Jana II Opola

Jana II Opola Obraz w Infobox. Tytuł szlachecki
Książę
Biografia
Narodziny 1476
Śmierć 27 marca 1532
Racibórz
Rodzina Dynastia Piastów , Piast Śląski ( we )
Tata Mikołaja I z Opola
Rodzeństwo Nicolas II autorstwa Niemodlin
Louis d'Opole
Dziecko -

Jan II Opolski znany jako Jan II Dobry ( polski  : Jan II Dobry ) (ur. Ok. 1458/1460 -27 marca 1532) był księciem opolsko - brzeskim (do 1481) - Strzelce - Niemodlin w 1476 wraz z bratem jako współregentem do 1476), panował nad Gliwicami (w 1494), Toszkiem (w 1495), Niemodlinem (w 1497) , Bytom (1498), Koźle (1509), wreszcie Racibórz w 1521 .

Biografia

Pochodzenie i wczesne lata

Jan II jest drugim synem księcia Mikołaja I opolskiego i jego żony Agnes, córki księcia brzeskiego Ludwika II . Po kolejnych zaginięciach ojca i starszego brata Ludwika w 1476 roku Jan II wraz ze swoim młodszym bratem Mikołajem II wspólnie dzieli księstwo . Jednak niewątpliwie w tym samym roku obaj bracia decydują się na podział swoich pól: Jan II otrzymuje rząd Opola , Strzelców i Brzegu , a Mikołaj II Niemodlin . Wydaje się jednak, że podział ten jest formalny i obaj bracia nadal wspólnie rządzą całym swoim dziedzictwem.

Podczas swojego długiego życia Jan II był początkiem w małym księstwie opolskim znaczącego rozwoju gospodarczego. Nie bez znaczenia jest też ciągłe zdobywanie ziem na Górnym Śląsku , gdyż staje się on jednym z najpotężniejszych władców Śląska . Jednak pierwsze lata panowania Jana II są pomyślne. Następnie w 1477 wraz z bratem Mikołaja II, książę kupuje Prudnik do księcia Konrada X Oleśnicy , ale cztery lata później w 1481 roku , pod naciskiem księcia Fryderyka I st Legnicy bracia muszą zgodzić się umorzyć zobowiązanie, że „miał na Brzegu od 1450 .

Plik 27 czerwca 1497Nicolas II został osądzony i ścięty na rynku w Nysie na prośbę księcia Kazimierza II cieszyńskiego , książę Henryk I st pachwina z Ziębic i stycznia IV Roth książę biskup z Wrocławia . Gdy tylko zostanie poinformowany o tragicznych wydarzeniach w Nysie, Jan II postanawia pomścić śmierć brata i wysyła swoje wojska, aby przeprowadzić brutalną odwetową wyprawę na Cieszyn . To tylko dyplomatyczna interwencja króla Władysława IV, który nie sprzymierzył się z podjęciem wojny, która chroni Śląsk przed wojną domową.

Rozbudowa księstwa

Od dekady 1490 Jan II prowadził znaczny rozwój swojego majątku. Dzięki zwiększonym długom kilku śląskich władców w ciągu zaledwie kilku lat książę opolski powrócił do władcy większości Górnego Śląska . Jedynie Księstwo Cieszyńskie zachowało niepodległość, a Oświęcim znajduje się w aneksie Polski. Księstwo opolskie rozwija się powoli, ale nieprzerwanie: w 1494 r . Nabywa Gliwice, a rok później, w 1495 r., Kupuje również Toszek . W 1497 r., Po śmierci odziedziczonego po Niemodlinie brata Mikołaja II Jana II , w 1498 r. Kupił Bytom i zamek Świerklaniec ze swoimi przywilejami i prawami, by ostatecznie w 1509 r. Zaanektować Koźle .

Dziedzictwo Raciborza

Po wszystkich nabytkach terytorialnych jedynie południową granicą Śląska nadal rządzą książęta raciborscy z dynastii Przemyślidów . Pierwsza wzajemna umowa o sukcesję z nimi pochodzi z czasów panowania księcia Jana V i została zawarta około 1478 roku , prawdopodobnie z okazji małżeństwa Jana V z Magdeleine d'Opole, siostrą Jana II. Jednak dopiero po niespodziewanej śmierci najstarszych synów Jana V, własnych bratanków Jana II: Mikołaja VII i Jana VI w 1506 roku oraz wstąpieniu na tron ​​najmłodszego i jedynego żyjącego brata Walentyna , jedynego spadkobiercy. Księstwa Raciborskiego, że stary traktat z księciem opolskim wraca do porządku dziennego.

Formalna umowa spadkowa została zawarta w 1511 roku między bezdzietnym księciem Walentynem a Janem II. Kontrakt, który uzyskał aprobatę króla Władysława IV , wszedł w życie po śmierci Walentyna w 1521 roku . Jan II dziedziczy księstwo raciborskie, które jest przyłączone do księstwa opolskiego. Nowe Księstwo Opolsko - Raciborskie obejmuje obszar rozciągający się od Ścinawy i Nysy Kłodzkiej na zachodzie, Sudetów i Wisły na południu, po granicę z Królestwem Polskim na wschodzie i północy. Odpowiada to obszarowi 12 000  km 2 .

Na początku swego panowania Jana II wydaje się przesiąknięty kulturą polską, utrzymuje stały kontakt z kolejnych królów Jana I st Albert Jagiellonów , Aleksandra I st Jagiełły i Zygmunta Starego . Sugerowano nawet, że Jan II znał tylko język polski i czeski , przy czym ten ostatni był „językiem urzędowym” używanym na Śląsku . Jan II najprawdopodobniej woli mieszkać we własnych dobrach i rzadko opuszcza Opole. Wiemy tylko jednego przypadku, w którym książę opolski lewej Śląsk do wyjazdu za granicę, w 1476 roku , gdy Jan II udał się do Apulii na południu Włoch jako wysłannik króla Macieja Korwina z Węgier. , Aby eskortować jego narzeczona Beatrice , córka króla Ferdynanda I er . Jan II pasjonuje się łowiectwem w lasach Górnego Śląska i to hobby jest źródłem znacznych wydatków.

Przywileje miast

Jan II ze względu na sprzyjający rozwój gospodarczy swoich włości przyznaje wiele przywilejów. pozostaje znany z promulgowania16 listopada 1528w Opolu 72 artykuły „Ordunku Górnego” - przywileju mającego na celu rozwój górnictwa w księstwie, który znacznie ograniczył dochody książęcego skarbu. Jednak w zamian za nadane miastom przywileje, Jan II otrzymał część zysków z górnictwa. Wśród beneficjentów tych darów są Tarnowskie Góry , które stały się jednym z największych i najlepiej prosperujących miast na Górnym Śląsku . Na krótko przed śmiercią w 1531 r. Jan II nadał także mieszkańcom miast Opola i Raciborza przywileje chroniące ich przed narastającymi żądaniami szlachty: „przywilej Hanuszowy”.

Śmierć i dziedzictwo

Jan II nigdy się nie ożenił i nie ma potomków. Najbardziej prawdopodobnym powodem jest to, że cierpiał na impotencję . W rezultacie na kilka lat przed śmiercią Jan II był świadkiem rywalizacji między kilkoma pretendentami do jego dziedzictwa. Wśród kandydatów na następcę książę jest znaleźć pierwszego króla Ludwika II na Węgrzech, w Czechach , a po jego śmierci w 1526 roku jego brat i potencjalny następca Fryderyk I st Habsburg , Książąt Kazimierza II Cieszyna i Fryderyk II Legnica jak on z Piastem Śląska , a nawet Zdenko Lew, burgrabia w Pradze . Początkowo najmniejszą szansą zostania spadkobiercą Jana II był margrabia Jerzy z Brandenburgii-Ansbach . Jednak margrabia uzyskał poparcie króla Ludwika II i przychylność samego starego księcia opolskiego Jana II Dobrego. Śmierć króla Ludwika II w bitwie pod Mohaczem w 1526 r. I sporna sukcesja Ferdynanda I św. Habsburga w Królestwie Czech i Węgier przywracają Jerzemu Brandenburgii możliwość zdobycia majątku.

Jednak dopiero po zawarciu traktatu w Pradze na17 czerwca 1531i zapłacić 183 333 guldenów królowi Ferdynandowi. I er Jean II udaje mu się przyjąć margrabiego Ansbachu. Jan II, ostatni męski potomek linii Piast d'Opole, zmarł w Raciborzu dnia27 marca 1532i jest pochowany w kościele św. Krzyża w Opolu . Po jego śmierci księstwo opolsko-raciborskie powróciło do Georges de Brandebourg-Ansbach, ale zgodnie z powyższą umową cały majątek ruchomy zmarłego księcia został przeniesiony do Wiednia .

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Wnuk jego matki Zofii Jagiełły króla Polski Kazimierza IV i ulubieniec jego wuja Władysława IV Czech