowatorskie. Jego poezja, zarówno awangardowa, jak i naznaczona tradycją katalońską, została okrzyknięta w 1919 roku publikacją pierwszego zbioru Poemes en vague hertzianes z ilustracjami Joaquína Torresa Garcíi , a następnie La gesta dels estels (1922) i El poema de la rosa als llavis (1923).
Miasto Barcelona oddało mu hołd, wznosząc w 1992 r. W porcie, w Moll de Bosch i Alsina, posąg z brązu przedstawiający go, na cokole z wierszem „Nocturn per a acordió”. Jego wiersze do muzyki wprowadzili m.in. Lluís Llach , Ovidi Montllor , Joan Manuel Serrat czy nawet Carles Andreu .
Joan Salvat-Papasseit urodziła się w Barcelonie dnia 16 maja 1894. Jego ojciec Joan zaginął w 1901 roku podczas zatonięcia statku Montevideo należącego do Compañía Trasatlántica Española ( fr ) . Następnie musiał pracować, aby pomóc swojej rodzinie, uczęszczając do szkoły w Llotja .
Polityczne zaangażowanie Salvata-Papasseita ma miejsce w czasie Tragicznego Tygodnia , w 1909 roku. Zbliża się on do środowiska anarchistycznego . Zostaje sekretarzem generalnym Ateneo Enciclopédico Popular. Jego najbliższymi przyjaciółmi są Emilio Eroles, Joan Alavedra i Segurañas oraz Antonio Palau y Dulcet, z którymi w 1911 roku tworzą grupę „Col·lectors of escopinyes i bolets”, tworzącą wiersze i broszury na ulicach Barcelony. W 1912 roku poznał Carme Eleuterio i Ferrer, którą poślubił w 1918 roku.
W 1914 r. Wstąpił do redakcji przeglądu Los Miserables .