Jacques Simonet
Jacques Simonet , ur.21 grudnia 1963w Watermael-Boitsfort i zmarł dnia14 czerwca 2007 r.w Anderlechcie jest belgijskim politykiem , członkiem Ruchu Reform . Znany ze swojej elokwencji i czasami kąśliwego dowcipu, jest jedną z kluczowych postaci Partii Liberalnej (PRL, potem MR) i wydawał się obiecywać świetlaną przyszłość złamaną niespodziewaną śmiercią w wieku 43 lat.
Biografia
Jacques Simonet jest synem Henri Simoneta (byłego ministra, byłego komisarza europejskiego i byłego burmistrza PS Anderlechtu w latach 1966-1984) i Marie-Louise Angenent, absolwenta Solvay Business School i honorowego profesora na Vrije Universiteit Brussel . Był żonaty z Veronicą Labe, licencjonowaną w zawodzie notariusza, z którą miał dwoje dzieci: Henri (ur.23 stycznia 1992) i Eléonore (ur 26 listopada 1997).
Ukończył prawo na Wolnym Uniwersytecie w Brukseli , prezes Federacji Liberalnej Studentów , był prawnikiem w tej Brukseli Bar od 1986 roku odbył służbę wojskową w 1986 roku jako milicjant dołączone do Jean Gol w szafce z Didier Reynders, następnie kontynuował karierę w brukselskiej kancelarii prawnej, którą następnie porzucił dla polityki. Tak więc w 1987 roku , w wieku 24 lat, został wybrany radnym prowincji Brabancji, aw następnym roku stanął na czele listy liberalnej w Anderlechcie podczas wyborów samorządowych.
Minister-prezydent regionu stołecznego Brukseli w latach 1999-2000 zrezygnował ze stanowiska na rzecz François-Xavier de Donnea i dlatego pełnił funkcję burmistrza Anderlechtu w pełnym wymiarze godzin. wluty 2004, po rezygnacji Daniela Ducarme ze wszystkich stanowisk, na krótko ponownie został ministrem-prezydentem regionu i stanął na czele listy MR w brukselskich wyborach regionalnychczerwiec 2004, wybory , w których jego partia przegrywa z Partią Socjalistyczną , kierowaną przez Charlesa Picqué .
Był burmistrzem Anderlechtu od 2001 roku aż do śmierci14 czerwca 2007 r..
Jacques Simonet jest znany ze swojej silnej pozycji: podczas kampanii wyborczej 1999 roku był celem młodych ludzi z Brukselskiego Maghrebu, którzy krytykowali go za jego bezkompromisowy stosunek do środowisk islamistycznych. ten4 lipca 2006 r.nakazał policji wydalić około czterdziestu nielegalnych cudzoziemców z kościoła Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia w Anderlechcie, a ksiądz Jan Claes złożył przeciwko niemu skargę o arbitralne aresztowania. W związku z wyborami samorządowymi w 2006 r. zadeklarowałgrudzień 2005dziennikarza Jean-Claude Verset , że jego partia nie będzie sojuszu z Vlaams Belang stworzyć większość w swojej gminie.
ten 9 września 2006trafia do szpitala z powodu zatorowości płucnej . Szybko wznowił działalność i wziął udział w walce MR o zdobycie miejsca pierwszej francuskojęzycznej partii, stawiając się z wyboru na „ miejsce walki ”. Ostatni deputowany z listy MR podczas federalnych wyborów parlamentarnych10 czerwca 2007zbiera czwartą punktację wyborczą swojej partii. Ale wkrótce potem14 czerwcazmarł w wieku 43 lat z powodu zatrzymania krążenia i oddychania po masywnej zatorowości płucnej. Został pochowany16 czerwca 2007 r. w rodzinnym skarbcu, obok ojca, na cmentarzu Vogelzang w Anderlechcie, w obecności rodziny, wielu polityków oraz księcia Laurenta i księżnej Claire z Belgii.
Tło polityczne
- 1985-1986: Prezes Federacji Studentów Liberalnych (FEL)
- 1987-1989: Radny Prowincjalny Brabancji
- 1989-1992: szef grupy PRL - FDF przy radzie miejskiej Anderlechtu
- 1989-1995: zastępca regionalny w Brukseli (do stycznia 1995)
- 1991: wiceprzewodniczący zgromadzenia regionalnego w Brukseli
- 1991-2004: Poseł federalny (wybrany ponownie w 1995, 1999, 2003)
- 2004-2007: zastępca regionalny w Brukseli
- 1999-2000: Minister-Prezydent Regionu Bruksela (czerwiec 1999 – październik 2000)
- 2001-2007: burmistrz Anderlechtu (częściowo uniemożliwiony)
- 2003-2004: Sekretarz Stanu do Spraw Europejskich i Spraw Zagranicznych (lipiec 2003 - luty 2004)
- 2004: Minister-Prezydent Regionu Bruksela (od lutego do lipca)
Dekoracje
- Oficer Orderu Leopolda
- Kawaler Orderu Pochodni (ULB)
- Komandor Orderu Zasługi (Hiszpania)
Linki zewnętrzne
- Zasoby dotyczące życia publicznego :
- Jacques Simonet w aktach Izby
- CV Jacquesa Simoneta na stronie MR
- Wywiad z Jaques Simonet w gazecie satyrycznej Pan ,styczeń 2007
Uwagi
- Zobacz artykuł w Le Soir , la Libre Belgique i ostatnia godzina
- „ Gezin Henri Francois SIMONET / Marie-Louise ANGENENT (F89738) ” , na www.dermout.eu (dostęp 21 stycznia 2021 )
- „ Biografia Jacquesa Simoneta ” , o gminach, regionach, Belgii, świecie, sporcie - Wszystkie wiadomości 24/24 na Lavenir.net (konsultowane 21 stycznia 2021 r. )
- De Donnea właśnie przegrał, po wyborach samorządowych 2000 roku, siedzibę burmistrza miasta Brukseli, wybory z kolei wygrał Simonet, który odrzuca PS Anderlechtu w opozycji. Przy tej okazji Simonet powie, że nawet „ duże usta ” muszą czasem umieć milczeć, co w związku z tym zamierzał uczynić. W ramach rekompensaty Simonet zostaje także przewodniczącym brukselskich liberałów.
- „Jesteśmy tu dla deportowanych” w La Libre Belgique , 07.07.2006
- Ostatni poseł z listy MR do senatu , zebrał 19 845 głosów uprzywilejowanych, czwarty wynik w liczbie głosów uprzywilejowanych na liście MR, tuż za trzema szefami listy, w pierwszej dziesiątce głosów uprzywilejowanych w okręgu Bruxelles-Hal-Vilvorde, zobacz ten artykuł
- Jacques Simonet zmarł w wysyłce Belgi w La Libre Belgique