Izotropowość charakteryzuje niezmienność na właściwości fizyczne w pożywce w zależności od kierunku.
Przeciwieństwem izotropii jest anizotropia .
W optyce izotropia źródła światła polega na tym, że emituje ono taką samą ilość energii we wszystkich kierunkach.
Te zakłócenia są przydatne, aby pokazać, że światło jest anizotropowe. Wiązka światła wychodząca przez otwór nie jest izotropowa. W rzeczywistości jest skierowany głównie do przodu.
Ośrodek izotropowy to ośrodek, którego właściwości są identyczne niezależnie od kierunku obserwacji. Na przykład ciecze lub amorficzne ciała stałe są (statystycznie) izotropowe, podczas gdy kryształy, których struktura jest uporządkowana, a zatem zależna od kierunku, są w większości anizotropowe (z wyjątkiem minerałów sześciennego układu siatkowego ). W związku z tym niektóre minerały mają różną twardość w zależności od kierunku, w którym przeprowadzono badanie twardości.
Mówi się, że materiał jest izotropowy, jeśli jego właściwości mechaniczne są identyczne we wszystkich kierunkach.
Metale ogólnie uważa się za statystycznie izotropowe, tj. W skali makroskopowej. Jednak po pewnych procesach produkcyjnych, takich jak walcowanie lub kucie , stal staje się anizotropowa.
Drewna jest anizotropowe: jego własności mechaniczne zależą od kierunku zastosowania ograniczeń ze względu na włóknisty zasadniczej.
Mówi się, że materiał mający dwa prostopadłe kierunki ze względu na swoje właściwości jest ortotropowy (jeden główny kierunek i dwa prostopadłe: dwa prostopadłe do pierwszego kierunku mają takie same właściwości mechaniczne).
Te kompozyty są czasami celowo wygenerowana anizotropowe przez dodanie włókien w celu poprawy ich właściwości w jednym kierunku.
Friedmann-Lemaître-Robertsona-Walkera (FLRW) metryczny opisuje jednorodnego, izotropowego rozszerzający lub zaciągnięcie wszechświat . Model ten jest używany jako pierwsze przybliżenie Standardowego Modelu kosmologii , opartego na Wielkim Wybuchu .
Anizotropia frakcyjna, często określana skrótem FA (ang. Ang. Fractional anizotropy ), jest wskaźnikiem w zakresie od 0 do 1. Oblicza się go po zbadaniu metodą rezonansu magnetycznego tensora dyfuzji. Pozwala poznać poziom anizotropii tkanki, a tym samym jej gęstość. Im indeks jest bliżej 1, tym gęstsza tkanina. Ułamkowe anizotropie różnią się mniej więcej w zależności od regionu mózgu i między osobnikami.
Anizotropia ułamkowa odpowiada za gęstość tkanki, a tym samym liczbę aksonów i neuronów w istocie białej i szarej. Dlatego często służy do prowadzenia badań nad chorobami neurodegeneracyjnymi (np. Stwardnienie rozsiane), po urazach (wypadek samochodowy, udar), długotrwałym zażywaniu narkotyków (konopie, alkoholizm) lub krótkotrwałych (upijanie się) lub na kontrolę.
Chociaż do tej pory nie ma faktycznych dowodów, wydaje się, że anizotropia ułamkowa wyższa niż średnia u osób w pewnych obszarach mózgu jest związana z wyższym niż przeciętny IQ .
Pojęcie wektora izotropowego odgrywa rolę w badaniu i klasyfikacji form dwuliniowych .
To pojęcie nie ma nic wspólnego z pojęciami izotropii, które spotykamy powyżej.