Jean-André Rouquet

Jean-André Rouquet
Narodziny 13 kwietnia 1701
Genewa
Śmierć 28 grudnia 1758(w wieku 57 lat)
Charenton-le-Pont
Zajęcia Malarz , malarz miniaturowy, krytyk sztuki
Miejsca pracy Londyn , Paryż

Jean-André Rouquet (1701-1758) jest malarzem miniaturowym i krytykiem sztuki z Genewy , działającym między Londynem a Paryżem , który był przyjacielem Williama Hogartha .

Biografia

Urodził się Rouquet 13 kwietnia 1701w Republice Genewskiej . Jest synem Jacquesa Rouquet i Françoise Saulier, francuskich protestantów, którzy schronili się w Genewie.

Po pobycie w Paryżu przeniósł się do Londynu od 1722 r., Bardzo aktywny za panowania Jerzego II , oferując wykonanie portretów w miniaturze , potem w modzie. Pracuje niewątpliwie w rodowodzie lub pod wpływem Christiana Friedricha Zincke  (en) i Charlesa Boita , którzy założyli w stolicy Anglii dwie słynne pracownie portretów na emalii i miedzi. Przypisuje mu się portret Williama Hogartha (około 1740 r.), Przechowywany w National Portrait Gallery w Londynie . Rouquet poślubia Angielkę Jane Setchell i zaprzyjaźnia się z Hogarthem.

W 1746 r. Opublikował w języku francuskim Listy Monsieur *** jednemu ze swoich przyjaciół w Paryżu, aby wyjaśnić mu ryciny Monsieur Hogarth , opublikowane przez R. Dodsleya i M. Coopera (Londyn). Według Ronalda Paulsona jest to pierwsza monografia rycin Hogartha: ta praca zawiera obrazy i podpisy, a także krytyczne komentarze. Ponadto Rouquet zaprzyjaźnił się z aktorem Davidem Garrickiem i był autorem dekoracji dla chińskiego pawilonu znajdującego się w Vauxhall Pleasure Gardens, zainaugurowanego około 1730 roku.

Około 1751 r. Rouquet wrócił do Paryża, być może za namową Madame de Pompadour - Zincke, która dla niej pracowała, mógł jej polecić jej ucznia. Grafik Pierre-Jean Mariette opisuje go jako „mało komunikatywnego i o charakterze, który nie czynił go zbyt przyjacielskim w społeczeństwie” . Étienne La Font de Saint-Yenne ogłosił go „Rafaelem emalii” .

Jane, jego żona, umiera 21 maja 1753, co pogrąża go w stanie depresji, który nigdy go nie opuści. Został jednak przyjęty przez Królewską Akademię Malarstwa i Rzeźby dnia23 sierpnianastępnie, i wystawiał emalie na Salonie Paryskim w 1753, 1755 i 1757 roku21 lipca 1754, markiz de Marigny oferuje mu mieszkanie w Galeries du Louvre .

W 1755 r. W Paryżu (u Charlesa Antoine'a Jomberta), a następnie w Londynie (u J. Nourse), ukazał się jego esej L'État des arts en Angleterre, który uzasadniał w przedmowie: „przesadne przemówienia wygłaszane w Przychylność Anglii tak wielu ludzi, którzy ją mało znają, szczególnie w dziedzinie sztuki, i co na jej niekorzyść tak wielu innych, którzy znają ją jeszcze mniej, dały początek tej pracy ” . Ten esej, uznany za jedyne dzieło tamtego czasu, podsumowujący angielską scenę artystyczną w latach 1730-1755, jest cytowany w Encyclopédie przez Diderota i d'Alemberta . W tym samym roku, gdy Diderot opublikował Historię i tajemnicę malowania woskiem Rouquet, dla żartu, opublikował pochade zatytułowany L'Art nouveau de la peinture en fromage, ou en ramequin .

Około miesiącaKwiecień 1758, udar paraliżuje go z jednej strony. W sierpniu artysta przejawia gwałtowne zaburzenia psychiczne (bombarduje przechodniów, rozpala ogień w swoim pokoju, próbuje popełnić samobójstwo), a pod koniec śledztwa, w którym jego sąsiedzi w Galeries du Louvre, Charles-Nicolas Cochin , Jean Restout , Jean Siméon Chardin , Nicolas-Charles de Silvestre (1699-1767), Maurice Quentin de La Tour i złotnik François-Thomas Germain zostają wysłuchani, zostaje uznany za szalonego i przeniesiony do Charenton.

Straciwszy zmysły, umarł dalej 28 grudnia 1758w azylu w Charenton .

Grafika

Miniaturowe portrety Rouquet'a są prawie nie podpisane lub tylko z inicjałem „R”.

Wystawy

Ochrona

Uwagi i odniesienia

  1. Riding 2006 , s.  41.
  2. (w) „William Hogarth przypisane Jean André Rouquet” NPG 5717, katalog online, National Portrait Gallery.
  3. Listy od Monsieur *** do jego przyjaciela w Paryżu, w celu wyjaśnienia mu odcisków Monsieur Hogarth , w Open Library.
  4. (w :) Ronald Paulson, Hogarth, His Life, Art and times , Londyn / Nowy Jork, Yale University Press, 1971 Tom II, str.  21, 212-213 .
  5. Pierre-Jean Mariette, Abecedario autorstwa PJ Mariette , tom V, str.  52 - Archiwa Narodowe Francji.
  6. Według Henri Bouchot "The Miniatura Francji" w Gazette des Beaux-Arts , 1898 III th część, p.  412 .
  7. Radrizzani (1998), ogłoszenie SIKART.
  8. Obecny stan sztuki w Anglii. M. Rouquet , w Open Library.
  9. RW Lightbown, „Introduction”, w Jean-André Rouquet, The Present State of the Arts w Anglii , przedruk z wydania 1755, z aparatem krytycznym, Londyn, 1970.
  10. Denis Diderot, Historia i tajemnica malowania woskiem , Katalog ogólny BNF.
  11. Secesja malowania sera lub ramekiny, wymyślona po chwalebnym projekcie stopniowego znajdowania sposobów malowania gorszych od tych, które istnieją na Gallica.
  12. „Badanie stanu psychicznego i ekstrawagancji André Rouquet, malarz emalii króla, przeprowadzone przez Pierre-Charles Davoust, generał-porucznik hotelu, z zeznaniami Cochina, Silvestre'a, Restouta, Chardina Germaina, Quentin de La Tour „(17 sierpnia 1758), w Jules Guiffrey , uszczelek i zapasów francuskich artystów XVII th i XVIII th century część II [1741/70: niepublikowane dokumenty z Archiwum Państwowego] Charavay Frères libraires, 1885, s.  256–267 .
  13. Salon z 1753 r. , Ogłoszenie wystawcy 15488], baza salonu Musée d'Orsay.
  14. Salon z 1755 r. , Ogłoszenie wystawcy 15596], baza salonu Musée d'Orsay.
  15. Salon z 1757 r. , Ogłoszenie wystawcy 15655], baza salonów Musée d'Orsay.
  16. Julie Aronson i Marjorie E.Wieseman, Doskonałe podobieństwo - Miniatury portretowe Europy i Ameryki z Muzeum Sztuki w Cincinnati , Uniwersytet Yale, 2006.
  17. Wskazówka n o  50350034443 , baza Mona Lisa , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  18. Wskazówka n o  50350214660 , baza Mona Lisa , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  19. Wskazówka n o  50350034440 , baza Mona Lisa , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  20. Wskazówka n o  50350034441 , baza Mona Lisa , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  21. Wskazówka n o  50350034442 , baza Mona Lisa , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  22. Wskazówka n o  50350111728 , baza Mona Lisa , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  23. Jeffares 2006 .
  24. Muzeum Wiktorii i Alberta, Jean-André Rouquet w zbiorach

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne