Incident Ballinglass ( Ballinglass Incident ) oznacza wydalenie chłopów Irlandii podczas Wielkiego Głodu ( 1845 - 1849 ).
Od czasu Aktu Unii z 1800 r. Irlandia została włączona do Zjednoczonego Królestwa , a większość gruntów w Irlandii należała do dużych angielskich właścicieli ziemskich. Irlandzcy chłopi byli dzierżawcami, produkując zboże , ziemniaki i bydło . Ale tylko ziemniaki pozostały jako pożywienie dla samych chłopów; reszta została wykorzystana do opłacenia czynszu i została wywieziona z Irlandii do Anglii . Eksport ten trwał nawet wtedy, gdy zbiory ziemniaków w 1845 roku były katastrofalne. Chłopów, którzy nie mogli zapłacić czynszu w tej sytuacji, wyrzucano z domów i ziemi. Dziesiątki tysięcy z nich zostało wysiedlonych podczas głodu .
300 mieszkańców wioski Ballinglass w hrabstwie Galway było stosunkowo „bogatych” i mogli opłacać czynsz. Niemniej jednak zostali wydaleni13 marca 1846ponieważ brytyjski właściciel, M me Gerrard, chciał założyć pastwisko na wsi. Domy w Ballinglass zostały zburzone przez wojsko i policję. Pierwszego wieczoru ich mieszkańcy spali w ruinach, ale następnego dnia policja i wojsko wróciły, aby ich ostatecznie wysiedlić.