Jacques d'Amboise | ||||||||
Biografia | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Narodziny | między 1440 a 1450 | |||||||
Zakon religijny | Order św. Benedykta | |||||||
Śmierć | 27 grudnia 1516 | |||||||
Biskup Kościoła Katolickiego | ||||||||
Biskup Clermontu | ||||||||
23 maja 1505 - 27 grudnia 1516 | ||||||||
| ||||||||
![]() ![]() |
||||||||
(en) Informacja na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
Jacques d'Amboise urodzony w latach 1440-1450, a zmarły w 1516 jest biskupem i patronem Francji .
Był opatem Jumièges , Cluny i Saint-Alyre de Clermont , a także biskupem Clermont . Przed przyjęciem rozkazów zabił człowieka w pojedynku przed trybunałem przemysłowym Ludwika II d'Amboise .
Jacques d'Amboise pochodzi z bardzo starej szlacheckiej rodziny, syna Anne de Bueil i Pierre'a d'Amboise , Lorda Chaumont . Jest ich siódmym dzieckiem w 17-osobowej rodzinie.
Wstąpił do benedyktynów , został opatem Jumièges , zastępując je jego brat Louis I st Amboise , mianowany biskup z Albi . Wybrany w miesiącuStyczeń 1474składa przysięgę wierności królowi na 20 lutego kontynuuje i przejmuje swoje biuro w dniu 28 maja tego samego roku.
W 1485 zastąpił Jana III de Bourbon jako opat Cluny . Następnie odbudował paryską rezydencję opatów z Cluny , jej kaplicę i nieistniejące już kolegium. Położony na skraju gallo-rzymskich ruin hotel de Cluny przyjmował wielu królewskich gości i był zamieszkany przez kardynała Mazarina w 1634 roku.
Ukończył także pałac opactwa Paray-le-Monial .
W 1500 roku wprowadził reformę w paryskim klasztorze Saint-Martin-des-Champs z Cluny .
W początkach XVI -tego wieku, prace są podejmowane na jego życzenie w podnóża podnóża tych apsydami na głowę kościoła bazyliki Saint-Denis Priory Nogent-le-Rotrou, gdzie jednym z przyporami chóralnych noszenia broni przez Jacques d'Amboise .
Hotel de Cluny w Paryżu , przebudowany przez Jacques d'Amboise w początkach XVI -tego wieku.
Pałac Abbey i Bazylika Najświętszego Serca w Paray-le-Monial .
W 1488 roku, gdy był tylko wieczystym administratorem dóbr opactwa, Jacques d'Amboise wydał pierwsze rozporządzenie dla Saint-Alyre, które czytał i wyjaśniał co miesiąc w rozdziale. Zostawszy opatem, myślał w 1499 roku o zreformowaniu zakładu przez zreformowanych benedyktynów z Chezal-Benoît. Dokonano tego w 1500 roku, kiedy Jacques d'Amboise zrezygnował z Saint-Alyre na rzecz zakonnika Cazalien. Reformie towarzyszy wielka kampania prac (kościół, internat, kapituła, refektarz).
Biskupstwo Clermont, które zwolniło się pod koniec 1504 r., Ludwik XII mianował tam Jacques d'Amboise. Nowy biskup otrzymał od swojego brata, kardynała-legata Jerzego , od 1506 r. uprawnienia do odwiedzania wszystkich instytucji religijnych swojej diecezji i ich reformowania, stąd konflikty z kilkoma wspólnotami religijnymi mocno przywiązanymi do ich przywileju wyłączenia spod jurysdykcji biskupiej.
W Clermont Jacques d'Amboise wyróżnił się kilkoma osiągnięciami artystycznymi lub architektonicznymi. Tam kazał ukończyć katedrę , której dach z dachówki wymienił na ołowiane pokrycie. Zaopatrzył budynek w dużą kurtynę chórową, której cztery sale znajdują się do dziś w Petersburgu oraz obficie zaopatrzył bibliotekę biskupią. W 1515 roku zbudował tam również fontannę, która nosiła jego ramiona i jego imię.
Podobnie jak jego bracia Louis i Georges , ma świetne poczucie rodziny: za życia dba o to, by przekazywać różne obowiązki swoim siostrzeńcom. Ozdabia każdy ze swoich zakonów herbem rodowym, bladozłotymi gulesami. Kazał nawet modlić się w imieniu swojej rodziny wokół ołtarza, wbrew zwyczajowi, który rezerwuje te miejsca dla kolegium apostolskiego .
Pozostał biskupem Clermont aż do śmierci w dniu 27 grudnia 1516.