Jean de Foix | |
Tytuł | Wicehrabia Narbonne (1468-1500) |
---|---|
Inne tytuły | Hrabia Etampes (1478-1500) |
Poprzednik | Gaston IV , hrabia Foix |
Następca | Gaston, książę Nemours |
Inne funkcje | Gubernator stanu mediolańskiego (1496-1497), a następnie Dauphiné (1497-1500) |
Biografia | |
Narodziny |
1450 |
Śmierć |
5 listopada 1500 Étampes , hrabstwo Etampes , Królestwo Francji |
Tata | Gaston IV , hrabia Foix |
Matka | Eleonora z Nawarry |
Małżonka | Marie d'Orleans |
Dzieci |
Germaine, królowa Aragonii , Gaston, książę Nemours |
Jean de Foix (1450 - Étampes ,5 listopada 1500) Viscount Narbonne (1468-1500), a liczba znaczków (1478-1500), drugi syn Gaston IV Foix i królowej Eleonory I ponownego Nawarry . Jego starszy brat jest księciem Viane Gaston de Foix .
Spadkobierca wicehrabiego Narbonne przez swojego ojca, który scedował go na niego za życia, w 1468 roku Jean utrzymuje dobre stosunki z królami Francji Ludwikiem XI i Ludwikiem XII .
W 1476 poślubił siostrę Ludwika XII, Marie d'Orléans , z którą miał dwoje dzieci:
W 1478 roku król Ludwik XI podarował mu hrabstwo Etampes , które w poprzednim roku dołączyło do królestwa królewskiego.
W 1494 r. Towarzyszył królowi Karolowi VIII i jego armii podczas pierwszej wojny włoskiej w celu odzyskania Królestwa Sycylii i wyróżnił się szczególnie podczas bitwy pod Fornoue . Został powołany w lipcu 1496 1 st gubernatorem Mediolanu , stanowisko piastował do27 lipca 1497. Następnie został mianowany gubernatorem Dauphiné od 1497 do swojej śmierci w 1500 roku.
Po śmierci swojego siostrzeńca François Fébus w 1483 r. Jean zasiadł na tronie Nawarry jako pierwszy dziedzic płci męskiej, konkurując z siostrą i dziedziczką François Fébus, Katarzyną . Chociaż prawo salickie nigdy nie obowiązywało w Nawarrze, jego roszczenia wywołały wojnę domową w tym królestwie, która zakończyła się pokojem Tarbes w 1497 r ., Zwycięstwem Katarzyny i porzuceniem roszczeń Jana.
Jean de Foix testuje 27 października 1500, „Leżąc w łóżku chorego [...] w schronisku Jehan le Voix, maszer burżuazyjny” w Orleanie , prosząc o pochówek w kościele Notre-Dame d'Étampes , ”przed wielkim ołtarzem Matki Boskiej Mary Marie ” . Wkrótce potem zmarł.