Irene z Portugalii

Irene z Portugalii
Przykładowe zdjęcie artykułu Irene z Portugalii
Wizerunek św. Ireny z palmą męczeńską
Święty
Narodziny 635
Tomar
Śmierć 653  (18 lat)
Escálabis
Inne nazwy Ìria z Tomar
Narodowość Portugalski
Czczony w Santarém  ; Portugalia
Czczony przez Kościół katolicki
Przyjęcie 20 października

Irena z Portugalii , dziewica i męczennica, urodzona w 635 r. I zmarła w 653 r. , Jest chrześcijańską świętą obchodzoną na Zachodzie 20 października . Ona umiera śmiercią męczeńską przez miecz z hitman wynajętego przez Britald, zazdrosny konkurent.

Biografia

Według legendy Irene urodziła się w zamożnej rodzinie w Nabância  (pt) , dziś Tomar . Ona została wysłana przez rodziców do miejscowego klasztoru , gdzie została umieszczona pod opieką z opiekunem , mnich Remigius. Pewnego dnia Britald, młody szlachcic, widzi ją, jak opuszcza masę i zakochuje się w niej. Irene odrzuca go, ponieważ chce poświęcić się Bogu, a Britald wpada w głęboką depresję.

Remigius, zazdrosny o pasję Britalda, przygotowuje ziołową herbatę, która wprowadza Irene w trans i prowadzi do nerwowej ciąży . Z tego powodu zostaje wyrzucona z klasztoru, a Britald, zazdrosny i który dowiedział się o incydencie, zatrudnia żołnierza, który przebiera się za starego włóczęgę i zabija ją mieczem .

Ciało zostaje wrzucone do rzeki Nabão i przez rwącą rzekę Zêzere przewiezione na piaszczyste brzegi Tagu , do miasta Scalabis , które z oddania i pamięci zmienia nazwę na Santarém (Saint Irene) . Na piaszczystym kopcu, w którym znajduje się jego ciało, buduje się kościół. Ciało świętego w cudowny sposób zachowało się w stanie nieskazitelności przez kilka stuleci.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Encyclopedia of Catholic Saints , Vol. 10, (1966) Chilton Books, s.  99–100 [1]
  2. (pt) „  Lenda de Santa Iria  ” , na infopedia.pt
  3. (w) Agnes Dunbar , A Dictionary of Saintly Women , Vol.  1, dzwonek,1904( czytaj online ) , s.  408

Bibliografia

Przetłumaczone i zaadaptowane na język francuski przez Henri Faure pod tytułem La jeune fille aux rossignols , Crépin-Leblond, 1899

Linki zewnętrzne