Iona Emmanuilovich Yakir rosyjski : Иона Эммануилович Якир | ||
![]() | ||
Narodziny |
3 sierpnia 1896 Kiszyniów , Imperium Rosyjskie |
|
---|---|---|
Śmierć |
12 czerwca 1937 Moskwa , Związek Radziecki |
|
Pochodzenie | Imperium Rosyjskie | |
Wierność | związek Radziecki | |
Uzbrojony | armia Czerwona | |
Stopień | Generał | |
Lata służby | 1917 - 1937 | |
Konflikty |
Rewolucja rosyjska Wojna polsko-radziecka |
|
Nagrody | Order Czerwonej Flagi | |
Iona Emmanouilovich Yakir ( rosyjski : Иона Эммануилович Якир ), ur.3 sierpnia 1896w Kiszyniowie i zmarł dalej12 czerwca 1937w Moskwie jest głównodowodzącym Armii Czerwonej, który był głównym reformatorem wojskowym okresu międzywojennego.
Urodzony z żydowskich rodziców , farmaceutów w Kiszyniowie (dziś Kiszyniów w Mołdawii ), studiował w Bazylei ( Szwajcaria ). Został członkiem partii bolszewickiej w 1917 roku.
Dowódca wojsk Armii Czerwonej na Ukrainie w czasie wojny domowej, zreformował armię we współpracy z Michaiłem Frunze i Tuchaczewskim . Po śmierci Frunze w listopadzie 1925 r . Został dowódcą Armii Czerwonej na Ukrainę . To on był przede wszystkim początkiem armii czołgów i radzieckiego lotnictwa.
Złapany w czystkach stalinowskich w tym samym czasie co Tuchaczewski, pod zmyślonym oskarżeniem Nikołaja Jeżowa o bycie agentem nazistowskim, był sądzony podczas moskiewskiego procesu maj-czerwiec 1937 r. , Skazany na śmierć11 czerwca tego samego roku i wykonany następnego dnia.
W 1957 roku zrehabilitował go Nikita Chruszczow .