| Ogień Rimouskiego | |
| Rodzaj | Ogień |
|---|---|
| Kraj | Kanada |
| Lokalizacja | Rimouski |
| Przestarzały | 6 maja 1950 |
Rimouski pożaru była katastrofa, która miała miejsce6 maja 1950w mieście Rimouski w Quebecu . To największa tragedia w historii Rimouskiego , pożar zniszczył jedną trzecią budynków w mieście, zniszczył fabrykę Price Brothers oraz mosty na rzece Rimouski przecinające miasto od głównych osi komunikacyjnych.
Lata powojenne to lata ekspansji dla przemysłu leśnego i dla Rimouskiego , którego populacja w latach 1940-1950 wzrosła o 65%. Na początku dekadymaj 1950, działalność ma zostać wznowiona w zakładzie Price Brothers and Company , głównym pracodawcy Rimouskiego , położonym na zachodnim brzegu rzeki Rimouski . Zimą na tych terenach firma wycina drewno, które na wiosnę spławiane jest do fabryki u ujścia rzeki Rimouski, gdzie w okresie letnim jest tam przekształcane.
Kilka dni przed ponownym otwarciem tartaku w 1950 r. skład drewna tartaku zawierał ponad 15 milionów stóp drewna, paliwa gotowego do zapalenia przy najmniejszej iskrze. Ponadto Price zaniedbał swoje instalacje przeciwpożarowe, które nie są w stanie zapewnić wody do gaszenia pożaru w swoim kompleksie przemysłowym, węże strażaków Rimouski mają inny rozmiar niż hydranty przeciwpożarowe na miejscu i nie można ich podłączyć. Jeśli chodzi o instalacje elektryczne, które przecinają sektor przemysłowy i należą do Compagnie de Pouvoir du Bas-Saint-Laurent, są one również w złym stanie, a niektóre drewniane słupy energetyczne wykazują oznaki gnicia.
Około 6 P.M. na6 maja 1950, silny wiatr wiejący z prędkością 100 kilometrów na godzinę przewraca słup podtrzymujący linię energetyczną o napięciu 60 000 V i wytwarza iskrę, która zapala drewno przechowywane na podwórku, zanim rozprzestrzeni się na dwa pobliskie budynki. Przez prawie godzinę strażacy w mieście pracują na terenie zakładu, aby powstrzymać pożar. Około 7 p.m. silne wiatry prowadzone brandons ponad 150 metrów po drugiej stronie rzeki i ustawić dachy kilku domów w ogniu. Pierwsze dotknięte budynki znajdowały się w pobliżu rue Sainte-Marie, gdzie pożar zniszczył okazały dwór zbudowany przez Seigneuress Drapeau około 1848 roku, a następnie, jeden po drugim, zapalały się drewniane domy tej gęsto zaludnionej dzielnicy. Pokład jedynego mostu, który łączy dwa brzegi rzeki, również zaczyna się palić, a strażacy obawiający się pożaru pospiesznie przekraczają go ponownie, by gasić pożar w dzielnicach mieszkalnych miasta.
Niedługo potem zepsuła się miejska sieć elektryczna, a miejska elektrownia znajdowała się na terenie fabryki Price, która spłonęła. Psuje się również sieć telefoniczna i to radioamator Maurice Ouellet umożliwia kontynuację łączności ze światem zewnętrznym i wezwanie strażaków z okolicznych miejscowości po posiłki. Mimo wzmocnień, to możliwości sieci akweduktów ograniczają środki do gaszenia pożaru. Mimo wszystko rozgłośnia CJBR nadal nadaje informacje o sytuacji pożarowej w mieście, umożliwiając mieszkańcom spalonych ulic pomoc w ewakuacji swoich domów od rodzin i przyjaciół.
Władze miasta starają się wrobić w ramy działania mieszkańców mające na celu ratowanie ich domu. Wielu Rimouskoi próbuje ratować swoją własność przez opróżnienie domu, ale pożar osiąga swój punkt kulminacyjny, a panujące upały podpalają wnętrza domów. Siła wiatru uniemożliwia również strażakom przewidzenie kierunku pożaru. Pożar trwał nadal i przez całą niedzielną noc strażacy z Rimouskich otrzymali pomoc od kolegów z Baie-Comeau dopiero następnego ranka. Zastój około 3 P.M. trwała tylko do wczesnego wieczora, a wysiłki w celu zwalczania pożaru trwała przez całą noc aż do poniedziałku rano.
Co zaskakujące, pożar nie spowodował ofiar śmiertelnych ani poważnych obrażeń.