| Narodziny |
12 maja 1898 Zagrzeb |
|---|---|
| Śmierć |
Październik 1992(at 94) Zagrzeb |
| Narodowości |
Francuski chorwacki |
| Czynność | Luthier |
Ivan Hus (ur Šemovec (w) na12 maja 1898zmarł w Zagrzebiu w październiku 1992 r. ) - chorwacki lutnik .
Ivan Hus urodził się w Šemovec (w)12 maja 1898(obecnie powiat Varaždin w Chorwacji ).
Do Zagrzebia przybył w 1912 r. W czasie I wojny światowej służył w austro-węgierskich siłach zbrojnych , gdzie demonstrował umiejętności strzeleckie na froncie galicyjskim, a następnie został przeniesiony do jednostki szkoleniowej artylerii przeciwlotniczej. Wrócił na front w Dolomitach, gdzie zniszczył kilka samolotów alianckich.
Po wojnie został zatrudniony jako robotnik w fabryce w Markneukirchen w Niemczech, centrum produkcji instrumentów . Tam uczył się zawodu od lutników . Jego podanie jest takie, że kierownik zatrudnionej przez niego fabryki chce poślubić jego córkę. Iwanowi Husowi nie potrzeba więcej, by zmusić go do powrotu do kraju. W 1922 roku powrócił do Zagrzebia, gdzie przeżył grając na tamburze i mandolinie ; zdarza się też, że je produkuje. On potem martwi przez władze dla ( ( hr) ) nàdriobrt ⇔ brak licencji .
Po ślubie w 1927 roku Ivan Hus przemierzył Europę i dołączył do Francji, gdzie brał udział w budowie robót na Linii Maginota . W 1931 roku, po kilku dorywczych pracach, wstąpił do Legii Cudzoziemskiej i dołączył do niej w Dżibuti, gdzie brał udział w nadzorze kolei francusko-etiopskiej . Z Dżibuti ucieka na pokładzie włoskiego statku handlowego zmierzającego na Daleki Wschód . Kapitan pochodzenia słoweńskiego przywłaszcza sobie łódź i wykorzystuje ją do wszelkiego rodzaju handlu na morzach Wschodu, w tym do handlu narkotykami, a Ivan Hus służy jako marynarz. Podczas postoju w Neapolu wysiadł ze statku i dołączył do Dubrownika, gdzie mógł wznowić działalność jako lutnik.
Po powrocie do Zagrzebia w 1932 r. Zamieszkał przy ulicy Tkalčićevoj 32, gdzie pracował do śmierci. Z jego pracowni wyszło 112 skrzypiec i dwie altówki. Miał okazję pracować dla muzykologa Vaclava Humla (hr) i kompozytora Božidara Široli (en) .
Niewiele wiadomo opinii publicznej o jego życiu i pracy. Była tematem filmu dokumentalnego Bogdana Žižicia (en) z 1967 roku, zatytułowanego Pohvala ruci . Udzielił także wywiadu radiowemu w 1992 roku, na krótko przed śmiercią.
Jest jednym z wielkich chorwackich lutników, obok Franjo Šnajdera i Rudolfa Slokovicia . Jednym z jego uczniów jest Slavko Domitrović .
W 1998 roku, w stulecie jego urodzin, na fasadzie jego domu przy ulicy Tkalčićevoj w Zagrzebiu odsłonięto tablicę pamiątkową.