Jacques François Griscelli (1811 - 1905?) Albo baron Rimini jest tajnym agentem pochodzenia korsykańskiego, autorem Wspomnień o Drugim Cesarstwie i Europie swoich czasów.
Urodzony w Vezzani na Korsyce 15 lutego 1811 r. Jacques François Griscelli był najpierw pasterzem. Jest wtedy nazywany Muntone, co oznacza korsykański baran, czyli szybki do walki. Ożenił się młodo, ale wstąpił do wojska. Tam nauczył się francuskiego oraz czytać i pisać. Staje się sławnym pojedynkującym się, zabija człowieka i jest uważany za najemnego szermierza . W końcu nudzi swojego pułkownika i opuszczając armię zostaje fikcyjnym menadżerem gazety Courrier des Imprimeurs, ale musi schronić się na Korsyce.
Według niego został wtedy skazany za bigamię, ale inne źródło mówi o kradzieży i oszustwach. Po wyjściu z więzienia został zwerbowany jako agent bonapartystyczny i był członkiem Société du Dix-Décember . Prefekt policji Pierre Marie Pietri rekrutuje go i powierza mu delikatne misje, takie jak uciszanie skandali moralnych lub politycznych. Griscelli to człowiek cieni, który nie waha się używać środków przestępczych, aby być posłusznym swoim panom. W ten sposób wskazuje, że zabił porucznika Kelcha. W rzeczywistości wydaje się, że ten republikański przeciwnik został po prostu ranny i deportowany do Cayenne.
W 1858 r. Atak Orsiniego prowadzi do hańby Pietriego i jego. Griscelli przebywa wówczas we Włoszech i oświadcza, że był zatrudniony kolejno lub jednocześnie przez Cavoura, kardynała Antonellego i króla Obojga Sycylii Franciszka II itd. Następnie przyjął imię Artura barona z Rimini i być może Filippo Curletti. Jego wydalenie z Sycylii na rozkaz Giuseppe Garibaldiego jest komentowane przez międzynarodową prasę, w tym Karola Marksa . Twierdzi, że w tym okresie wypełniał misje w Madrycie, Londynie, Warszawie.
Przydzielony do rezydencji w Orleanie, w 1867 r. Uciekł do Brukseli. W 1869 roku, podczas skandalu tytoniowego we Florencji, wystąpił w roli agenta prowokatora. W 1871 roku, pochodzący z Genewy, pojawił się ponownie we Francji, gdzie pomógł obalić gminę Lyon . Zniknął w 1872 do 1885, kiedy został skazany w Brukseli za oszustwo. Umarłby bardzo biednie w Marsylii w 1905 roku.
Griscelli zyskał rozgłos dzięki Victorowi Hugo, który wspomina o nim w zbrodni Histoire d'un . Dla niektórych mężczyzna był mistyfikacją, a prawdziwemu istnieniu Griscelli zaprzeczył Alain Decaux, ale narodziny w Vezzani są potwierdzone, a także imiona jego rodziców. O jego karierze wojskowej świadczy liczba 60 pułku liniowego.
Jest zdeklarowanym autorem „Pamiętników Griscelli de Vezzani, barona de Rimini”, w których jego wspomnienia zostały najwyraźniej „nadmuchane” przez przeciwnika Imperium wygnanego w Belgii. Książka ukazała się w Brukseli w 1867 r. Iw 1870 r. W rozszerzonym wydaniu. Wiele głośnych faktów, które są tam przytaczane, należy uznać za wyimaginowane lub bardzo romantyczne. Griscelli, podwójny lub potrójny agent, szantażysta i oszust podporządkował się literackim fantazjom pozbawionego skrupułów redaktora. Ale książka odniosła skandaliczny sukces i została przetłumaczona na angielski i niemiecki.
Niemniej jednak epizod w Lyonie jest relacjonowany przez bezpośredniego, godnego wiary świadka, szefa sztabu prefekta i ojca przyszłego pastora Boegnera, Paula Boegnera . Ponadto źródło rodzinne potwierdza jego istnienie i wskazuje, że umarłby biednie w Marsylii w 1905 roku, w wieku 94 lat, ale wiek i imiona nie są zgodne. Postać była badana przez włoskiego uczonego przed 1914 rokiem. Obecni włoscy badacze zastanawiają się nad osobowością Filippo Curlettiego, który twierdzi, że jest byłym tajnym agentem Cavoura w Romanii i którym równie dobrze mógłby być Griscelli.
Wreszcie jest on zdeklarowanym autorem listu do Napoleona III, odnoszącego się do pasterstwa na Korsyce i wrogiego wobec wielkich właścicieli ziemskich w stylu, który wydaje się mu przypisywany dość literacki.