Jean Maridor | ||
Jean Maridor przed swoim aparatem. | ||
Narodziny |
24 listopada 1920 r w Graville , na przedmieściach Le Havre |
|
---|---|---|
Śmierć |
3 sierpnia 1944 nad Benenden w Kent Death in action |
|
Wierność | Wolna Francja | |
Uzbrojony | Lotnictwo | |
Jednostka | Wolne francuskie siły powietrzne | |
Stopień | Kapitan | |
Lata służby | 1939 - 1944 | |
Konflikty | Druga wojna światowa | |
Wyczyny broni | 5 zwycięstw powietrznych | |
Nagrody | Dowódca Legii Honorowej Towarzysz wyzwolenia Croix de guerre 1939-1945 Medal Ruchu Oporu Distinguished Flying Cross | |
Lista towarzyszy wyzwolenia | ||
Jean Maridor (24 listopada 1920 rw Graville , na przedmieściach Le Havre -3 sierpnia 1944nad Benenden w hrabstwie Kent w Anglii) to wolny francuski lotnik z II wojny światowej, który zginął jako bohater w akcji nad kanałem La Manche.
Pasjonat lotnictwa od najmłodszych lat, ale pochodzący ze skromnego środowiska (jego rodzice mają sklep spożywczy) i nie mogąc zdobyć wyższego wykształcenia, odbywał praktykę u fryzjera, biorąc lekcje latania w miejscowym aeroklubie; w ten sposób mając zaledwie 16 lat uzyskał certyfikat „B”, a dwa lata później certyfikat „A”.
W Maj 1939, wstąpił do Sił Powietrznych w bazie Istres i uzyskał „skrzydła” jako pilot wojskowy pod koniec września tego samego roku. Następnie podjął szkolenie na Dewoitine D.520 wMarzec 1940i kiedy był w stanie dołączyć do jednostki bojowej, Czerwiec 1940, jako kapral-pilot, 48 godzin po przybyciu na miejsce otrzymał rozkaz zniszczenia jego aparatu przez ogień z powodu zawieszenia broni. Następnie zdecydował się dołączyć do Wielkiej Brytanii , wyruszając z Saint-Jean-de-Luz na SS Arandora Star , załadowaną polskimi żołnierzami .
Po dołączeniu do Sił Powietrznych Wolnej Francji i przejściu szkolenia w centrum szkoleniowym RAF w Sutton Bridge , został wysłany do 615 Dywizjonu, gdzie latając Hurricane II odniósł pierwsze zwycięstwo powietrzne,14 października 1941 : a He.59 , zestrzelony we współpracy z innym pilotem pod Ostendą .
W Luty 1942, awansowany na oficera (oficera pilota), wstąpił do 91 Dywizjonu wyposażonego w Supermarine Spitfire , w którym specjalizował się w atakowaniu wrogich okrętów, biorąc udział w licznych walkach powietrznych, podczas których przypisywano mu kilka zatwierdzonych zwycięstw.
Plik 25 maja 1943, nie udało mu się przeprowadzić nalotu 12 myśliwców bombowców Focke-Wulf 190 na miasto Folkestone . Zestrzeliwuje dwóch, a pozostałych zmusza do zrzucenia 500-kilogramowej bomby na morze do walki. Gdy dołączą do niego inne Spitfire, wróg przerywa walkę i wraca do swojej bazy.
Z Czerwiec 1944, specjalizował się w polowaniu na V1 i miał na swojej liście 6 i 1/2 latających bomb we współpracy z Tempest .
Plik 3 sierpnia 1944, podczas jednego z tych patroli powietrznych, kapitan Jean Maridor widzi V1 kierującego się prosto do szpitala Benenden . Nie będąc w stanie przewrócić go w locie (uderzeniem skrzydłem, klasyczną, ale bardzo ryzykowną techniką), ustawił się z pełną prędkością za V1, aby ostrzelać go z bliskiej odległości, nie pozostawiając sobie miejsca na prześwit podczas eksplozji. maszyny. W ten sposób poświęca swoje życie, niszcząc swoją szóstą latającą bombę, a jego zdezintegrowane urządzenie rozbija się w niewielkiej odległości od szpitala, który właśnie uratował.
Jego szczątki zostaną pochowane w pobliżu Londynu i zostaną repatriowane do Francji w 1948 roku . Pogrzeb odbędzie się w Le Havre w dniu19 grudnia 1948.
Jean Maridorowi przypisano 4 zatwierdzone zwycięstwa (3 indywidualne i 1 we współpracy), 2 prawdopodobne zwycięstwa i 3 uszkodzone sukcesy powietrzne, do których należy dodać 20 zatopionych statków i 6 latających bomb V1 i 1/2 we współpracy.
Jean Maridor pozostawił swoje nazwisko: