| Zastępca |
|---|
| Narodziny | 13 sierpnia 1942 |
|---|---|
| Narodowość | kongijski |
| Czynność | Polityk |
| Partia polityczna | Unia na rzecz Postępu ( w ) |
|---|
Jean-Martin Mbemba (ur13 sierpnia 1942) jest kongijskim politykiem i prawnikiem. Jest prezesem Union for Progress (UP) i czołowym politykiem w Kongo-Brazzaville od wczesnych lat 90. Służył w rządzie przejściowym w latach 1991-1992 jako Minister Sprawiedliwości; później, za prezydenta Denisa Sassou-Nguesso , był ministrem pracy i zabezpieczenia społecznego w latach 1997-1999, ministrem sprawiedliwości w latach 1999-2005 oraz ministrem stanu ds. służby cywilnej i reformy państwa w latach 2005-2009.październik 2009, jest przewodniczącym Krajowej Komisji Praw Człowieka Demokratycznej Republiki Konga. [1]
JM Mbemba z grupy etnicznej Téké urodził się w Brazzaville i studiował we Francji. Był prezesem Stowarzyszenia Studentów Kongijskich we Francjigrudzień 1968 w grudzień 1970 i prezes Federacji Studentów Afrykańskich we Francji grudzień 1971 w grudzień 1972. Praktykował prawo w Brazzaville, abyLuty 1976 w Czerwiec 1991. W 1987 roku we francuskim procesie przeciwko Klausowi Barbie , niemieckiemu zbrodniarzowi wojennemu z czasów II wojny światowej, Mbemba był zastępcą obrońcy w zespole kierowanym przez Jacquesa Vergèsa . W procesie obrona realizowała strategię uwypuklania zbrodni popełnionych przez Zachód, w tym przez samą Francję, w nadziei, że zbrodnie Barbie podczas niemieckiej okupacji Francji okażą się mniej obraźliwe. Mbemba zwrócił uwagę na wykorzystanie pracy przymusowej przez Francję podczas budowy kolei kongijsko-oceanicznej we własnym kraju, a także na brutalne represje Francji w związku z rewoltą z 1947 r. przeciwko reżimowi kolonialnemu na Madagaskarze; ponadto potępił apartheid RPA jako „ostateczną zbrodnię przeciwko ludzkości”. Po procesie Mbemba został sekretarzem generalnym Środkowoafrykańskiego Związku Prawnikówwrzesień 1987 w Czerwiec 1991.
Mbemba jest przewodniczącym Union for Progress (UP), partii politycznej, od jej powstania w Październik 1990. Uczestniczył w Krajowej Konferencji w 1991 r. i przewodniczył Komisji Opracowującej Regulamin Konferencji Krajowej. Na zakończenie Konferencji Krajowej został mianowany Ministrem Sprawiedliwości i Reformy Administracyjnej w rządzie przejściowym premiera André Milongo , zajmując to stanowiskoCzerwiec 1991 w Czerwiec 1992. W 1992 r. wybrany radnym miejskim piątej dzielnicy (Ouenzé) Brazzaville; a wkrótce potem został wybrany do Zgromadzenia Narodowego w wyborach parlamentarnych w 1992 roku jako kandydat UP w okręgu Ignié w regionie Pool . Wystartował także jako kandydat UP w wyborach prezydenckichSierpień 1992, Ranking 11 e z 0,45% głosów.
Po odejściu z rządu tymczasowego w Milongo , JM Mbemba ponownie praktykował jako prawnik dlalipiec 1992 w Październik 1997, oprócz jego działalności politycznej. WStyczeń 1993po rozwiązaniu Zgromadzenia Narodowego przez prezydenta Pascala Lissouba Mbemba zostaje przewodniczącym Komisji Krajowej ds. organizacji przedterminowych wyborów parlamentarnych. Został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego jako kandydat UP w okręgu Ignié w połowie 1993 roku.
Po wojnie domowej z czerwca-Październik 1997, podczas którego Lissouba został obalony, Mbemba został mianowany ministrem pracy i zabezpieczenia społecznego przez prezydenta Denisa Sassou-Nguesso w dniu2 listopada 1997. WMarzec 1998, „uzbrojeni bandyci” zranili Mbembę podczas inwazji na jego dom, zabijając ochroniarza i kierowcę .
Został przeniesiony na stanowisko Ministra Sprawiedliwości w dniu 12 stycznia 1999 r.. Podczas wyborów parlamentarnychmaj 2002został wybrany do Zgromadzenia Narodowego jako kandydat UP w okręgu Ignié; zdobył mandat w pierwszej turze z 61,33% głosów. Po tych wyborach pozostał Ministrem Sprawiedliwości, a następnie powierzono mu odpowiedzialność za prawa człowieka w rządzie powołanym w dniu18 sierpnia 2002.
Mbemba był Ministrem Sprawiedliwości, dopóki nie został mianowany Ministrem Stanu ds. Służby Cywilnej i Reformy Państwa w dniu 7 stycznia 2005. W wyborach parlamentarnych 2007 został ponownie wybrany do Zgromadzenia Narodowego jako kandydat UP w okręgu Ignié. Wygrał mandat w drugiej turze po uzyskaniu 39,17% głosów w pierwszej turze wobec 37,84% dla Carole Mantot, kandydatki niezależnej . Zachował stanowisko Ministra Stanu ds. Służby Cywilnej i Reformy Państwa w rządzie powołanym po wyborach,30 grudnia 2007 r.. Mbemba i jego partia poparli Sassou Nguesso, gdy ten kandydował na kolejną kadencję w wyborach prezydenckichlipiec 2009. Wobec braku poważnych kandydatów opozycji, Sassou Nguesso łatwo wygrał reelekcję . Po wyborach powołał nowy rząd, którego Mbemba nie był członkiem,15 września 2009. Kilka dni później Sassou Nguesso mianował Mbembę członkiem Narodowej Komisji Praw Człowieka, organu konstytucyjnego . Mbemba został następnie wybrany przewodniczącym Narodowej Komisji Praw Człowieka na spotkaniu, które odbyło się w Pałacu Parlamentu w Brazzaville w dniu2 października 2009, i objął urząd office 7 października.
W 2013 roku Mbemba była przedmiotem śledztwa Dyrekcji Nadzoru Terytorialnego w sprawie zarzutów „posiadanie broni wojennej i próba destabilizacji instytucji państwowych”. W proteście UP ogłosiło19 czerwca 2013 r.że zawiesza swój udział w wiecu koalicji większości prezydenckiej (RMP) .