Narodziny |
3 października 1919 Murfreesboro ( Tennessee ) |
---|---|
Śmierć |
9 stycznia 2013(w wieku 93 lat) Blacksburg |
Imię w języku ojczystym | James McGill Buchanan Jr. |
Narodowość | amerykański |
Trening |
University of Chicago University of Tennessee Middle Tennessee State University ( w ) |
Zajęcia | Ekonomista , profesor uniwersytetu |
Tata | James McGill Buchanan, Sr. ( d ) |
Pracował dla | George-Mason University , University of Virginia , Florida State University , University of Florida |
---|---|
Pole | Ekonomista |
Członkiem |
Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki Société du Mont-Pèlerin |
Kierownik | Frank Knight |
Nagrody |
James McGill Buchanan Jr. , urodzony dnia3 października 1919 i martwe 9 stycznia 2013, jest ekonomistą amerykańskim, który otrzymał tzw . Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1986 r. „za rozwój umownych i konstytucyjnych podstaw teorii podejmowania decyzji politycznych i gospodarczych” („za rozwój umownych i konstytucyjnych podstaw teorii ekonomicznego i politycznego podejmowania decyzji. ”). Jest także jednym z twórców teorii wyboru publicznego ( teorii wyboru publicznego ), która krytykuje dysfunkcje interwencji publicznej i wyjaśnia zachowanie państwa od podmiotów, które stanowią ją, kontynuując tym samym pierwsze prace przeprowadzone przez Amilcare Puviani kilka lat wcześniej.
Urodzony w rodzinie rolniczej w Murfreesboro w stanie Tennessee w USA jest najstarszym dzieckiem Jamesa i Lili (Scott) Buchanan, rodziny emigrantów irlandzkich i szkockich. Jest wnukiem Johna P. Buchanana , gubernatora Tennessee około 1890 roku. Po raz pierwszy studiował w Middle Tennessee State College (od 1965 roku na Uniwersytecie Stanowym Middle Tennessee) w 1940 roku, pracując na rodzinnej farmie. W 1941 roku uzyskał tytuł magistra nauk ścisłych na Uniwersytecie Tennessee . Następnie służył w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych w sztabie admirała Chestera Nimitza w Honolulu . Tam poznał pielęgniarkę z bazy wojskowej Anne Bakke, z którą ożenił się w 1945 roku. Anne, pochodzenia norweskiego, zmarła w 2005 roku.
Po powrocie z marynarki wojennej wstąpił do University of Chicago, gdzie pobierał lekcje u Franka Knighta (założyciela Szkoły Chicago ), dzięki któremu ewoluował od idei socjalistycznych do obrony leseferyzmu . Buchanan uzyskał doktorat w 1948 r. Na podstawie rozprawy zatytułowanej „Fiscal Equity in a Federal State”, naznaczonej pomysłami Knighta. Jako jeden z pierwszych w Chicago przeczytał i zainteresował się pracą szwedzkiego ekonomisty Knuta Wicksella . Zdjęcia Knighta i Wicksella będą długo ozdabiać jego biuro. W 1962 roku opublikował wspólnie z Gordonem Tullockiem The Analysis of Consent. Logiczne podstawy demokracji konstytucyjnej (The Calculus of Consent: Logical Foundations of Constitutional Democracy), która będzie podręcznikiem nowej dziedziny analizy, wyboru publicznego . Według tych autorów ludzie tak samo zachowują się na rynkach i w życiu politycznym. Politycy, wyborcy i administracja działają we własnym interesie, a nie w interesie publicznym.
W 1985 roku był prezesem Société du Mont-Pèlerin , stowarzyszenia liberalnych badaczy założonego przez Friedricha Hayeka, zrzeszającego m.in. Waltera Euckena , Karla Poppera czy Miltona Friedmana .
Buchanan umiera 9 stycznia 2013w Blacksburgu w wieku 93 lat. The New York Times zwrócił przy tej okazji uwagę, że laureat Nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii, który założył szkołę wyboru publicznego, oznaczał pokolenie myślicieli zakwalifikowanych przez konserwatywny artykuł na temat podatków, deficytów publicznych i wielkości rządu. Ze swojej strony Badische Zeitung (Freiburg) wyznacza go jako twórcę nowej ekonomii politycznej .
Buchanan wniósł istotny wkład do konstytucjonalizmu , rozwijając uzupełniającą się dyscyplinę: ekonomię konstytucyjną . Chce być konstytucjonalistą kontraktowym. Pisze w tym miejscu:
„ Konstytucjonalista w tym sensie, że uznaję, iż reguły porządku muszą być wybierane na innym poziomie i w innym procesie niż decyzja podjęta w ramach tych reguł; i kontraktowy w tym sensie, że uważam, iż porozumienie koncepcyjne między jednostkami stanowi jedyny punkt odniesienia, względem którego ocenia się przestrzegane zasady i działania podjęte w ramach tych zasad. " |
„Konstytucjonalista w tym sensie, że uznaję, iż reguły porządku muszą być wybierane na innym poziomie i w innym procesie niż decyzje podejmowane w ramach jego ustaw; i kontraktowy w tym sensie, że uważam, że porozumienie koncepcyjne między jednostkami stanowi jedyne kryterium oceny zasad i działań podejmowanych w tych ramach (1977b) ” |
Można być konstytucjonalistą, nie będąc kontraktualistą. Na przykład możliwe jest ustalenie reguł gry bez martwienia się o porozumienie. Ale w przypadku Buchanana, zdaniem Geoffroya Brennana, część kontraktowa jest pierwsza i, w pewnym sensie, jest konstytucjonalistą, ponieważ jest kontraktorem i przyjmuje podejście normatywne. Jednak w tej kwestii obawia się innych teorii normatywnych, takich jak teoria Richarda Musgrave'a czy Paula Samuelsona (funkcja dobrostanu). Rzeczywiście, uważa, że takie podejście prowadzi do wiary w dobroczynny despotyzm. Jednak dla niego ten typ rządu to tyrania. Co więcej, podobnie jak w przypadku Kennetha Arrowa czy Anthony'ego Downsa, wartości Buchanana to preferencje, gusta i zainteresowania, które są trudne do agregacji.
Dla Buchanana wszyscy powinniśmy zgodzić się co do celu gry politycznej, ale w książce napisanej z Gordonem Tullockiem , The Calculus of Consent , pokazał, że nadzieja na osiągnięcie jednomyślności jest iluzją. Natomiast jeśli chodzi o rynki, jeśli nie da się wyznaczyć celu, to możemy dość jednogłośnie uzgodnić reguły gry, więc uważa, że w polityce można uzgodnić konstytucję. Ustalenie reguł gry politycznej . Buchanan broni również kontraktualistycznego podejścia konstytucyjnego, mówiąc: jeśli polityka, jak powiedział Hobbes, jest wojną wszystkich przeciwko wszystkim, to lepiej uzgodnić pewną liczbę reguł gry.
Buchanan jest w dużej mierze odpowiedzialny za renesans ekonomii politycznej w środowisku akademickim. Podkreśla, że ekonomii publicznej nie można już postrzegać jedynie w kategoriach redystrybucji, ale zawsze należy zwracać uwagę na reguły gry, które generują standardy wymiany i dystrybucji. Buchanan przyczynił się do powstania teorii wyborów publicznych , której jest jednym z głównych założycieli. Aby zrozumieć problematykę tego ostatniego, należy zrozumieć, że Buchanan rozpoczął swoją karierę w latach pięćdziesiątych, kiedy ekonomiści skupiali się na zawodnościach rynku i pytaniu o interwencję państwa w odpowiednim czasie. Buchanan, który postrzega rynki i państwo jako oparte na instytucjach, uważa, że modele polityczne powinny być analizowane z taką samą dyscypliną analityczną jak rynki. Rzeczywiście uważa, że w polityce, podobnie jak w ekonomii, po ustaleniu reguł agenci będą próbowali wykorzystać je w najlepszy sposób dla swoich interesów. To prowadzi go do wyróżnienia odpowiednich dziedzin filozofii społecznej, nauk ekonomicznych i ekonomii politycznej:
„ Pytania o to, jakie są dobre reguły gry, należą do dziedziny filozofii społecznej, natomiast pytania o strategie, które gracze będą przyjmować przy tych regułach, są domeną ekonomii, a jest to gra między regułami (filozofią społeczną) a strategie (ekonomia), który stanowi co Buchanan jako konstytucyjnego ekonomii politycznej „ ” |
„Pytania dotyczące właściwych reguł gry należą do sfery filozofii społecznej, a pytania o strategię, którą przyjmą gracze, do dziedziny ekonomii. Wzajemne oddziaływanie między regułami (filozofia społeczna) i strategiami (nauki ekonomiczne) stanowi konstytucyjną ekonomię polityczną ” |
Jeśli według Brennana teoria wyboru publicznego jest często postrzegana jako zastosowanie metod i technik ekonomii neoklasycznej do procesów politycznych, Buchanan nie próbuje oprzeć swojego podejścia na matematycznym modelu równowagi ogólnej, jak to zrobili Arrow i Debreu. Jeśli próbuje stworzyć studium normatywne, opiera się bardziej na logice niż na matematyce.
To ulubiony temat Jamesa Buchanana, który napisał w 1980 r., Że „pomimo (jego) różnych wypraw w dziedzinie etyki, prawa polityki i filozofii… (on) jest ekonomistą finansów publicznych” .
Teoria podatków i wydatków państwowychW przeciwieństwie do zwykłego podejścia, które zajmuje się dochodami i wydatkami bez tworzenia powiązania między nimi, Buchanan, idąc za De Lindahlsem i de Wicksellem, zajmuje się tymi dwoma tematami łącznie. Według niego obywatele przekazują państwu środki w zamian za dobra publiczne, które mogą je zaspokoić. Powiązanie między dochodami a wydatkami odbywa się w ramach procesu politycznego, który należy przeanalizować. Iluzja podatkowa jest dla niego ważnym punktem, w przeciwieństwie do tego, co zwykle myślą inne szkoły myślenia. Ważne jest, aby przeanalizować rzeczywisty wpływ na wydajność i równość, a nie postrzegane efekty. W swojej książce Public Finance in a Democratic Process (1966) argumentuje, że skoro struktura podatkowa determinuje ceny, po jakich obywatele płacą za dobra i usługi publiczne, należy to traktować jako część gry politycznej, a nie jako coś , wewnętrzne w grze politycznej. Oczywiście, jak określono w późniejszych pracach, podatki i cła podlegają Konstytucji, a dokładniej konstytucji fiskalnej. W swojej książce The Power to Tax (1980) rzeczywiście utrzymuje, że państwo nie jest usatysfakcjonowane agregowaniem preferencji jednostek, ale ma określoną władzę rządzenia, tak że w rzeczywistości jest w niewielkim stopniu ograniczane przez procesy wyborcze.
Buchanan i dług publicznyJego pierwsza poważna praca na ten temat pochodzi z 1958 roku i nosi tytuł Public Principle of Public Debt . Jego druga książka „ Democracy in Deficit” (1977) jest bardziej zorientowaną na teorię wyborów publicznych . Według niego rewolucja keynesowska sprzyjała akceptacji deficytów publicznych, szerząc przekonanie, że deficyt jest niewielki i konieczny do odpowiedzialnego zarządzania makroekonomicznego. Nie zgadza się z Robertem Barro i zasadą ekwiwalencji ricardowskiej, zgodnie z którą deficyt finansowany długiem generuje dodatkowe oszczędności, a więc w pewien sposób stabilizuje się. Według niego dług nie spoczywa tak naprawdę na pożyczkodawcach, ale przede wszystkim i mimowolnie na obywatelach. Procesy polityczne prowadzące do deficytów nie mogą prowadzić do stabilnej makroekonomii, wręcz przeciwnie. Jeśli zasady gry mające na celu zbilansowanie budżetu nie zostaną narzucone polityce, szansa na ograniczenie zadłużenia jest niewielka.
Podczas gdy jego prace nad teorią wyboru publicznego są często postrzegane jako uosobienie ekonomicznego imperializmu, dla Amartyi Sena niewłaściwe jest interpretowanie pracy Buchanana w ten sposób, ponieważ zrobił więcej niż większość ekonomistów, aby wprowadzić etykę, myśl prawną, polityczną i społeczną w tej dziedzinie. ekonomii.
Według Swedberga, w systemie myślowym Buchanana sedno tkwi w różnicach między filozofią społeczną, ekonomią i ekonomią polityczną.
Według Nancy McLean w Democray in Chains: The Deep History of the Radical Right's Stealth Plan for America opublikowanej w 2017 r., Buchanan broni sprzeciwu między wolnością gospodarczą a wolnością polityczną i postuluje „tajny spisek” w celu realizacji „tajnego programu mające na celu zdławienie demokracji na rzecz najbogatszych ”. Ta książka jest bardzo kontrowersyjna. Jest szczególnie krytykowany za wątpliwe wykorzystanie źródeł i cytatów. Henry Farell i Steven Teles nazwali książkę „spiskiem pod pozorem historii myśli”.
W szczególności teza, że Buchanan był zwolennikiem segregacji, jest przedmiotem debaty, ponieważ odegrał kluczową rolę w umożliwieniu Williamowi Haroldowi Huttowi zostania profesorem wizytującym na Uniwersytecie Wirginii w 1965 r., Kiedy był rzecznikiem sprzeciwu społeczności akademickiej wobec apartheidu .