Jean-Baptiste d'After Mannevillette

Biografia

Narodziny	11 lutego 1707 Le Havre
Śmierć	1 st marzec 1780 (przy 73)
Zajęcia	Hydrograf , nawigator

Inne informacje

Członkiem	Akademia Nauk (1743) Akademia Morska (1752)
Stopień wojskowy	Kapitan
Różnica	Order św. Michała

Jean-Baptiste-Nicolas-Denis d'After Mannevillette , urodzony dnia11 lutego 1707w Havre-de-Grâce i zmarł dnia1 st marzec 1780, jest francuskim hydrografem . Został kapitanem w East India Company i mapach wybrzeży Indii i Chin . Opublikował pod tytułem Oriental Neptune (1745-1775) mapy tych regionów cieszących się międzynarodową renomą.

Biografia

Jean-Baptiste d'Après de Mannevillette był synem Jean-Baptiste-Claude d'Après de Blangy, kapitana statków Compagnie des Indes , który zabrał go ze sobą do Indii w wieku dwunastu lat na statku, dowodził Solid . Po powrocie został wysłany do Paryża, aby doskonalić swoje umiejętności w zakresie geometrii i astronomii.

W 1710 roku Jean-Baptiste-Claude d'Après de Blangy kupił majątek i panowanie Mannevillette od Marie de Hanyvel, córki i dziedziczki finansisty, syndyka generalnego duchowieństwa Francji, za panowania Ludwika XIV .

W 1726 roku , w wieku 19 lat, Jean-Baptiste d'Après de Mannevillette podjął swoją pierwszą kampanię jako oficer na statku Marshal d'Estrées , należącym do Compagnie des Indes. Podczas tej wyprawy zademonstrował swoje walory nawigacyjne. Ożenił się w 1734 roku , ale nigdy nie miał dzieci.

Był pierwszym francuskim nawigatorem, który użył oktanta , znanego również jako „ćwierć odbicia” lub „ćwiartka angielska”, instrumentu nawigacyjnego opracowanego w 1731 roku przez brytyjskiego astronoma Johna Hadleya , do obliczania szerokości, ale także długości geograficznej metodą odległości księżycowe; co pozwala mu pogłębić wiedzę o położeniu kilku punktów geograficznych, z których będzie mógł ponownie odwzorować wybrzeża. Następnie podejmuje się poprawiania istniejących map, jak również tworzenia nowych. W tym celu stara się zebrać istniejącą dokumentację kartograficzną na wybrzeżach Indii, Afryki i Chin. Pracował nad tym projektem od 1735 do 1742 roku . Wynik jest przekazywany do akademii nauk, która go zatwierdza. Nadal pracuje trzy lata, aby dokończyć swoją pracę. W międzyczasie zostanie mianowany korespondentem Akademii Nauk w 1743 roku .

W 1745 ostatecznie opublikował swoje mapy pod tytułem Oriental Neptune . Mapom tym towarzyszą dodatkowe informacje: opis wybrzeży, przeważające wiatry, prądy morskie ... Jego praca, będąca przewodnikiem , jest bardzo dobrze odbierana przez żeglarzy ze wszystkich krajów.

D'Après będzie pracował jeszcze przez trzydzieści lat, aby go udoskonalić, co pozwoli na wydanie nowego, znacznie powiększonego wydania, które pojawi się w 1775 roku .

W 1767 roku Ludwik XV nadał mu odznaczenie Orderu Saint-Michel . On umarł na1 st marzec 1780w wieku 75 lat.

Tytuł

„ Knight of the Order of the King, Captain of the Vessels of the Compagnie des Indes, Correspondent of the Royal Academy of Sciences, and Associate of the Royal Academy of Marine ”

Pracuje

1739 : Le Nouveau Quartier Anglois lub opis i użycie nowego instrumentu do obserwacji szerokości geograficznej morza, w Paryżu, rue Saint-Jacques w księgarniach Lambert and Durand.
1745 : Oriental Neptun lub General Route of the East Indies and China Coasts, wzbogacona o mapy hydrograficzne. W Paryżu w drukarce Jean François Routel.
1768 : Wspomnienie o nawigacji z Francji do Indii , Imprimerie royale (Paryż)
1775 : Instrukcje dotyczące nawigacji Indii Wschodnich i Chin, aby służyć Wschodnemu Neptunowi , Demonville (Paryż)
1775 : Orientalny Neptun poświęcony królowi. W Paryżu w Demonville Imprimeur-Libraire Akademii. W Brześciu w Malassis Printer-Librarian of the Navy

Uwagi i odniesienia

Michel Verguin i Mario Serviable (reż.), Le DB. Słownik biograficzny Reunion , wydanie Komunikacja Loisir Information Presse / ARS Terres Créoles , tom 1, 1993.
Joseph-François i Louis-Gabriel Michaud , Universal Biography, Ancient and Modern , t. 2, 1811, Michaud frères, Paryż, 636 s., P. 338, [ czytaj online ] i na Wikiźródłach

Zobacz też

Bibliografia

Haudrère Philippe , francuski East India Company w XVIII -tego wieku. 1719-1795 . Paryż, India Bookstore, 1989 s. 661-669
Claude Briot, JBD po Mannevillette, hydrografie Compagnie des Indes, autor Neptune Oriental 1707-1780 . Akty Kongresu Towarzystw Historycznych i Archeologicznych Normandii "Normanowie i morze", Cherbourg ,Październik 1990, opublikowany przez Muzeum Morskie w Tatihou w 1995 r. , [ czytaj online ]
Edward Duyker Marc-Joseph Marion Dufresne, żeglarz z Saint-Malo eksplorujący morza południowe , Les Portes du large, Rennes, 2010, rozdz. 5, ( ISBN 978-2-914612-14-2 ) .
Haudrère Philippe , Jean Baptiste Po Mannevillette i postęp w wiedzy na Oceanie Indyjskim do XVIII -tego wieku od drogi i kart francuskich . Revue française d'histoire du livre 1997, vol. 66
Claude Goupil, Monsieur d'Après de Mannevillette, żeglarz i mało znany naukowiec . Obrady Dni Spotkań CHRH / CIRTAI 2007 Wokół d'Après de Mannevillette, nawigator uczony z Le Havre w epoce oświecenia . Specialized 2008 Havrais Historical Research Notebooks.
Aline Lemonnier-Mercier, Frontispieces of Neptune Oriental lub General Routier of India and China . Ta sama publikacja co dito.
Claude Briot wkład „s do Po Mannevillette w postępie nawigacji w morzach Indii do XVIII -tego wieku . Ta sama publikacja co dito.
Étienne Taillemite , Słownik żeglarzy francuskich , Tallandier ,2002, 576 str. ( ISBN 978-2-84734-008-2 ) , str. 16.

Źródła

Marie-Nicolas Bouillet i Alexis Chassang (reż.), „Jean-Baptiste d'Après de Mannevillette” w Universal Dictionary of History and Geography ,1878( czytaj na Wikiźródłach )
le-havre-grands-navigateurs-claudebriot.fr/411049280

Linki zewnętrzne

Dokumentacja urzędowa :