Jean Nocret

Jean Nocret Obraz w Infoboksie. Pośmiertny portret Jeana Nocreta (Jean-Charles Nocret, 1674) Biografia
Narodziny 26 października 1615 r
Nancy
Śmierć 12 listopada 1672 r(w wieku 57 lat)
Paryż
Czynność Malarz
Dziecko Jan Karol II Nokret ( d )
Inne informacje
Mistrz Jean Le Clerc
Gatunek artystyczny Portret

Jean Nocret ( Nancy ,26 października 1615 r- Paryż , 12 listopada 1672 ) jest malarzem z Lotaryngii , który pracował we Francji i Portugalii .

Biografia

Nocret, uczeń Jeana Le Clerca , mistrza z Lotaryngii, wyrusza w podróż do Rzymu. Tam poznał Nicolasa Poussina i wykonał kopie dla Monsieur de Chantelou. Poussin, niezadowolony z pretensji młodego artysty, pisał o nim w 1643 roku:

- Niezwykle niefortunne jest to, że wziął sobie do głowy nie dokończenie portretów, które zaczął, nie robiąc żadnego innego usprawiedliwienia, poza tym, że odkrył, że zyskuje na nich więcej, robiąc przy 60 lub 70 ecu .

Po powrocie do Paryża w 1644 , w grudniu 1649 został mianowany malarzem króla, kamerdynerem króla i malarzem księcia Orleanu i szybko stał się znany jako wielki portrecista.

W 1657 Nocret był częścią świty biskupa Comminges, ambasadora Francji w Portugalii. W tym okresie wykonał portrety portugalskiej rodziny królewskiej (m.in. Infantki Katarzyny , Dzieciątka Piotra i króla Alfonsa VI ).

Po powrocie do Paryża w 1660 roku był odpowiedzialny za dekorację wnętrz Château de Saint-Cloud , a zwłaszcza wykonał mitologiczne portrety, dawniej zdobiące apartamenty księżnej Orleanu, które w większości zaginęły, zwłaszcza w pożarze zamek z 1871 roku. Można było podziwiać np. na suficie przejścia: Irys i jej tęcza , w sali: Wenus i Mars , w dużym gabinecie: Tetyda wykuwająca ramiona Achillesa Wulkana , Perseusza i Andromedy , Apollina i muzy , Diana na swoim rydwanie , na suficie dużego salonu: Ślub księcia i księżnej Orleanu . Ludwik XIV i jego rodzina jako bogowie Olimpu , jego najsłynniejsze dzieło (dziś w muzeum zamków w Wersalu i Trianon), zostało wykonane dla przedpokoju księcia Orleanu około 1670 roku .

W 1663 Nocret dołączył do Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby z prezentacją La repentance de Saint-Pierre .

W latach 1666 i 1669 , Nocret urządzone apartamenty królowej w tym tuilerie , pod kierunkiem Charlesa Le Bruna . Dekoracje te zniknęły w 1871 r. w pożarze zamku. Na suficie przedpokoju królowej można było zauważyć: Mądrość lub Minerwa pod rysami królowej , w Wielkiej Sali Królowej : Chwała i Sława nad drzwiami, Triumf Minerwy na suficie, La Sława i La Gloire sur les voussures, w małej sypialni królowej: Sztuka w reżyserii Mądrości i trzy płótna przedstawiające Miłość na suficie, Architekturę , Rzeźbę , Astronomię , Muzykę , Wierność , Niewinność i Mądrość na ścianach, Czujność i Wiarę na szczytach owalnych drzwi , w gabinecie królowej: Le triomphe de Minerve na suficie, La Tapisserie , Le Dévidoir , La Broderie , La Couture nad drzwiami, La toilette de Minerve i La discussion de Minerve na ścianach.

Oprócz zbiorowego portretu rodziny królewskiej w przebraniu bogów Olimpu, prezentowanego w Wersalu, zachowało się kilka jego obrazów, m.in. Portret dziecka w ogóle rzymskiego ( Blois , Musée des Beaux-Arts), Portret Philippe d'Anjou ( Madryt , Muzeum Prado), Portret księżnej La Vallière , Portret królowej Marii Teresy i Portret Anny Austriaczki (Wersal, Muzeum Narodowe Pałaców Wersalskich i Trianon). Niektóre prace przypisywane są tylko jemu, jak La Renommée przedstawiająca Francji portret Ludwika XIV ( Saint-Quentin , muzeum Antoine Lécuyer, malarstwo czasem przypisywane Louisowi-Ferdinandowi Elle), Portret Anny Austriaczki ( Nantes , Musée des Beaux -Sztuka), Portret Ludwika XIV ( Château de Maisons-Laffitte ), Portret Ludwika XIV w ogóle Roman (ok. 1670 , Sceaux , Musée de l'Île-de-France).

Potomstwo

Jean Nocret ożenił się z Antoinette Vuyet, z której miał kilkoro dzieci: Jean-Baptiste (1647), Jean-Charles (1648), Jean-Simon (1649), Marie (1650), Antoinette-Geneviève (1651).

Jego syn Jean-Charles Nocret (Paryż, 1648 - Paryż, 1719 ), jest także portrecistą, ale także malarzem historii. Pierwszy lokaj garderoby księcia orleańskiego, wstąpił do Akademii w 1674 r. z prezentacją portretu swojego ojca (muzeum narodowe zamków wersalskich i w Trianon). W latach 1675 - 1676 brał udział w tworzeniu dekoracji Wielkiego Apartamentu Królowej w Wersalu. Trzymamy przed nim Wyrzeczenie Ludwiki de La Vallière ( 1675 , Brześć , Musée des Beaux-Arts). 21 listopada 1681 r, Monsieur i Madame utrzymywane na chrzcielnica córkę Jean-Charles Nocret.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne