Narodziny |
12 listopada 1746 Piękność |
---|---|
Śmierć |
7 kwietnia 1823 r. lub 7 kwietnia 1825 r. Paryż |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Zajęcia | Wynalazca , balonista |
Małżonka | Julie Charles (od1804) |
Pole | Fizyk |
---|---|
Właściciel | Teleskop Cassegraina-CnAM 1850 ( d ) , Mikroskop słoneczny-CNAM 1832 ( d ) |
Członkiem |
Centro de Bachillerato Tecnologico Agropecuario nr 18 ( en ) Akademia Nauk |
Jacques Alexandre César Charles , urodzony w Beaugency na12 listopada 1746i zmarł w Paryżu dnia7 kwietnia 1823 r., jest francuskim fizykiem, chemikiem i wynalazcą. Jest pierwszym, który leci balonem gazowym napompowanym do wodoru .
Jacques Charles został powołany do Academy of Sciences członka zamieszkałego w 1 st klasie Narodowego Instytutu Nauki i Sztuki , sekcja Fizyki Doświadczalnej, na zlecenie Zarządu Wykonawczego z dnia 29 Brumaire'a rok IV .
W swoim mieszkaniu w Instytucie poznał członków konstytucyjnej grupy rojalistów, takich jak Suard , Rayneval, Lainé , Laly-Tollendal , Baron Mounier i Bonald .
Podczas Rewolucji, ukrywa kapłańskie ogniotrwałej, a tym samym ryzyko aresztowania, chociaż nie jest to bardzo ostra rewolucyjne, ale tylko jeden z tych oświeconych bourgeois z końca XVIII -go wieku, który pojednał wiarę z nowych pomysłów bez odrzucając zasadę monarchicznego.
Jacques Charles poślubił w 1804 roku w wieku 57 lat znacznie młodszą od niego Kreolkę , Julie Bouchaud des Hérettes (1784-1817), która została muzą Alphonse'a de Lamartine'a . To małżeństwo, które dziś wydaje się niedopasowane, można tłumaczyć z jednej strony sławą profesora Karola, a z drugiej wyzwoleniem, jakie małżeństwo stanowiło dla kobiety, której ojciec był nie do zniesienia. M. Charles był mężem pełnym troski o swoją „biedną Julię”, która nadal była chora, i pozwolił jej na prowadzenie wytrwałej korespondencji z Lamartine pomiędzy ich spotkaniem wPaździernik 1816 nad brzegiem jeziora Bourget, gdzie leczyła gruźlicę, a jej śmierć nastąpiła dnia 18 grudnia 1817 w Paryżu.
On umarł na 7 kwietnia 1823 r.w Paryżu i zakopane w cmentarza Pere Lachaise ( 11 th podziału).
Jacques Alexandre César Charles był często mylony, zarówno pod względem biografii, jak i pracy naukowej, z Jacquesem Charlesem (znanym jako geometr) .
Jak wielu ówczesnych naukowców, Jacques Charles studiował i eksperymentował w wielu dziedzinach: pracował w szczególności w chemii. I tak w 1780 roku, przed Niépce , udało mu się przelotnie „uchwycić” (nie będąc w stanie definitywnie go naprawić) wizerunek sylwetki na papierze nasączonym chlorkiem srebra . To doświadczenie toruje drogę do późniejszego wynalezienia fotografii przez Niépce. W tym czasie pracował nad udoskonalaniem nowych urządzeń optycznych: „megaskopu achromatycznego” złożonego z soczewek zbieżnych, przeznaczonego do odwzorowywania obrazów rzeczywistych obiektów w sposób wzmocniony, takich jak statuetki, odbitki, płaskorzeźby; również poprawia Heliostat z Gravesande , aby utrzymać stały kierunek wiązki światła na sercu pomieszczenia ciemnego .
Specjalizuje się w pracach z gazami, bada w szczególności ich gęstość i siłę rozszerzania. Potwierdza to wynik Henry'ego Cavendisha dotyczący wodoru , który jest czternaście razy lżejszy od powietrza. W 1787 r. jako pierwszy sformułował „prawo ekspansji gazu”, ale nie opublikował swoich wyników i dopiero piętnaście lat później, w 1802 r., sporządził je chemik Louis-Joseph Gay-Lussac i porównał z nimi. jego do sformułowania prawa, które nosi jego imię . Wzór odnoszący objętość i temperaturę gazu doskonałego do stałego ciśnienia i liczby moli nosi nazwę prawa Karola .
Charles wiedział, jak wytwarzać diwodór i eksperymentował na swoich lekcjach z rosnącą siłą tego gazu, wdmuchując go w bańki mydlane. Kiedy rozeszły się wieści o przeżyciach Annonay z braci Montgolfier , wiedział, że może wykorzystać wodór do podniesienia ludzi w powietrze.
Geolog i wulkanolog Barthélemy Faujas de Saint-Fond uruchomił subskrypcję na sfinansowanie budowy balonu, zwanego wówczas „globusem”, który przyniósł dziesięć tysięcy funtów. Kiedy Étienne Montgolfier przybył do Paryża, Barthélemy uruchomił nową subskrypcję.
Jacques Charles polecił Anne-Jean i Marie-Noël Robertowi , konstruktorom urządzeń pomiarowych, zbudowanie balonu z jedwabnej tkaniny wodoodpornej lakierem na bazie gumy. Był to mały kulisty balon o średnicy 4 metrów i objętości 33 m 3 . Zamiast gorącego powietrza stosowanego przez braci Montgolfier używał wodoru , znacznie lżejszego od powietrza. Wyprodukował go w dużych ilościach, polewając kwasem witriolowym opiłki żelaza.
Napompowanie balonu rozpoczęło 24 sierpnia 1783i trwał cztery dni. 27 sierpnia 1783 r.balon poleciał pusty z Champ-de-Mars i przebył szesnaście kilometrów do Gonesse .
Konkurs rozpoczyna się między braćmi Montgolfier i Charlesem, między „Montgolfieristes a Carolingiens”. 19 września jest pokaz Stephena ze zwierzętami, a następnie 21 listopada, pierwszy lot z ludźmi. Balonem odbywa się z Jean-François Pilâtre de Rozier a markiz d'Arlandes .
W tym czasie bracia Charles i Robert wykonali balon mogący pomieścić dwie osoby, o objętości 380 m 3 (2200 m 3 na balon na ogrzane powietrze). To Charles zaprojektował sprzęt, który nadal jest używany do dzisiejszych balonów gazowych : wiklinowy kosz, zawór, siatka i liny, pilotowanie balastu.
1 st grudzień 1783Dziesięć dni później wypełniony wodorem balon gazowy startuje z Charlesem i Noëlem Robertem w Ogrodach Tuileries . Balon leci przez dwie godziny i po przebyciu 35 kilometrów ląduje w Nesles-la-Vallée . Władcy Chartres i książę Fitz-James śledzić balon na koniu i podpisania protokołu. Noël Robert raz opuszczony, balon ponownie wystartuje z dużą prędkością wznoszenia i wznosi się na wysokość 3300 m , mierzoną precyzyjnie za pomocą barometru : Charles wynalazł również wysokościomierz . Ogarnięty mrozem schodzi w dół i ląduje w nocy w pobliżu Nesles-la-Vallée. Ten wyczyn przyniósł Jacquesowi Charlesowi dużą popularność, ale nie chciał już latać.