Jean-Yves Andrieux

Jean-Yves Andrieux Biografia

Narodziny	1949
Narodowość	Francuski
Trening	Uniwersytet Rennes-II ( doktorat ) (do1986)
Czynność	Historyk sztuki

Inne informacje

Pracował dla	Uniwersytet Rennes-II , Uniwersytet Paryski
Kierownik	Michel denis

Jean-Yves Andrieux , urodzony w 1949 roku, jest francuskim uczonym i historykiem sztuki . Jego twórczość skupia się w szczególności na historii dziedzictwa kulturowego i jego tożsamości w okresie współczesnym . Członek Centrum André-Chastela , profesor historii architektury nowoczesnej i współczesnej na Uniwersytecie Paris-Sorbonne , ekspert Generalnej Dyrekcji ds. Dziedzictwa i członek Docomomo France .

Biografia

Po rozprawie doktorskiej z historii i cywilizacji pt. O archeologię przemysłową Bretanii: badania nad kuźniami (od połowy XVII w. do połowy XX w. ( EHESS - Rennes 2 ) Jean-Yves Andrieux uzyskał w 1991 r. habilitację do kierowania badaniami naukowymi i objęcia stanowiska profesora uniwersyteckiego w 1993 r. Po zakończeniu nauczania na Uniwersytecie Rennes 2 , od 2011 r. jest profesorem historii architektury nowoczesnej i współczesnej na Uniwersytecie Paris-Sorbonne oraz członkiem Centrum André-Chastel . - dyrektor kolekcji „Art and Society” w Rennes University Press , a od 2001 roku kieruje kolekcją „Histoire et Société” (Przeznaczenia dziedzictwa) w Éditions Belin .

Jej główne prace i publikacje skupiają się na historii dziedzictwa kulturowego i jego tożsamości. Jest w szczególności autorem Patrimoine et Histoire (Paryż, Belin, 1997, s. 283) oraz Architektury Republiki: miejsca władzy w przestrzeni publicznej we Francji, 1792-1981 (Paris, Scérén-Cndp, 2009, 311 s., Odniesienia do dziedzictwa). Jean-Yves Andrieux zajmował się również dziedzictwem przemysłowym .

Znaczące publikacje

Pracuje

(reż.), Dziedzictwo: Źródła i paradoksy tożsamości , [Materiały z kursu publicznego prowadzonego na Uniwersytecie w Rennes 2,5 listopada 2007 r.-2 kwietnia 2008], Rennes, PUR, 2011, (Sztuka i społeczeństwo), 306 s.
Architektura Rzeczypospolitej: miejsca władzy w przestrzeni publicznej we Francji, 1792-1981 , Paryż, Scérén-Cndp, 2009, 311 s., (Odniesienia do dziedzictwa).
Dziedzictwo i historia , Paryż, Belin, 1997, s. 283, (Sup-Histoire).
Opactwo Thoronet: Miara doskonałości , Paryż, Belin-Herscher, 2001, str. 159, (Przeznaczenia dziedzictwa).
z Frédéric Seitz, The World Trade Center: A monumentalny cel , Paryż, Belin-Herscher, 2002, s. 157, (Przeznaczenia dziedzictwa).
Opactwo Sénanque: Berliet i wynalazek mecenatu przemysłowego , Paryż, Belin, 2005, s. 167. (Historia i społeczeństwo).
Dziedzictwo przemysłowe , Paryż, Presses universitaire de France, 1992, str. 128, ( Que sais-je ?; 2657).
Ślusarze , płk. " Odkrycia Gallimard / Nauka i technologia" ( n o 121 ), Paris, Gallimard, 1991 176 s.

Bibliografia

(fr) „ CV de Jean-Yves Andrieux ” , na Paris-sorbonne.fr (dostęp 31 stycznia 2013 r. )
(fr) „ Przegląd prac” Architektura Republiki. Miejsca władzy w przestrzeni publicznej we Francji, 1792/81 „ ” , na histoire-politique.fr (konsultowany 1 st lutego 2013 )
(PL) „ architektura Rzeczpospolitej ” na ac-paris.fr (dostęp na 1 st lutego 2013 )
(en) " ucieleśnieniem Republika w Architekturze " na canalacademie.com (dostęp na 1 st lutego 2013 )
(en) " Jean Yves Andrieux, Dziedzictwo i historia " na persee.fr (dostęp na 1 st lutego 2013 )
(en) " osobista strona Jean-Yves Andrieux na miejscu DOCOMOMO Francji " na www2.archi.fr/DOCOMOMO-FR (dostęp na 1 st lutego 2013 )
Jean-Yves Andrieux, archeologii przemysłowej Brytanii: kuźniach badawczych (XVII th w połowie XX th wieku) w departamencie północnym wybrzeżu (doktorat w historii ), Uniwersytet w Rennes 2,1986( prezentacja online )
(en) " CV Jean-Yves Andrieux " na univ-rennes2.fr/ (dostęp na 1 st lutego 2013 )
(en) " Jean-Yves Andrieux, dziedzictwa przemysłowego " , na persee.fr (dostęp na 1 st lutego 2013 )

Zobacz również

Powiązany artykuł

Centrum André-Chastela