Jean-Guillaume de Winter
| Jean-Guillaume de Winter | ||
 | ||
| Imię urodzenia | Jan Willem de Winter | |
|---|---|---|
| Narodziny |
23 marca 1761 Kampen ( Holandia ) |
|
| Śmierć |
2 czerwca 1812(w wieku 51 lat) Paryż ( Francja ) |
|
| Pochodzenie | Holandia | |
| Stopień |
Admirał generał marszałka brygady Królestwa Holandii |
|
| Nagrody |
Hrabia Wielkiego Krzyża Imperium oficera Orderu Zjazdu Legii Honorowej |
|
Jean-Guillaume de Winter , jego nazwisko rodowe Jan Willem de Winter , urodził się dnia23 marca 1761w Kampen , zmarł dnia2 czerwca 1812w Paryżu jest holenderskim admirałem, a następnie generałem rewolucji i imperium .
Biografia
De Winter wiąże się z Partią Patriotów, która gwałtownie sprzeciwia się polityce Stadtholdera Wilhelma V z Orange-Nassau , ale pomoc pruska pozwala Stadtholderowi pozbyć się Patriotów w 1787 r., Co prowadzi do ich masowego exodusu. Zatwierdzając rewolucję francuską , Jean-Guillaume de Winter schronił się następnie we Francji.
W 1795 r. Wrócił do prowincji holenderskich w armii Pichegru w randze generała brygady ; wyróżnił się podczas zdobywania holenderskiej floty pod Helder , kiedy Pichegru wysłał go pieszo z żołnierzami na zamarznięte morze, aby przejął 15 holenderskich okrętów wojennych unieruchomionych przez lód - zima 1794-1795 była szczególnie ciężka. WMaj 1797przegrał bitwę pod Camperdown na rzecz floty brytyjskiej.
W 1798 r. Został ministrem pełnomocnym Republiki Batawskiej w Paryżu. Ludwik Bonaparte , który został królem Holandii , mianował go marszałkiem, hrabią (w Holandii) i głównodowodzącym swoich armii na lądzie i morzu.
Napoleon mianuje go kolejno oficerem Legii Honorowej , generalnym inspektorem wybrzeży Morza Północnego , głównodowodzącym sił morskich zjednoczonych w Texel i wreszcie hrabią Cesarstwa .
Zachorował w 1812 roku i musiał przekazać główne dowództwo admirałowi Ver-Huellowi .
Jean-Guillaume de Winter, hrabia Huessen, zmarł dnia 2 czerwca 1812w Paryżu . Został pochowany w Panteonie w Paryżu , ale jego serce jest zachowane w urnie w Bovenkerk (kościele Saint-Nicolas), znajdującym się w jego rodzinnym mieście Kampen. Chociaż został tam uhonorowany, jego postawa doprowadziła do uznania go w Holandii za zdrajcę.
Źródła
- Szkic biograficzny w Panteonie w Paryżu .
- Biografia zagraniczna, czyli galeria uniwersalna, Historia, cywilne, wojskowe, polityczne i literackie, tom 2 , redaktor księgarni Alexis Eymery ,1819, 458 str. ( czytaj online ) , s. 266.
- Vicomte Révérend , Armorial du premier empire, tom 4 , Honoré Champion, księgarz, Paryż,1897, s. 403.
Bibliografia
- Klimat . Yves Chenal
- Edouard Leduc, Dictionary of the Pantheon of Paris , Publibook Publishing,2013, s. 294