Jimmy Piersall

Jimmy Piersall
Przykładowa ilustracja artykułu Jimmy Piersall
Środkowe pole
Right - handed uderzanie w prawo - ręką   dzban
Pierwszy mecz
7 września 1950 r
Ostatni mecz
1 maja 1967
Statystyki gracza (1950-1967)
Średnia mrugnięcia 272
Trafienia 1,604
Biegnie do domu 104
Punkty produktowe 591
Drużyny

James Anthony Piersall (urodzony dnia14 listopada 1929w Waterbury , Connecticut i zmarł dalej3 czerwca 2017 rdo Wheaton w stanie Illinois ) to gracz amerykański z baseballu , który rozwinął się w Major League Baseball od 1950 do 1967 roku .

Jako zawodnik z pola , grał głównie w środkowym polowym , zdobywając Złote Rękawiczki w 1958 i 1961 roku i honorując  wybory gwiazd w 1954 i 1956 roku.

Kariera

Zwerbowany w 1948 roku przez Boston Red Sox , Jimmy Piersall zadebiutował w Major League7 września 1950 r.

Jimmy Piersall cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, przez co popełnia dziwne czyny. Rozmawia z duchem Babe Rutha na stadionie Yankee podczas meczu rozgrywanego w mundurze drużyny Red Sox. Czasami staje się agresywny wobec swoich przeciwników, kolegów z drużyny lub kibiców. Jego problemy zdrowotne zostały opisane w książce, której współautorem jest Al Hirshberg, Fear Strikes Out , która ukazała się na ekranie w 1957 roku . Anthony Perkins gra swoją rolę.

Mimo tych zaburzeń, które pojawiają się w 1952 roku , Piersall jest wybrany dwukrotnie do meczu All-Star ( 1954 i 1956 ) oraz gotowego 9 th głosowania MVP sezonu w 1953 roku .

Poszedł z Red Sox do Indian dalej2 grudnia 1958i zagrał trzy wspaniałe sezony w Cleveland. Wymaga to jednak ciągłej uwagi kierownictwa i jest wymieniane w dniu5 października 1961senatorom z Waszyngtonu . Plik23 maja 1963Senatorowie dokonali wymiany z New York Mets przeciwko pierwszemu bazowemu Gilowi ​​Hodgesowi . Następnie przeniósł się z ostatniego miejsca w lidze amerykańskiej do zespołu zajmującego ostatnie miejsce w Lidze Narodowej .

Aby uczcić 23 czerwca 1963100 th home run w karierze, uderzył na Mets w Polo Grounds przeciwko Philadelphia Phillies , Piersall rozbawiony gapiów obecne cele tyłu, ekscentryczne, że obiecał, ale warto remonstrances z komisarz Ford Frick baseballu . Piersall nie odnosi sukcesów z Metsami, dla których trafia tylko ze średnią 0,194 mrugnięcia . Jego menedżer , Casey Stengel , chwali jego ofensywne umiejętności Piersalla, który nie jest szczególnie szybki, ale rekompensuje wyjątkowe przewidywanie, gdzie spadnie piłka, według Stengela jest najlepszym obrońcą z pola , jakiego widział wyżej niż Joe DiMaggio .

Odzyskany przez California Angels ( do 1965 roku nazywany Los Angeles Angels ) po zwolnieniu z kontraktu przez Metsów wLipiec 1963Piersall ewoluuje w Kalifornii do 1967 roku i uważa te lata za najlepsze w swojej karierze, podkreślając więź szacunku wypracowaną z dyrektorem generalnym Fredem Haneyem .

Po karierze

Jego kariera zakończyła się, Jimmy Piersall został menadżerem w mniejszej lidze w 1973 roku i instruktorem Texas Rangers przez dwa lata i White Sox, w niepełnym wymiarze godzin w sezonie. W 1974 roku był także dyrektorem ds. Promocji w Rangers, ale stracił pracę po otwartej wojnie z reporterem z Fort Worth Star-Telegram , by ponownie zostać zatrudnionym 24 godziny później.

Wraz z Harrym Carayem komentował mecze Chicago White Sox od 1977 do 1983 roku . Kilkakrotnie się zawstydził. W 1977 roku, kiedy poinformowano, że żonie właściciela White Sox, Billa Veecka, nie podobają się jego słowa, odpowiedział, że „Madame Veeck to kolosalny szkodnik. Powinna zostać na swoim miejscu w kuchni. " WWrzesień 1981Piersall jest poza anteną do końca sezonu baseballowego, zakwalifikowawszy w falach żony zawodniczek w rui  ”( napalone laski ). WKwiecień 1983, goszcząc White Soxa przed i po meczach na kanale kablowym , zostaje zwolniony przez White Soxa, który nie docenia jego krytyki klubu i jego opinii na temat decyzji menadżera Tony'ego La Russy .

Od 1986 do 1999 był instruktorem w klubach zrzeszonych w Chicago Cubs w mniejszych ligach.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) „Jimmy Piersall, którego choroba psychiczna została przedstawiona w filmie„ Fear Strikes Out ”,„ Dies at 87 ” na nytimes.com , 4 czerwca 2017 r.
  2. (w)  Piersall Switches Cellars - Sprzedane przez Nats do NY Mets ,  Associated Press , 24 maja 1963.
  3. (w)  Tabele i mecze w czwartek, 23 maja 1963 ,  baseball-reference.com .
  4. (w)  Jim Piersall 1963 Batting Gamelog ,  baseball-reference.com .
  5. (w)  Piersall nie dostanie uderzenia w nadgarstek dla kaskaderów , Associated Press , 24 czerwca 1963.
  6. (en)  Osobowość A Hall of Fame , Mike Puma, ESPN .
  7. (en)  Zarządzający ,  baseball-reference.com .
  8. (w)  Jim Piersall , Mark Armor, Society for American Baseball Research .
  9. (w)  Rangers Fire Jimmy Piersall ,  Associated Press , 8 kwietnia 1974.
  10. (w)  Piersall Fired, ponownie zatrudniony Than ,  United Press International , 9 kwietnia 1974.
  11. (w)  Piersall Sorry For Recent Remarks , Associated Press , 15 września 1981.
  12. (w)  Telewizja kablowa White Sox pożary Jimmy Piersall , Associated Press , 6 kwietnia 1983.
  13. (w)  Cubs Fire Jimmy Piersall , CBS News , 30 października 1999.

Źródła

Linki zewnętrzne