| Narodziny |
1732 Sataniv |
|---|---|
| Śmierć |
1804 lub 25 grudnia 1805 Berlin |
| Narodowości |
Niemiecka Republika Dwóch Narodów |
| Zajęcia | Poeta , pisarz , nauczyciel |
Isaac Satanow (urodzony jako Sataniv w Polsce w 1733 roku , zmarł w Berlinie dnia25 grudnia 1805, jest żydowskim poetą i uczonym .
Jako młody człowiek opuścił swój ojczysty kraj, aby uczyć się w Berlinie. Tam został protegowanym Izaaka Daniela i Davida Friedländera , którzy znaleźli mu pracę jako nauczyciel w wybitnych rodzinach.
Satanow to stosunkowo dziwna postać. Podobnie jak Byron zawiera w sobie nieskończenie wiele kontrastów zarówno pod względem fizycznym, jak i intelektualnym. Ubiera się w strój ówczesnych polskich Żydów, ale w swoich działaniach zachowuje się jak doskonały Niemiec; chociaż wyznawał głęboko ortodoksję , w praktyce preferuje judaizm reformowany ; Jest jednym z najwyższych autorytetów w dziedzinie tradycji i wiedzy żydowskiej, ale z drugiej strony jest jednym z najbardziej wolnomyślicieli; jest przenikliwym lekarzem i natchnionym poetą, realistą i łagodnym idealistą.
W swoim „Mishle Asaf” łączy styl Biblii z wyrafinowanym tekstem , do tego stopnia, że krytycy jego czasów są zagubieni w charakteryzowaniu jego twórczości. Jedni uważają, że naprawdę mają do czynienia ze starym tekstem, inni atakują autora, nazywając go literackim szarlatanem, który chce przekazać swoje dzieło jako tekst napisany dawno temu. Rabin Joseph z Frankfurtu jest bardzo krytyczny:
„Naprawdę nie wiem, komu przypisać te przysłowia [z „ Mishle Asaf ” ]; mógł je skomponować sam wydawca; ponieważ znam go jako plagiatora. Jednak różni się od reszty tego gatunku, ponieważ plagiatują dzieła innych, przedstawiając je jako swoje własne, podczas gdy plagiatuje swoje własne prace i przedstawia je jako dzieła innych. "
Pisząc „Mishle Asaf” , dzieło, w którym wyraża szlachetne myśli w najbardziej wyszukanym języku, nie gardzi jednocześnie pisaniem traktatu o tym, jak wiercić dziury przez trzysta pereł dziennie, i jak z powodzeniem mieszać różne rodzaje trunków. Nawet w jego najpoważniejszych i najbardziej uroczystych pismach wciąż można dostrzec pewną dozę żartobliwego humoru.
Satanow jako poeta należy do dwóch odrębnych szkół. We wczesnych pracach kieruje się starą teorią, która uważa grę słów, wielki rozkwit dykcji i różnorodne wyrażenia za istotne elementy dobrej poezji, ale w swoich późniejszych utworach używa prostego i mocnego stylu pisarzy biblijnych oraz można zatem słusznie uznać za „odnowiciela poezji biblijnej”. Wystarczy porównać jego „Eder ha-Yeḳar” i „Sefer ha-Ḥizzayon” z jego „Mishle Asa”, aby od razu zauważyć różnicę w stylu.
Do najważniejszych dzieł Satanowa należą:
„Prawda wypływa z badań, prawość z inteligencji. Początkiem badań jest ciekawość, ich istotą jest rozeznanie, a ich celem jest prawda i sprawiedliwość. "
„W dniu, w którym się urodziłeś, płakałeś, a ludzie wokół byli szczęśliwi. W dniu, w którym umrzesz, będziesz się śmiać, a ludzie wokół ciebie będą wzdychać. Wiedz więc, że pewnego dnia odrodzisz się, by radować się Bogiem, a materia nie będzie ci wtedy przeszkadzać. "
„Zdominuj swój umysł, aby inni nie zdominowali Twojego ciała”. "
„Szczypce są zrobione za pomocą szczypiec; praca jest wspomagana przez pracę, a nauka przez naukę. "