Narodziny |
3 czerwca 1949 Poitiers |
---|---|
Narodowość | Francuski |
Czynność | Lekarz pisarz |
Jean-Yves Chauve , urodzony dnia3 czerwca 1949w Poitiers jest francuskim lekarzem , specjalistą medycyny zdalnej. Jest oficjalnym lekarzem wielu wyścigów oceanicznych , takich jak Vendée Globe , aby zapewnić opiekę żeglarzom na odległość . Oprócz opieki zapewnianej zdalnie podczas wydarzeń, Jean-Yves Chauve pracuje również dużo pod prąd, aby szkolić żeglarzy, aby byli autonomiczni i zarządzali swoim snem.
Jean-Yves Chauve urodził się w Poitiers w 1949 roku , gdzie jego rodzice byli nauczycielami. Uczył się żeglować po brzegach Vienne iw La Baule-Escoublac u Marca Pajota . Po studiach medycznych dokonywał wymian, w szczególności w szpitalu Saint-Nazaire , co pozwoliło mu zbudować żaglówkę, a następnie półtora roku zwiedzać Europę. Po powrocie w 1978 roku opublikował swoją pierwszą książkę poświęconą medycynie pokładowej.
Będąc już lekarzem Solitaire du Figaro od 1987 roku, Jean-Yves Chauve został lekarzem pierwszego Vendée Globe w 1989 roku i od tamtej pory zajmuje się bezpieczeństwem każdej edycji.
W 1993 r. Prowadził przez radio Bertranda de Broca podczas drugiego Vendée Globe , kiedy zszywał mu głęboko skaleczony po wypadku język. W tym czasie komunikacja odbywała się faksem i przez radio Saint-Lys .
Do wydania Vendée Globe 1996-1997 Jean-Yves Chauve był wolontariuszem. Następnie znalazł się w samym sercu konfliktu między biegaczami, na czele których stał Christophe Auguin , który chciał, aby honoraria Jean-Yves Chauve zostały pokryte przez organizację wyścigu, aby zagwarantować pełny dostęp do lekarza, a organizatorem Philippe Jeantot , który odmawia. Konflikt z Jeantot zaostrza się do tego stopnia, że biegacze grożą, że nie odejdą, zanim zostanie osiągnięty kompromis.
Z okazji akcji ratunkowej Kevina Escoffiera podczas edycji Vendée Globe 2020-2021 , Jean-Yves Chauve, lekarz kierujący, przypomina o wartości kursów survivalowych i scenariuszy przygotowujących do tego typu wypadku, a także odpraw przed wyjazdem. . Podkreśla również ryzyko hipotermii dla rozbitków: według niego, w wodzie o temperaturze 13 °, oczekiwanie na przeżycie bez specjalistycznego sprzętu ochronnego wynosi około 1h30; aw warunkach zatonięcia ten czas prawdopodobnie zostałby skrócony. Niepokój związany z sytuacją i wysiłek fizyczny potrzebny do utrzymania głowy nad wodą to inne czynniki obciążające.