Narodziny |
29 stycznia 1762 Antwerpia Austriacka Holandia |
---|---|
Śmierć |
8 marca 1831(w wieku 69) Antwerpia Belgia |
Lokalizacje mieszkalne |
Niderlandy Austriackie Republika Francuska Cesarstwo Francuskie Zjednoczone Królestwo Niderlandów Belgia |
Podstawowa działalność |
muzykolog kompozytor |
Styl |
klasyczna muzyka dawna
opera masowa kantata |
Pieter lub Pierre-Jean lub Pierre-Hans lub Jan-Pieter Suremont to flamandzki kompozytor i muzykolog , mający „niezaprzeczalnie obecne walory estetyczne”, urodzony29 stycznia 1762w Antwerpii, gdzie zmarł8 marca 1831.
Plik 6 sierpnia 1785, Suremont żeni się z Marią Josepha van Vlasselaer.
Na pogrzeb swojego przyjaciela JE Pauwelsa skomponował Missa funerale ( mszę pogrzebową ), wykonaną przy jego pogrzebie w 1804 roku .
Skomponował cztery msze na orkiestrę : w 1805 , 1807 , 1809 i 1819 .
W konkursie muzycznym otwartym przez Towarzystwo Sztuk Pięknych i Literatury w Gandawie w 1816 r. Suremont wygrał, wspólnie z Pieterem Verheyenem , nagrodę za kantatę La Bataille de Waterloo .
W 1817 roku Królewski Instytut Holenderski zorganizował konkurs kompozytorski na holenderską kantatę na chór i orkiestrę pod tytułem De Toonkunst (Muzyka), na który ostatecznie zareagowało dziesięciu uczestników: oprócz Suremont również Guillaume Kennis, Jan Baptist d'Hollander i Jan Janssens. Ich kompozycje muzyczne są jednymi z najwcześniejszych przykładów w Flandrii w XIX th century wokal pracuje Holandia na pewnej skali. Oprócz tej holenderskiej kantaty Suremont prapremiera także kantatę Nederlandsch Zegepraal (Triumph of the Netherlands ).
Plik 26 czerwca 1820Królewskie Towarzystwo Sztuk Pięknych ( Koninklijke Maatschappij van Schoone Kunsten ) przesłało mu certyfikat zagranicznego członka IV klasy tej instytucji.
Ponadto, jest on odpowiedzialny za nadzór nad przywrócenia części narządu w kościele Matki Bożej w Antwerpii (co ma miejsce pomiędzy 1822 i 1829 ). Ciekawą korespondencję między Suremontem a budowniczym i konserwatorem organów Pieterem Janem de Volderem odnalazło także Centrum Studiów nad Muzyką Flamandzką ( Studiecentrum voor Vlaamse Muziek ) w Antwerpii.
Suremont składzie trzy- akt opery , Les Trois Cousines , który miał premierę w Antwerpii w 1824 roku .
Kompozytor ten był początkowo jedynym, który wysłał rozprawę w odpowiedzi na konkurs zorganizowany w 1824 roku na prośbę profesora CA den Tex i J. de Vos Wz. ., humanistyczne i sztuki ( Koninklijk Nederlandsch Instituut van Wetenschappen, Letterkunde w Schoone Kunsten ), którego był członkiem, w celu sprawdzenia jaka zasadność Holendrów , głównie w XIV tH , XV th i XVI on wieków w dziedzinie muzyki i do jakiego stopnia holenderscy artyści , którzy przybyli do Włoch, mogli wpłynąć na szkoły muzyczne, które powstały wkrótce potem we Włoszech. Jednak badanie Suremonta zostało odrzucone.
Po dwóch latach konkurs zostaje wznowiony i tym razem organizatorzy otrzymują dwie dysertacje: jedną autorstwa Austriaka Raphaela Georga Kiesewettera, a drugą Holendra François-Josepha Fétisa . Ich transporty zostaną w 1828 roku ukoronowane odpowiednio złotym i srebrnym medalem; jest to także w 1828 roku w Antwerpii, wdowa JS Schoesetters publikuje Opuscule przepraszali za zasługi znanych artystów belgijskich wynalazców i regeneracyjny muzycznych do 14 th , 15 th i 16 th stulecia , w wyniku działalności muzykologicznych de Suremont, którzy w ten sposób przyczynia do pierwszych początków muzykologicznych studiów z francusko-flamandzkim lub holenderskiej szkoły polifonicznej . Eseje Kiesewettera w Fétis ukażą się dopiero w następnym roku.
Kiedy Guillaume-Jacques-Joseph Kennis postanawia nie wykonywać żadnego utworu kompozytora z Holandii w kościele Notre-Dame w Antwerpii , którego jest mistrzem śpiewu , Suremont, podobnie jak Jean-Henri Simon , dostarcza swoje kompozycje w imieniu Petera von Wintera i Domenico Cimarosy ; pod tymi pseudonimami są przychylnie przyjmowane.