Ismail II (Samanidzi)

Ismail (pseudonim Munstasir „Victorious”) (zmarł 1005 ) jest osoba, która próbowała reanimować Samanidów stan w Transoksania i wschodnim Iranie ( 1000 -1005). Był synem Nuh II .

Dwaj poprzedni emirowie byli starszymi braćmi Ismaila. Mansur II i Abdul Malik II zostali zdetronizowani w 999 . Upadek Abdula Malika od władzy został przyspieszony przez inwazję Karakanidów, którzy zajęli Bucharę i zakończyli państwo Samanidów. Wkrótce potem, Ismail uciekł z więzienia Qarakhanid w Chorezm , gdzie zyskał poparcie. Karakanidzi opuszczają Bucharę, a następnie udaje się do Samarkandy i zdobywa ją. Jednak podejście armii Karakhanidów zmusza Ismaila do opuszczenia całego swojego dobytku. Następnie wyjeżdża do regionu Khorassan kontrolowanego przez Ghaznawidów pod zwierzchnictwem Nasra, brata Mahmud de Ghaznî . Ismail przejmuje stolicę prowincji, Nishapur , wypędzając Nasra z regionu. Jednak armia Mahmuda zmierza w tym kierunku i Ismail decyduje, że konieczna jest ponowna ucieczka.

W 1003 Ismail wrócił do Transoxiana, gdzie poprosił o pomoc Oghouzesów z doliny rzeki Zeravchan i uzyskał . Zadają porażki Karakanidom w kilku bitwach, nawet gdy w grę wchodzi ich przywódca Nasr Khan. Jednak z różnych powodów Ismail czuje, że nie będzie mógł polegać na Oghouzach, którzy ponownie posadzą go na tronie. Dlatego wrócił do Khorassan. Próbuje zdobyć poparcie Mahmûda de Ghaznî dla kampanii mającej na celu przywrócenie stanu Samanidów, ale mu się to nie udaje. Niedługo potem wrócił do doliny Zeravchan, gdzie zyskał poparcie Oghouzesów i innych. Armia Karakanidów została pokonana w maju 1004 r. , Ale Oguzowie następnie opuścili Ismaila podczas kolejnej bitwy, a jego armia upadła.

Uciekając ponownie z Khorassan, Ismail próbuje wrócić do Transoxiana pod koniec roku 1004. Karakanidzi go powstrzymują, a Ismail ma zostać zabity. Następnie prosi o gościnność plemienia arabskiego niedaleko Merv . Jednak ich przywódca zabija Ismaila w 1005 roku. Jego śmierć oznacza koniec ostatniej próby przywrócenia stanu Samanidów.

Potomkowie rodziny Samanidów nadal mieszkają w Transoxiana, gdzie są traktowani z szacunkiem, ale mają stosunkowo ograniczoną moc.

Bibliografia