Jean Nicolet | |
Jean Nicolet w Green Bay | |
Narodziny |
1598 w Hainneville lub Cherbourg |
---|---|
Śmierć |
28 października 1642 w Sillery |
Główne odkrycia | Lake Superior, Ontario |
Hołd | Zobacz wyróżnienia |
Jean Nicolet (urodzony w Hainneville lub Cherbourg w 1598 roku i zmarł dnia)28 października 1642niedaleko Quebecu ) mówi Sieur de Belleborne o nazwie, którą nadał swojemu lennstwu w Sillery , ponieważ było ono wyraźnie ograniczone dwoma strumieniami spływającymi ze wzgórza Quebecu . Część tej twierdzy, którą dzielił z Olivierem Letardifem , dziś tworzy park Bois-de-Coulonge . Jest synem Thomasa Nicolleta, „posłańca króla między Cherbourga a Paryżem” oraz Marguerite de la Mer.
W 1618 roku , w wieku 19 lat, był jednym z 28 mężczyzn, którzy wstąpili do Nowej Francji . Wkrótce został urzędnikiem i „ pośrednikiem ” (tłumaczem języków ojczystych i ambasadorem dobrych stosunków) Compagnie des Marchands de Rouen i Saint-Malo , a następnie Compagnie des Cent-Associés .
W roku przybycia Jean Nicolet został poproszony przez Samuela de Champlaina o udanie się do Île aux Allumettes nad rzeką Ottawa , która była wówczas punktem zbornym wielkiej rodziny Algonquin i strategicznym miejscem znanym z „futrzanego szlaku” . Zaczyna mieszkać z Indianami regionu, Algonquinami i Wendat-Huronami , jest przez nich ceniony i uczy się ich języków, by od 1624 roku zostać uznanym tłumaczem, uprzywilejowanym pośrednikiem między kolonistami pochodzącymi z Europy a Indian, co już daje jej prawdziwy prestiż.
W 1629 roku bretońscy piraci na służbie Anglii, bracia Kirke z Dieppe , zajęli stanowisko Quebecu „w imieniu angielskiego króla”. Jean Nicolet jest jednym z nielicznych Francuzów, którzy pozostali w Kanadzie, wszyscy samotni, uchodźcy w głębi kraju ze swoimi indiańskimi przyjaciółmi przez trzy lata tej okupacji. Można argumentować, że Nicolet wierzy wtedy, że kolonia straciła na zawsze, zgadzając się poślubić rdzennego Amerykanina. Miał już 32 lata i od 1620 r. Mieszkał u Nipissingów (z rodziny Algonquin). Mając go bardzo poważanym i adoptowawszy jako jednego ze swoich, dali mu (około 1630 r.) Młodą żonę, zgodnie z obrzędami „ Pays-d'en-Haut ”, pod nieobecność katolika. ksiądz misjonarz.
Z tego związku, około 1631 r., Urodziła mu się „naturalna” córka, Euphrosine , znana również jako Madeleine Nicolet , która poprzez dwa kolejne małżeństwa zapewni do dziś dużą część licznych potomków Jeana Nicoleta.
W 1632 roku Nowa Francja została zwrócona Francji (na mocy traktatu z Saint-Germain-en-Laye ). Samuel Champlain powrócił w 1633 roku . Nicolet wraca do Quebecu ze swoim dzieckiem, którego matka nie żyje. Mała zostaje powierzona osiadłemu trybowi życia Olivierowi Le Tardifowi (przez Quebec, a wkrótce na wybrzeżu Beaupré, współwłaścicielowi lenna Belleborne), pełniąc rolę ojca chrzestnego, a opiekuje się nią Marie Rollet , wdowa po Louis Hébert , który szczęśliwie gościł inne indiańskie dziewczyny.
Ma dwóch braci w Ameryce, Gillesa Nicoleta, świeckiego księdza pracującego w Nowej Francji od 1635 do 1647 roku oraz Pierre'a, marynarza i opiekuna wnuczki Jeana po jego śmierci w 1642 roku.
Jean Nicolet jest najbardziej znany ze swojej wyprawy w latach 1633-1634 nad jezioro Superior, aby zawrzeć pokój między Huronami a Ouinipigous. Myśląc o dotarciu do drogi chińskiej (czyli chińskiej), Jean Nicolet przywiózł i założył chińską tunikę adamaszkową, cała usiana wielobarwnymi kwiatami i ptakami, która wywarła ogromne wrażenie na jego gospodarzach różnych narodów, które spotkał. Ale w 1852 roku amerykański historyk zlokalizował tę wyprawę w jeziorze Michigan i Wisconsin, a legenda ta nadal krąży pomimo zaprzeczeń tak słynnego historyka jak Marcel Trudel.
Plik 7 października 1637w Quebecu Jean Nicolet (uznany przez katolików za samotną!) poślubił bardzo młodą Marguerite Couillard (w wieku 11 lat, wnuczka Louisa Héberta i Marie Rollet, urodziła się wSierpień 1626w Quebecu), która dałaby mu dwoje dzieci: chłopca w 1639 r. (zmarł w wieku jednego roku) i dziewczynkę w 1642 r., Marie-Marguerite Nicolet, która poślubi w wieku 14 lat Jean-Baptiste Legardeur de Repentigny , która miała dwadzieścia dzieci (między 1657 a 1684; pierwsze w wieku 15 lat, ostatnie w wieku 42 lat), z których pięcioro miało potomków. Wśród jego dzieci był Augustin Le Gardeur de Courtemanche, przyszły oficer i ambasador króla w Nowej Francji .
W tych latach Jean Nicolet zachowuje się jak prawdziwy biznesmen, świadcząc kolonii wspaniałe usługi, a to ze względu na opanowanie języków indiańskich i zaufanie, jakim obdarzają go różne plemiona.
Spędziwszy życie na wodzie, nie wiedząc, jak pływać, Jean Nicolet zginął tragicznie, tonąc w zatoce Sillery na28 października 1642, w St Lawrence , jego łódź wiosłowa przewróciła się podczas burzy, gdy był w drodze do Trois-Rivières na wyraźną prośbę, aby oszczędzić irokezowi więźnia przed torturami . Jego ciała nie znaleziono, ale pogrzeb Nicolet odbył się w Quebecu 29 października.
Dziś Jean Nicolet jest często uważany w Stanach Zjednoczonych za „ojca Wisconsin i zachodniego Michigan ”.
Nazwę tę nadano Nicolet National Forest ( las narodowy Chequamegon-Nicolet ), miastom Nicolet w Wisconsin i Nicolet w Quebecu, rzece Nicolet w Quebecu, szkołom, a także wielu ulicom, wszędzie aż do `` Hainneville ''. , gdzie ma przodków, w departamencie Manche .
Tablica przypomina jego pamięć w Trois-Rivières , gdzie często przebywał od czasu założenia placówki w 1634 roku .
Statua przypomina jego pamięć w Green Bay . Tablica odsłonięta w 1934 roku przypomina jego pamięć na Nicolet Drive , na północny wschód od Green Bay. United States Post uhonorowało jego pamięć, wydając w tym samym mieście plik7 lipca 1934, od znaczka z okazji 300-lecia Wisconsin .
Jeśli pisał pamiętniki, jak uważają historycy, to niestety zaginęły.
Jednak stopniowo jego karierę udało się zrekonstruować z pewną precyzją dzięki badaniom popartym stosunkowo obfitą bibliografią, na której opiera się ta krótka prezentacja:
Nowe referencje: