Jean-Claude Maleval

Jean-Claude Maleval Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 9 sierpnia 1946
Narodowość Francuski
Czynność Psychoanalityk. Profesor psychologii klinicznej.

Jean-Claude Maleval , urodzony dnia9 sierpnia 1946w La Garenne-Colombes ( Hauts-de-Seine ) jest francuskim psychoanalitykiem lacanowskim, członkiem Szkoły Spraw Freudowskich i emerytowanym profesorem psychologii klinicznej na Uniwersytecie w Rennes 2 .

Biografia

Po studiach filozofii i psychologii na Paris-X Nanterre , Jean-Claude Maleval został psychoanalitykiem. Od 1977 był członkiem Freudian School of Paris założonej przez Jacquesa Lacana.

W 1986 obronił pracę z psychologii pod tytułem Podstawy lacanowskich badań nad psychozą pod kierunkiem Yves Baumstimler na Uniwersytecie Paris XIII-Villetaneuse i został powołany na Uniwersytet Rennes-II w dziedzinie psychologii klinicznej. i psychopatologii w latach 90.

Przyczynia się do ustalenia orientacji psychoanalitycznej w nauczaniu psychopatologii na Uniwersytecie Rennes-II , zostaje profesorem emerytowanym w 2014 r. .

Jest członkiem Szkoły Spraw Freudowskich od 1982 r. Oraz Światowego Stowarzyszenia Psychoanalizy .

W 2013 roku stanął po stronie małżeństwa dla wszystkich, w wywiadzie powiedział, że biseksualność jest „problemem tylko wtedy, gdy jest doświadczana jako problem” i że „normalności jest tyle, ile ludzi”.

Pracuje

Psychoza

W 1981 r. W Histerical szaleństw i psychozach dysocjacyjnych Jean-Claude Maleval stara się odtworzyć, jak zamieszanie między kliniką psychozy a wszystkimi zjawiskami związanymi z neurozą narastało od 1910 r. , Starając się zrehabilitować koncepcję szaleństwa. został pochowany w dużej mierze w rozrastającej się schizofrenii Bleulera . W „Logice delirium” w 1997 r. Rozwinął wskazanie Jacquesa Lacana dotyczące istnienia „skali złudzeń”, ujmując to z rozważań na temat ekonomii jouissance . W tym podejściu postęp przewlekłego majaczenia przebiega w następujących etapach: zaczyna się w początkowym stanie zakłopotania, następnie stara się ustrukturyzować w trybie paranoidalnym, osiąga to poprzez budowanie paranoidalnej systematyzacji, a kończy na parafrenii. Megalomanii. Zamknięcie dostępu do Imienia Ojca. Koncepcja i jej klinika , opublikowane w 2000 r., Dążą do sprecyzowania i sprecyzowania koncepcji, którą Lacan nadaje charakterystyce struktury psychotycznej. W pierwszej części jest odtworzone budowę i ewolucję pojęcia wykluczenia z Name-of-the-Ojca , podczas gdy w drugim omówiono zakres ewolucję tego pojęcia w odniesieniu do terapii. Benchmarki dla zwykłej psychozy opublikowane w 2019 roku mają na celu wyjaśnienie kliniki pojęcia psychoanalitycznego, które wyznacza oryginalne umiejscowienie gabinetu. Zwykła psychoza wynika z założenia, że ​​u osób, u których nie występują jawne zaburzenia psychotyczne, występuje struktura psychotyczna. Maleval podchodzi do tego zagadnienia z ostatniego nauczania Lacana, w szczególności opierając się na jego pracy poświęconej irlandzkiemu pisarzowi Jamesowi Joyce'owi .

Autyzm

Według psychoanalityka Michaela Turnheima , praca Jean-Claude'a Malevala z 1995 r. Dotycząca funkcji listu w autyzmie pokazuje, że pisanie wchodzi w podwójną relację między ochroną a narażeniem i stanowi środek pozwalający autystom ominąć ich trudności w stosunku do Innego . W 2009 roku Jean-Claude Maleval reżyseruje Autistic, swojego sobowtóra i jego obiekty, w których podkreśla się, że autyzm nie jest osobą upośledzoną umysłowo , ale podmiotem w pracy, który ma złagodzić jego niepokój, polegając szczególnie na swoim sobowtórze i jego przedmiotach . Następnie, w Autista i jego głosie , zachowanie obiektu wokalnego na początku autyzmu jest podkreślone trzema podstawowymi komponentami dostępnymi dla podmiotu autystycznego, aby wyjść z jego wycofania: obrazy sobowtóra, umiejętność wysp i obiekty autystyczne. . W książce Listen to the Autistic opublikowanej w 2012 roku mówi, że osobom z autyzmem „trudno się wypowiadać. Tylko osoby z autyzmem wysokiego poziomu mogą i mają kilka interesujących rzeczy do powiedzenia. Ale dzisiaj najbardziej naukowo potwierdzona metoda nie wymaga ich zgody ” . Współuczestniczy w tworzeniu serwisu internetowego Listening to autistic people, którego celem jest promowanie „psychodynamicznego podejścia do autyzmu” oraz idei opierania się na pasjach osób z autyzmem w celu promowania ich rozwoju . W 2015 r. Wziął udział w kongresie terapii Affinity, którego celem było budowanie pasji dzieci z autyzmem w celach terapeutycznych. Zanim użył terminu „pasja”, pan Maleval odwołał się (w 2011 i 2014 r.) Do pojęcia „wyspy kompetencji”.

W 2011 roku Jean-Claude Maleval stwierdza, że „te zjawiska silnie sugerują, że autyzm jest zakorzeniony nie w deficycie poznawczym, ale w wyborze podmiotu, mniej lub bardziej świadomego, który ma na celu ochronę przed lękiem” . To, co JN Found uważa za wyzwanie dla istnienia organicznych czynników etiologicznych w przyczynach autyzmu . W 2012 roku oświadczył, że „nie znamy przyczyny autyzmu. Istnieje hipoteza genetyczna, ale także czynniki środowiskowe. Bettelheim to historia starożytna. ” .

W 2018 roku Lacanowski psychiatra i psychoanalityk Juan Pablo Lucchelli potwierdza i argumentuje, że zalecenia Laurenta Mottrona , wynikające z poznawczego podejścia do autyzmu, pokrywają się z zaleceniami współczesnej Lacanowskiej metody psychoanalitycznej zaproponowanej przez Malevala, podczas gdy obaj zachęcają ich do polegania na o obiektach autystycznych i określonych interesach w celu promowania zmian, które łączy ich dążenie do rozwijania tego, co niektórzy nazywają „mocnymi stronami”, a inni „pasjami”. Ze swojej strony Laurent Mottron uważa psychoanalizę za bezużyteczną wiarę w klinice autyzmu, która okazuje się szkodliwa dla osób z autyzmem.

Psychoterapie

Opublikowane w 2012 roku zdumiewające mistyfikacje psychoterapii autorytarnej to praca będąca echem debat, jakie wywołała nowelizacja Accoyera, mająca na celu uregulowanie ćwiczeń psychoterapeutycznych . Te ostatnie uważane są tam za metody autorytarne, które mają swój początek w hipnozie , w której pracę kieruje mistrz terapeuta. Psychoanalizę wyraźnie odróżnia się od jakiejkolwiek psychoterapii ze względu na jej etykę, która opiera się na odmowie uciekania się do sugestii.

Krytyka i kontrowersje

Analizy Jean-Claude'a Malevala podczas wywiadu z Gérardem Millerem zostały skrytykowane przez „Kollectif z 7 stycznia” (kolektyw sceptycznych naukowców, krytyków psychoanalizy). Franck Ramus podkreśla, że ​​wbrew temu, co twierdzi Maleval, kognitywizm nie pojmuje mózgu jako komputera ani nie odmawia uwzględnienia emocji i przywiązania w swoim polu. Jacques Van Rillaer dodaje, że Maleval „potwierdza bez najmniejszego odniesienia bibliograficznego”, że kognitywizm wywodzi się z hipnozy, cytując odniesienia, które raczej pokazują zapożyczenie psychoanalizy z hipnozy. Brigitte Axelrad na koniec zwraca uwagę na „w przybliżeniu” Maleval na temat fałszywych wspomnień wywołanych wykorzystywaniem seksualnym , przy czym problem nie ogranicza się do Stanów Zjednoczonych.

Zdaniem Jean-Sébastiena Philipparta (wykładowcy w École Supérieure des Arts Saint-Luc w Brukseli) Maleval wzywa Reductio ad Hitlerum do zdyskwalifikowania trzeciego planu dotyczącego autyzmu .

Publikacje

Pracuje

Zbiorowe zarządzanie pracą

Składki książkowe

Główne artykuły

Uwagi i odniesienia

  1. Osobista strona JC Maleval , Université Rennes 2, przeglądana 26 września 2020 r.
  2. Freudian School of Paris. Rocznik 1977. Prasa Artystyczna
  3. Teza: http://www.theses.fr/1986PA131010
  4. Arnaud Papin "  logika delirium , Jean-Claude Maleval  " sociographer , tom.  n o  41, n o  1,2013, s.  130-131 ( DOI  10.3917 / wykres 041.0126 )
  5. Olivier Douville „,  Jean-Claude Maleval, mistyfikacje zdumiewające. O psychoterapii autorytarnej  ”, Psychologia kliniczna , t.  35, n o  1,2013, s.  209 ( czytaj online ).
  6. Maleval JC. Rozkwit zegara z kukułką w La Cause freudienne. Paryż. 2010, 76, s. 58-60
  7. Maleval JC. Dlaczego Lacan w Rennes? Wywiad 1 st marca 2012. http://www.davidgos.fr/archive/redaction-seo/totem/jean-claude-maleval-pourquoi-lacan-a-rennes/
  8. Szkoła Sprawy Freuda. Katalog i teksty statutowe. 1982. ( ISSN  0295-8643 )
  9. Światowe Stowarzyszenie Psychoanalizy. Katalog: https://www.wapol.org/fr/acercaamp/anuario/Template.asp?intIdioma=5&strApellidoNombre=Maleval&iTipoPaginaVuelta=5&iPagina=1&iTamanioPagina=20&iTamanioPaginador=5&iTipo&iTipina
  10. Amiguet L. "Hay tantas normalidades como personas". Wywiad z Jean-Claude Malevalem, psychoanalitykiem lacanowskim; profesor Psicopatología w Rennes. La Vanguardia. 18.01.2013. https://www.lavanguardia.com/lacontra/20130118/54362013786/la-contra-jean-claude-maleval.html
  11. François Leguil „La Folie hystérique. Maleval (Francja) ”w L'Âne. Magazyn Freuda , 1982, 4, s. 29.
  12. Jean-Philippe Catonné "  Jean-Claude Maleval, Logique du délire 1996  " Raison Commerciale , N O  1251998( czytaj online )
  13. F. Hulak, „Les paraphrénies - Nosographie”, encyklopedia medyczno-chirurgiczna , Elsevier Masson SAS Paris, „Psychiatrie”, 2008
  14. I. Robert, „La foreclosure du Nom-du-Père. O książce JC Malevala ”, Quarto. Revue de psychanalyse , Bruxelles, 2001, 73, s. 20-23.
  15. M. Novas, „La Forclusion del Nombre Del Padre, JC Maleval”, w Errancii. Revista de psicoanalisis, Teoria Critica cultura , Meksyk [ czytaj online ]
  16. Catonné JP., „  Analizy i recenzje: Jean-Claude Maleval, La forclusion du Nom-du-Père. Koncepcja i jej klinika, Paryż, Le Seuil, 2000, 492 str.  », Przegląd filozoficzny Francji i zagranicy , t.  129 n o  1,2004, s.  104-105 ( DOI  10.3917 / rphi.041.0077 )
  17. Gaydon A. Punkty odniesienia dla zwykłej psychozy. Spotkanie z JC Malevalem. Daily Lacan . nr 855. 15 listopada 2019 r.
  18. Lucchelli JP. Mahieu E. Punkty odniesienia dla zwykłej psychozy autorstwa Jean-Claude'a Malevala. L'Information psychiatrique , 96, 6, czerwiec-lipiec 2020, s. 494-496. DOI: 10.1684 / ipe.2020.2136
  19. Michael Turnheim "  Autyzm i pisania  ", Wiedza i kliniki , vol.  2 n o  1,2003, s.  38-39 ( DOI  10.3917 / sc.002.0033 )
  20. H. Damase "Making głos usłyszał autystycznych" La Cause Freudienne , 2011/2, n o  78, pp. 298-299, [ czytaj online ] . Ta książka zainspirowała pracę psychologa Carment Docrourta i wychowawczyni małych dzieci Agnès Dodu: Carmen Drocourt i Agnès Dodu : „  Autyzm, sposób bycia na świecie?  », Le Journal des psychologues , t.  326 n O  3,2015, s.  70 ( DOI  10.3917 / jdp.326.0070 ).
  21. „Trzeźwy Jean Claude Maleval entradas dla Mercedesa Avili. El autista y su voz. », Red Psicoanalitica de atención , [ czytaj online ]
  22. M. Perrin, „Jak usłyszeć głos osoby autystycznej?” JC Maleval. Autyzm i jego głos ”, La Cause Freudienne , 2011/2, 78, s. 297-298
  23. Hervé Bentata "  autystycznego i jego głos: O ostatnim dziele Jean-Claude Maleval  ", Cahiers de PréAut , vol.  7, N O  1,2010, s.  159-171 ( DOI  10.3917 / capre.007.0159 )
  24. Christelle Said, „  About the Autist and his Voice , Jean-Claude Maleval  ”, Analyze Freudienne Presse , tom.  17, n o  1,2010, s.  175-177 ( DOI  10.3917 / afp.017.0169 )
  25. A. Morvan, „Learning from high level autists”, pytania do JC Maleval, Ouest-France , 9 marca 2012 r., [ Czytaj online ]
  26. Słuchanie osób autystycznych [1]
  27. Damien Mascret , „  Terapia powinowactwa”, podejście osób autystycznych oparte na ich pasjach  ”, Le Figaro ,10 marca 2015 r( czytaj online )
  28. Jean-Claude Maleval , „Zachowanie instynktownych obiektów na zasadzie autyzmu” , w : Paradoksy autyzmu , ERES,2011( ISBN  978-2-7492-1441-2 , DOI  10.3917 / eres.causs.2011.01.0028 , czytaj online ) , s.  28
  29. Jean-Claude Maleval , „  Zwierzę jako autystyczne ostrze  ”, Bulletin de psychologie , vol.  Numer 529 N O  12014, s.  5 ( ISSN  0007-4403 i 1968-3766 , DOI  10,3917 / bupsy.529.0005 , czytać online , dostęp 23 sierpnia 2020 )
  30. Jean-Claude Maleval , „  Język gadatliwy, język faktów i zdania spontaniczne w autyzmie  ”, La Cause freudienne , t.  2 N O  78,2011, s.  77-92 ( czytaj online ).
  31. JN Found, „  Autism in Neurodevelopmental Disorders  ” ,25 stycznia 2019 roku, s.  10.
  32. CV Juana Pablo Lucchelli: http://univ-rennes2.academia.edu/JuanPabloLucchelli/CurriculumVitae
  33. Juan Pablo Lucchelli, Autyzm. Jakie miejsce na psychoanalizę? , Paryż., Michelle., 2018.
  34. Laurent Mottron ( il .  Pablo Galonnier), Wczesna interwencja dla dzieci autystycznych: Nowe zasady wspierające inną inteligencję , Mardaga,2016, 256  pkt. ( ISBN  2804703681 i 9782804703684 , czytaj online ) , Rech. „Psychoanaliza” w książce.
  35. „Nasz mózg to nie komputer”. Wywiad z JC Malevalem przeprowadzony przez G. Millera, La Vie Catholique , 24 maja 2012, s. 99, [ czytaj online ]
  36. C. Heule "Niesamowite żarty, Jean-Claude Maleval" Courtil Internecie 2012 n o  5, [ czytać online ]
  37. „  Analiza afirmacji psychoanalityka Jean-Claude'a Malevala  ” , na kollectifdu7janvier.org ,27 maja 2012.
  38. „  Psychoanaliza kwestionowana przez autyzm. (1/3) | Philosophical Implications  ” (dostęp 26 czerwca 2020 ) .
  39. „  Through the Books  ”, Bulletin of Psychology , t.  Numer 516 N O  62011, s.  579-580 ( DOI  10.3917 / bupsy.516.0577 )
  40. „  Poprzez czasopisma  ”, Biuletyn psychologii , t.  Numer 507 N O  32010( DOI  10.3917 / bupsy.507.0223 )

Zobacz też

Linki zewnętrzne