Izhorski-Fiat

FIAT-Izhorski
Izhorski-Fiat
rekonstrukcja Fiata-Izhorskiego w Muzeum Wojska w Moskwie
znak Fiat - Izhorski
Lata produkcji 1916 - 1918
Produkcja 81 przedmiot (ów)
Klasa Opancerzony samochód
Zakład (y) montażowy (e) Poughkeepsie - Piotrogród
Silnik i skrzynia biegów
Motoryzacja) Fiat 12PS - 6 cylindrowy benzyna chłodzona wodą
Maksymalna moc 74  KM
Waga i osiągi
Maksymalna prędkość 70 km / h
Wymiary
Długość 4500 mm
Szerokość 1900 mm
Wysokość 2650 mm

Karabin maszynowy FIAT-Izhorski to pojazd specjalny. Zbudowany jest na podwoziu Fiata , produkowanym w fabryce amerykańskiej filii włoskiego producenta, zlokalizowanej w Poughkeepsie w stanie Nowy Jork od 1910 roku, z pancerzem i uzbrojeniem wykonanym w Rosji przez firmę Izhorski w zakładzie w Piotrogrodzie w połowie rok 1916. Pierwszy prototyp został dostarczony2 grudnia 1916.

Historia

Według archiwum rosyjskiego Ministerstwa Marynarki Wojennej, rząd carski przyznał kontrakt na dostawę 90 podwozi amerykańskiej filii włoskiej firmy FIAT ,21 lutego 1916. Zmotoryzowane podwozia były dostarczane stopniowo od jesieni 1916 r., A warsztaty Izorskie wyposażyły ​​je w planowane pancerze i uzbrojenie. Pierwszy egzemplarz prototypowy został zaprezentowany dnia2 grudnia 1916. Pierwsze testy przeprowadzono między 3 a16 grudnia. Z warsztatów Izhorskiego wyprodukowano 47 pojazdów na pierwszej partii 51 podwozi, rStyczeń 1917 (przed rewolucją) do 1 st kwiecień 1918. Z tej liczby 41 było używanych przez Rosjan, potem przez bolszewików , egzemplarz wysłano do Belgii, 8 do Legionów Brytyjskich w Rosji, a jeden do Adolphe Kégresse w celu przebudowy na półgąsienicowy pojazd, który nigdy nie zostanie ukończony. .

Według innych źródeł w rzeczywistości zbudowano 74, a nawet 81 egzemplarzy, z których 45 wyprodukowano po rewolucji ( jak wspomniano w książce „Jednostki pancerne rosyjskiej wojny domowej” Bullock, Sarson ).

FIAT-Armstrong-Whitworth

Opancerzonego pojazdu FIAT-Izhorski nie należy mylić z serią 41 pojazdów opancerzonych FIAT-Armstrong Whitworth, również zbudowanych na tym samym zmotoryzowanym podwoziu amerykańskiego Fiata w 1915 roku.

FIAT-Armstrong-Whitworths zostały w całości wyprodukowane w Wielkiej Brytanii. W rzeczywistości niektóre źródła podają, że pierwsze 10 pojazdów opancerzonych Armstrong-Whitworth zostało zbudowanych na podwoziu Jarrot-Letts, a między 1915 a 1916 rokiem 31 pojazdów opancerzonych FIAT-Armstrong-Whitworth zostało zbudowanych na podwoziu Fiata. Co prawda pierwsze podwozia różniły się nieco od Fiata-Izorskiego, mimo pewnego podobieństwa.

Oba modele były w rzeczywistości oparte na koncepcji Lancii 1Z , wprowadzonej na rynek w zeszłym roku.

Projekt

Pojazd opancerzony FIAT-Izhorski był w tamtych czasach stosunkowo klasycznym modelem z nitowanym stalowym kadłubem. Części pionowe miały grubość 7 mm, a części poziome 4–5 mm. Podwozie Fiata VI wywodzi się z ciężarówki 4 × 2, z silnikiem Fiata 12PS chronionym przez dwie płyty zamocowane z przodu w kształcie litery V, aby umożliwić cyrkulację powietrza w trójkątnej przestrzeni utworzonej przez chłodnicę. Pojazd miał chronioną kabinę dla kierowcy i drugiego pilota, a tuż za nim w wieżyczkach stali strzelcy. Dostęp był przez małe boczne drzwi umieszczone prawie bezpośrednio na tylnych błotnikach. Środkowy przedział miał wybrzuszenie, które miało pozwolić dwóm wieżom ( lewa wieża była nieco z przodu ) na obracanie się bez blokowania się nawzajem. Każdy miał mały właz na górze i widoki peryskopowe do obserwacji podczas strzelania. W każdym z nich znajdował się chłodzony cieczą karabin maszynowy Maxim, chroniony szczelinowymi pokrywami. Stanowiska zostały specjalnie zmodyfikowane, aby umożliwić podniesienie o 80 ° w celu użycia w działaniach przeciwlotniczych, co jest rzadkością w karabinach maszynowych tej epoki.

Pojazd przewoził 5 członków załogi, w tym kierowcę, drugiego pilota (oficera), dwóch strzelców maszynowych i ładowniczego / mechanika. Podwozie napędzane było solidnym silnikiem benzynowym Fiata o mocy 72 KM, który osiągał prędkość maksymalną 70 km / h. W walce ważył 5,3 tony, co dawało stosunek mocy do masy 13,58 KM na tonę. Wyniki w całym kraju były przeciętne, głównie ze względu na przyczepność z osiami zawieszonymi na resorach piórowych i kołach drucianych, bardziej przystosowaną do płaskich, twardych nawierzchni.

posługiwać się

Jak wiele rosyjskich pojazdów opancerzonych armii carskiej, FIAT-Izhorsky trafił w ręce kilku operatorów podczas wojny, wojny domowej i jej następstw. Modele z 1917 roku były używane tylko przez krótki czas w armii carskiej, aż do wydarzeń październikowych. Schwytani przez bolszewików , służyli głównie w „Armii Czerwonej” podczas rosyjskiej wojny domowej, a kilku dostało się do niewoli „białych” Rosjan. Co najmniej dwóch z nich trafiło do armii niemieckiej na Ukrainie, a później wykorzystano je do przywrócenia porządku w Berlinie we Freikorps. Mercedes-Benz w dużej mierze zainspirował się nim do stworzenia „Löttchen”. Co najmniej jeden FIAT-Armstrong-Whitworth został znaleziony wśród bolszewickich Finów i odzyskany przez armię fińską. Litwa, Estonia i Łotwa miały co najmniej po jednym w służbie czynnej, podczas gdy Polska zdobyła dwa podczas wojny 1919-1920.

Jedyny „ocalały” dziś pojazd jest wystawiany w Muzeum Wojska w Moskwie.

Uwagi i odniesienia

  1. Artykuł na stronie internetowej FIAT-Izhorski Landships.info przeglądany 23 stycznia 2018 r.)

Bibliografia