| Narodziny |
5 sierpnia 1909w Turnhout Turnhout |
|---|---|
| Śmierć |
23 grudnia 1980 w Beerse Beerse |
| Narodowość | belgijski |
| Czynność | Malarz |
| Trening | Samouk |
| Mistrz | Victor Avonds, Albert van Dyck, Ossip Zadkine |
| Student | Bertha Saveniers |
| Ruch | Ekspresjonizm |
| Wpływem | Albert Van Dyck, Jakob Smits, Constant Permeke, Ossip Zadkine, Vincent Van Gogh |
Jan Vaerten to belgijski malarz urodzony w Turnhout on5 sierpnia 1909i zmarł w Beerse dnia23 grudnia 1980.
Najstarszy z wielodzietnej rodziny (10 braci i sióstr), bardzo szybko musiał zadbać o swoją substancję, pracując w drogerii i sklepie z farbami swojego wuja. Poza kilkoma wieczornymi zajęciami w Academy of Turnhout w klasie Victora Avondsa i kilkoma niedzielnymi lekcjami z malarzem animistą Albertem Van Dyckiem (nl) , jest całkowicie samoukiem i tak naprawdę maluje dopiero w podeszłym wieku. wystarczy. 30 lat.
Znacznie później, w 1947 roku, kontynuował naukę w Académie de La Grande Chaumière w Paryżu pod kierunkiem Ossipa Zadkine'a .
W 1951 roku został profesorem rysunku w Wyższym Instytucie Akademii Sztuk Pięknych w Antwerpii (NHISKA).
W 1980 roku Beerse otworzył w swoim imieniu muzeum, w którym można podziwiać dziesiątki jego prac.
Jan Vaerten zaczynał od malowania pejzaży, bardzo prostych na miarę swoich ówczesnych środków wyrazu. Malowanie wnętrz nie zajmuje dużo czasu. Uważa La cuisine (1942) za swój pierwszy prawdziwy obraz.
Pod koniec wojny nie będzie już miał żadnych powiązań z grupą animistów. Drut kolczasty, zjadliwe kolory, w tym fiolet, wychudzone zwierzęta, kozy, krowy, psy są wyrazem cierpienia zrodzonego z dwóch wojen ( La vache violette , 1947).
„Surrealistyczna figuracja”, ekspresjonizm ? Flirtował z liryczną abstrakcją z jednym obrazem Les 2 rytmes , 1950. Jeden ze swoich gwaszów nazwał nawet egzystencjalizmem .
Choć doceniony przez Picassa , który czuł, że go nie małpuje, wyróżniał się na konferencji w Brukseli prowokacyjnie nazwanej „Weg met Picasso” (Precz z Picassem).
Następnie, podobnie jak Japończyk, spróbuje znaleźć linię, która to wszystko podsumuje: Portret Pipa , używając technik takich jak tempera, malowanie woskiem.
Od 1969 roku tworzył także prace trójwymiarowe.