Jean de Bertier

Jean de Bertier
Biografia
Narodziny 1556
Tuluza
Śmierć 15 lipca 1620
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 6 kwietnia 1603
Pierre de Gondi
Biskup Rieux
31 sierpnia 1602 - 15 lipca 1620
Inne funkcje
Funkcja religijna
Generalny agent duchowieństwa we Francji
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Jean de Bertier (urodzony w Tuluzie w 1556 r. , Zmarł dnia15 lipca 1620) jest francuskim duchownym, który był opatem komendującym , następnie kilkakrotnie generalnym agentem duchowieństwa Francji i wreszcie biskupem Rieux .

Biografia

Jean de Bertier pochodzi z potężnej rodziny parlamentarnej. Jest synem Louisa Lorda z Saint-Geniès i Montrabe oraz jego żony Marguerite de Roque de Montels. Studiował prawo kanoniczne i stał się lekarz , kanonik kościoła Tarbes następnie archidiakon z Tuluzy . Stał opat komendatoryjny od Saint-Pierre de Mas-Garnier , Saint-Sever de Rustan , Saint-Vincent de Senlis i opactwa Notre-Dame de Lieu-Restauré . On jest potwierdzone jak przed z Saint-Tutuarn w 1605 roku.

Członek Zgromadzenia Ogólnego Duchowieństwa Paryża, został generalnym przedstawicielem duchowieństwa Francji w 1596, a następnie ponownie w 1602 i został odnowiony na swoim stanowisku. Współ - adiutant biskupa Rieux Jean-Baptiste du Bourg, z tytułem biskupa tytularnego Auzia w Mauretania Caesarean , zostaje jego następcą25 lutego 1602. Do kwatery głównej wstąpił 31 sierpnia i został wyświęcony6 kwietnia 1603przez kardynała i biskupa emerytowanego Paryża Pierre de Gondi . Nadal uczestniczy w stanach generalnych w 1614 r. I zgromadzeniu ogólnym duchowieństwa w 1615 r . W 1617 r. Mianował swojego siostrzeńca Jean-Louis de Bertier na koadiutora i zmarł dalej15 lipca 1620. Ze względu na swoje umiejętności prawnicze wybierany jest na arbitra w wielu sporach. Otrzymuje od króla Henryka IV w odstępstwie od edyktu nantejskiego, że kalwiniści nie otrzymują dziesięciocentówek przyznanych im miast i wiosek. Interweniuje również podczas rozwodu króla w 1599 roku i zostaje wysłany do Hussona, aby spotkać się z Marguerite de Valois, aby przedstawić mu propozycje Henryka IV.

Uwagi i odniesienia

  1. Opactwa i Przeoraty Maurystów
  2. Henri Bourde de La Rogerie , „Klasztor Saint-Tutuarn or Île Tristan”, w Biuletynie Towarzystwa Archeologicznego Finistère , 1905, dostępny na Gallica
  3. Alexandre Du Mège , Historia instytucji religijnych, politycznych, sądowych i literackich miasta Tuluza , Tuluza, 1844, tom 3, notatki i dowody s.  347 .

Źródła