Jacques Charles

Jacques Charles Obraz w Infoboksie. Jakuba Karola.
Litografia autorstwa Juliena Léopolda Boilly'ego (1820). Biografia
Narodziny 12 listopada 1746
Piękność
Śmierć 7 kwietnia 1823 r. lub 7 kwietnia 1825 r.
Paryż
Pogrzeb Cmentarz Pere Lachaise
Zajęcia Wynalazca , balonista
Małżonka Julie Charles (od1804)
Inne informacje
Pole Fizyk
Właściciel Teleskop Cassegraina-CnAM 1850 ( d ) , Mikroskop słoneczny-CNAM 1832 ( d )
Członkiem Centro de Bachillerato Tecnologico Agropecuario nr 18 ( en )
Akademia Nauk
Père-Lachaise - Dywizja 11 - Karol 01.jpg Widok na grób.

Jacques Alexandre César Charles , urodzony w Beaugency na12 listopada 1746i zmarł w Paryżu dnia7 kwietnia 1823 r., jest francuskim fizykiem, chemikiem i wynalazcą. Jest pierwszym, który leci balonem gazowym napompowanym do wodoru .

Biografia

Jacques Charles został powołany do Academy of Sciences członka zamieszkałego w 1 st  klasie Narodowego Instytutu Nauki i Sztuki , sekcja Fizyki Doświadczalnej, na zlecenie Zarządu Wykonawczego z dnia 29 Brumaire'a rok IV .

W swoim mieszkaniu w Instytucie poznał członków konstytucyjnej grupy rojalistów, takich jak Suard , Rayneval, Lainé , Laly-Tollendal , Baron Mounier i Bonald .

Podczas Rewolucji, ukrywa kapłańskie ogniotrwałej, a tym samym ryzyko aresztowania, chociaż nie jest to bardzo ostra rewolucyjne, ale tylko jeden z tych oświeconych bourgeois z końca XVIII -go  wieku, który pojednał wiarę z nowych pomysłów bez odrzucając zasadę monarchicznego.

Jacques Charles poślubił w 1804 roku w wieku 57 lat znacznie młodszą od niego Kreolkę , Julie Bouchaud des Hérettes (1784-1817), która została muzą Alphonse'a de Lamartine'a . To małżeństwo, które dziś wydaje się niedopasowane, można tłumaczyć z jednej strony sławą profesora Karola, a z drugiej wyzwoleniem, jakie małżeństwo stanowiło dla kobiety, której ojciec był nie do zniesienia. M. Charles był mężem pełnym troski o swoją „biedną Julię”, która nadal była chora, i pozwolił jej na prowadzenie wytrwałej korespondencji z Lamartine pomiędzy ich spotkaniem wPaździernik 1816 nad brzegiem jeziora Bourget, gdzie leczyła gruźlicę, a jej śmierć nastąpiła dnia 18 grudnia 1817 w Paryżu.

On umarł na 7 kwietnia 1823 r.w Paryżu i zakopane w cmentarza Pere Lachaise ( 11 th podziału).

Jacques Alexandre César Charles był często mylony, zarówno pod względem biografii, jak i pracy naukowej, z Jacquesem Charlesem (znanym jako geometr) .

Naukowiec

Jak wielu ówczesnych naukowców, Jacques Charles studiował i eksperymentował w wielu dziedzinach: pracował w szczególności w chemii. I tak w 1780 roku, przed Niépce , udało mu się przelotnie „uchwycić” (nie będąc w stanie definitywnie go naprawić) wizerunek sylwetki na papierze nasączonym chlorkiem srebra . To doświadczenie toruje drogę do późniejszego wynalezienia fotografii przez Niépce. W tym czasie pracował nad udoskonalaniem nowych urządzeń optycznych: „megaskopu achromatycznego” złożonego z soczewek zbieżnych, przeznaczonego do odwzorowywania obrazów rzeczywistych obiektów w sposób wzmocniony, takich jak statuetki, odbitki, płaskorzeźby; również poprawia Heliostat z Gravesande , aby utrzymać stały kierunek wiązki światła na sercu pomieszczenia ciemnego .

Specjalizuje się w pracach z gazami, bada w szczególności ich gęstość i siłę rozszerzania. Potwierdza to wynik Henry'ego Cavendisha dotyczący wodoru , który jest czternaście razy lżejszy od powietrza. W 1787 r. jako pierwszy sformułował „prawo ekspansji gazu”, ale nie opublikował swoich wyników i dopiero piętnaście lat później, w 1802 r., sporządził je chemik Louis-Joseph Gay-Lussac i porównał z nimi. jego do sformułowania prawa, które nosi jego imię . Wzór odnoszący objętość i temperaturę gazu doskonałego do stałego ciśnienia i liczby moli nosi nazwę prawa Karola .

Aeronauta

Pierwszy balon gazowy

Charles wiedział, jak wytwarzać diwodór i eksperymentował na swoich lekcjach z rosnącą siłą tego gazu, wdmuchując go w bańki mydlane. Kiedy rozeszły się wieści o przeżyciach Annonay z braci Montgolfier , wiedział, że może wykorzystać wodór do podniesienia ludzi w powietrze.

Geolog i wulkanolog Barthélemy Faujas de Saint-Fond uruchomił subskrypcję na sfinansowanie budowy balonu, zwanego wówczas „globusem”, który przyniósł dziesięć tysięcy funtów. Kiedy Étienne Montgolfier przybył do Paryża, Barthélemy uruchomił nową subskrypcję.

Jacques Charles polecił Anne-Jean i Marie-Noël Robertowi , konstruktorom urządzeń pomiarowych, zbudowanie balonu z jedwabnej tkaniny wodoodpornej lakierem na bazie gumy. Był to mały kulisty balon o średnicy 4 metrów i objętości 33  m 3 . Zamiast gorącego powietrza stosowanego przez braci Montgolfier używał wodoru , znacznie lżejszego od powietrza. Wyprodukował go w dużych ilościach, polewając kwasem witriolowym opiłki żelaza.

Napompowanie balonu rozpoczęło 24 sierpnia 1783i trwał cztery dni. 27 sierpnia 1783 r.balon poleciał pusty z Champ-de-Mars i przebył szesnaście kilometrów do Gonesse .

Lot załogowy

Konkurs rozpoczyna się między braćmi Montgolfier i Charlesem, między „Montgolfieristes a Carolingiens”. 19 września jest pokaz Stephena ze zwierzętami, a następnie 21 listopada, pierwszy lot z ludźmi. Balonem odbywa się z Jean-François Pilâtre de Rozier a markiz d'Arlandes .

W tym czasie bracia Charles i Robert wykonali balon mogący pomieścić dwie osoby, o objętości 380  m 3 (2200  m 3 na balon na ogrzane powietrze). To Charles zaprojektował sprzęt, który nadal jest używany do dzisiejszych balonów gazowych : wiklinowy kosz, zawór, siatka i liny, pilotowanie balastu.

1 st grudzień 1783Dziesięć dni później wypełniony wodorem balon gazowy startuje z Charlesem i Noëlem Robertem w Ogrodach Tuileries . Balon leci przez dwie godziny i po przebyciu 35 kilometrów ląduje w Nesles-la-Vallée . Władcy Chartres i książę Fitz-James śledzić balon na koniu i podpisania protokołu. Noël Robert raz opuszczony, balon ponownie wystartuje z dużą prędkością wznoszenia i wznosi się na wysokość 3300  m , mierzoną precyzyjnie za pomocą barometru  : Charles wynalazł również wysokościomierz . Ogarnięty mrozem schodzi w dół i ląduje w nocy w pobliżu Nesles-la-Vallée. Ten wyczyn przyniósł Jacquesowi Charlesowi dużą popularność, ale nie chciał już latać.

Publikacje

Uwagi i referencje

  1. René Doumic, Listy od Elvire do Lamartine'a , Paryż, Librairie Hachette et Cie,1906, s.  13
  2. François-Guillaume Lorrain, Te miejsca, które stworzyły Francję , Paryż, Fayard ,2015, 330  pkt. ( ISBN  978-2-213-68750-6 ).
  3. Archives of the Conservatory and Museum of Arts and Crafts (Paryż), zgłoszone przez Anne-Laure Carré, cytowane w Claude-Joseph Blondel, Znakomite dziecko Beaugency: fizyk i aeronauta Jacques Charles (1746-1823) ], Orlean, Academy d'Orléans, 2003, s.  37 , czytaj o Gallicy .
  4. Alain Perrier, 250 odpowiedzi na pytania ciekawskich nurka , Aix-en-Provence, wyd. Gerfauta,2008, 262  s. ( ISBN  978-2-35191-033-7 , czytaj online ) , s.  63.
  5. Nesles-la-Vallée: rajd konny śladami pierwszych lotów balonem

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne