Eugen Bleuler

Eugen Bleuler Obraz w Infobox. Funkcjonować
Uniwersytet Rektora
w Zurychu
1924-1926
Biografia
Narodziny 30 kwietnia 1857
Zollikon
Śmierć 15 lipca 1939 r(w wieku 82 lat)
Zollikon
Pogrzeb Kanton Zurych
Narodowość szwajcarski
Dom Zurych
Trening Uniwersytet w Zurychu
Zajęcia Psychiatra , lekarz , profesor uniwersytetu
Dziecko Manfred Bleuler ( w )
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Zurychu
Pole Psychiatria
Członkiem Akademia Leopoldine (1932)
Kierownik Jean-Martin Charcot
Wpływem Auguste Forel , Sigmund Freud
Archiwa prowadzone przez Archiv für Medizingeschichte, Lehrstuhl Medizingeschichte ( d ) (CH-001766-2: PN 013)
podpis Eugena Bleulera podpis

Eugen Bleuler , urodzony w Zollikon ( kanton Zurych , Szwajcaria ) dnia30 kwietnia 1857 i zmarł w tej samej gminie dnia 15 lipca 1939 r, jest szwajcarskim psychiatrą . Wiadomo, że wynalazł i wprowadził do słownictwa psychiatrycznego terminy schizofrenia i autyzm .

Biografia

Eugen Bleuler uzyskał doktorat z medycyny w 1881 r. W latach 1881–1883 ​​był asystentem psychiatrii w Waldau (koło Berna ) pod kierunkiem Wilhelma von Speyr. W 1884 Bleuler udał się do Anglii i Francji; w szczególności podąża za kursami Jean-Martina Charcota w Salpêtrière . Po pracy jako asystent w Monachium , w laboratorium Johanna Bernharda Aloysa von Guddena , został zatrudniony jako asystent w klinice psychiatrycznej w Burghölzli w 1885 roku przez Auguste'a Forela . Jest na początku XX -tego  wtórnika wieku eugeniki .

Od 1886 do 1898 prowadził klinikę psychiatryczną w Rheinau , niedaleko Zurychu. W 1889 roku opublikował Zur Psychologie der Hypnose , książkę, w której opisał przeżycia, jakie miał, kiedy został zahipnotyzowany przez von Speyra i Auguste'a Forela . Po tym ostatnim, od 1898 do 1927, był dyrektorem kliniki psychiatrycznej w Burghölzli i profesorem psychiatrii w Zurychu.

Wśród jego asystentów byli Carl Gustav Jung (od 1900 do 1909), Karl Abraham (od 1904 do 1907) i Ludwig Binswanger (od 1907 do 1910). Bleuler będzie także nauczycielem Hermanna Rorschacha . Bleuler spotkał Sigmunda Freuda w 1904 r., Aw 1906 r. Poprosił Carla Junga o przedstawienie członkom Burghölzli książki The Interpretation of Dreams . Brał udział w pierwszym międzynarodowym kongresie psychoanalitycznym w Salzburgu w 1908 r. I przyczynił się do powstania Międzynarodowego Towarzystwa Psychoanalitycznego w 1910 r. Utrzymywał korespondencję listowną z Freudem.

W 1920 roku brał udział w eksperymentach z austriackim medium Rudim Schneiderem  (w) z Carlem Gustavem Jungiem i Albertem von Schrenck-Notzing .

Eugen Bleuler poślubia szwajcarską feministkę Hedwig Bleuler-Waser  ( fr ) . Para ma dwoje dzieci, Manfreda Bleulera  ( urodzonego w 1903 r., Również psychiatrę i dyrektora przytułku w Burghölzli (1942-1969) oraz Richarda Bleulera (1905-1973), rolnika i agronoma .

Zmarł w 1939 roku, został pochowany na cmentarzu w Zollikon .

Badania i teorie

Grupa schizofrenii

W 1911 r. W książce „Przedwczesna demencja lub grupa schizofrenii” odrzuca termin „ otępienie przedwczesne ” Emila Kraepelina i zastępuje go terminem „ schizofrenia”, aby zilustrować ideę fragmentacji umysłu. Dla Bleulera odpowiada schizofrenia do grupy klinicznych zespołach , o różnym pochodzeniu, ale zawsze organicznych, gdzie osłabienie intelektualnej nie zawsze jest obecny, ale które są zjednoczeni poprzez wspólne mechanizmy psychopatologicznych, w szczególności awarii mechanizmu asocjacyjnej.

Mechanizm ten pozwala, zgodnie z teorią podzieloną z Freudem, uporządkować emocje wynikające z historii życia. Opisuje się go jako „zawężenie świadomości”, które normalnie tworzy się podczas działania, aby umożliwić utrwalenie idei w odniesieniu do zamierzonego celu. W grupie schizofren według Bleulera brak tego elementu regulacyjnego oznacza, że ​​osoba pozostaje w kontakcie z różnymi emocjami współistniejącymi w tym samym czasie. Na tej podstawie opisuje fragmentację osobowości na fragmenty, używając terminu „spaltung”, przetłumaczonego na język francuski jako „  rozszczepienie  ”, które również definiuje syndrom dysocjacyjny .

Znaki podstawowe i drugorzędne

Według Bleulera podstawą schizofrenii jest proces biologiczny (podstawowa zmiana funkcji asocjacyjnych), który wydobywa pierwotne objawy choroby, nad którymi pojawiają się objawy wtórne (psychologiczne reakcje badanego na jego cierpienie), które stanowią realne strategie zwalczania podstawowy proces biologiczny. Pisze „Wyskakująca na nas symptomatologia jest z pewnością po części (i może być globalna) niczym innym jak wyrazem mniej lub bardziej nieudanej próby wyjścia z nieznośnej sytuacji. ”.

Wśród głównych objawów Bleuler integruje blokadę myśli i objawy pojawiające się podczas ostrych ataków bez przyczyny zewnętrznej: stany niedrożności, epizody podniecenia lub depresji, predyspozycje do halucynacji, zespół katatoniczny i niektóre objawy fizyczne.

Bleuler wykazał, że psychoanaliza umożliwia znalezienie znaczenia znaków wtórnych, symptomów wynikających z nieświadomej psychogenezy. Wszystkie poniższe objawy instynktowo-afektywne są znakami drugorzędnymi. Bleuler mówił o emocjonalnym ładunku kompleksów. Te wtórne znaki są więc przeciwstawne pierwotnym znakom, których nie można interpretować, wynikając z procesu biologicznego. Stanowi to prawdziwe wprowadzenie do psychopatologii, do rozumienia znaków i ich znaczenia.

Autyzm Bleulera

Wyróżnia w tych wtórnych symptomach trzy „strategie” konfrontacji z rzeczywistością (zbiorowa, zewnętrzna, jednolita, wspólna).

Bleuler precyzuje, że dla „autystycznego schizofrenika” „brak relacji uczuciowej” nie oznacza „utraty funkcji rzeczywistości”, ale utrzymania własnego świata, stąd określenie autyzm z Greckie auto., Siebie. Autyzm ten jest analogiczny do tego, co Freud nazywa autoerotyzmem i nie był utrzymywany na wizytach psychiatrycznych. Znaczenie zachowane dla autyzmu to mniej więcej znaczenie Léo Kannera .

Myślenie autystyczne

Równocześnie z koncepcją autyzmu jako objawu schizofrenii tworzy pojęcie myśli autystycznej, które określa jako „normalne”, a patologiczna wersja jest tylko jego przesadą. Z definicji jest to myśl oderwana od rzeczywistości, wywodząca się z emocji i pozwalająca na istnienie wyobraźni w każdym człowieku. Działa w snach i fikcji. Przeciwstawia się myśleniu realistycznemu, które podporządkowuje się wymaganiom życia praktycznego i pozwala na adaptację do otoczenia.

Ambiwalencja

W 1910 r. Użył tej terminologii do scharakteryzowania aspektu stanu psychicznego schizofreników, „który z tej samej myśli budzi dwie przeciwstawne emocje, a przy tej samej myśli dwie myśli o przeciwnej sile”.

Jego rozumienie terminologii nie pozostanie, a zostanie zastąpione w szczególności przez Freuda, który używa jej ponownie w znacznie innym sensie, związanym z nerwicą.

Publikacje

Tłumaczenia francuskie

Bibliografia

  1. Jacques Gasser i Gilles Jeanmonod, „  Eugenism  ” , w historycznym słowniku Szwajcarii ,27 marca 2006(dostęp 9 stycznia 2021 ) .
  2. Elisabeth Roudinesco, „Letters from Burghölzli, terre freudienne”, Le Monde des livres, 15 grudnia 2016 [ czytaj online ] .
  3. Mahieu Eduardo, „Analiza książki”, L'Information psychiatrique , 2017/3, vol.  93, s.  255-257 .
  4. Regula Ludi, „  Hedwig Bleuler-Waser  ” , w słowniku historycznym Szwajcarii ,6 listopada 2020 r(dostęp 9 stycznia 2020 )
  5. Jean Garrabé, 100 słów do zrozumienia psychiatrii , wydania Le Seuil, 2006.
  6. ambiwalencja krajowego centrum zasobów tekstowych

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne