Ilan Pappe

Ilan Pappe Obraz w Infoboksie. Ilan Pappé 10 czerwca 2017 we Frankfurcie nad Menem. Biografia
Narodziny 7 listopada 1954
Hajfa
Imię w języku ojczystym אילן פפה
Imię i nazwisko אילן פפה
Narodowość izraelski
Trening Uniwersytet Hebrajski w Jerozolimie
Uniwersytet Oksfordzki
Zajęcia Historyk , profesor uniwersytecki , antysyjonizm , politolog
Okres działalności Od 1984
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Exeter , Uniwersytet w Hajfie
Krzesło Profesor
Pole Historia
Partia polityczna Hadasza
Członkiem Nowi historycy izraelscy
Ruch Nowi historycy izraelscy
Stronie internetowej ilanpappe.com

Ilan Pappé ( אילן פפה po hebrajsku ), urodzony dnia7 listopada 1954w Hajfie jest izraelskim historykiem . Jest jednym z „  nowych historyków  ”, którzy krytycznie przeanalizowali historię państwa Izrael i syjonizmu .

W 2000 roku Ilan Pappé był przedmiotem kilku kontrowersji, zwłaszcza w związku z aferą Tantury i jego wezwaniem do bojkotu izraelskich uniwersytetów, co doprowadziło go do konfliktu z kolegami z uniwersytetu w Hajfie. aw szczególności z Yoavem Gelberem . Benny Morris , także „nowy historyk”, bardzo różnił się w swoich analizach wydarzeń z 1948 roku i w ich wizji odpowiedzialności za konflikt izraelsko-palestyński.

W 2007 roku udał się na emigrację do Wielkiej Brytanii. Obecnie jest profesorem historii na Uniwersytecie w Exeter i dyrektorem Europejskiego Centrum Studiów Palestyńskich.

Ilan Pappe i wojna 1948

Przyczyny exodusu 700 000-750 000 Palestyńczyków żyjących w części Palestyny, która stała się Izraelem w 1948 roku, były przedmiotem kontrowersji między niektórymi izraelskimi historykami z jednej strony a Palestyńczykami z drugiej. Ci pierwsi twierdzili, że Palestyńczycy uciekli na rozkaz przywódców arabskich; ci ostatni twierdzili, że syjoniści zawsze planowali ich wypędzić.

Powołując się na dostęp do archiwów izraelskich i brytyjskich, izraelscy „nowi historycy” zakwestionowali oba poglądy. Pierwszy z nich, Benny Morris , doszedł do wniosku, że exodus był przede wszystkim wynikiem wojny. Przedmaj 1948Palestyńczycy głównie uciekali przed walkami, zwłaszcza w obawie przed okrucieństwem, a następnie byli generalnie wydalani podczas izraelskich operacji wojskowych. Benny Morris wyjaśnia jednak, że nie mógł wykazać ani odkryć, że było to wynikiem celowej polityki. Jej badania i wnioski podważają zatem wcześniejsze wyjaśnienia.

Teza Ilana Pappé jest bliższa wersji palestyńskiej. Uważa, że ​​exodus Palestyńczyków można porównać do czystek etnicznych, które były wynikiem polityki zaplanowanej przez Davida Ben-Guriona i zawsze pożądanej przez ruch syjonistyczny. Co więcej, według Ilana Pappé, polityka ta była stosowana od:grudzień 1947 i to nie tylko podczas wysiedleń, które miały miejsce po lipiec 1948. Benny Morris również wielokrotnie określał te wydarzenia jako czystki etniczne.

Stanowiska polityczne

W 1996 kandydował jako kandydat do Knesetu na liście Hadaszy kierowanej przez Komunistyczną Partię Izraela .

Ilan Pappé jest antysyjonistą , aw 2002 był członkiem Izraelskiej Partii Komunistycznej .

Jest członkiem komitetu sponsorującego Russell Tribunal on Palestine, którego prace rozpoczęły się4 marca 2009.

Działa w ruchu BDS , którego celem jest bojkot m.in. izraelskich naukowców.

Opinie

O porównaniu Shoah i Nakba

Były kolega Ilana Pappé, Yoav Gelber jest jednym z jego najgłośniejszych krytyków.

Jeśli chodzi o linki Ilan Pappe ustalonych pomiędzy „  zaprzeczenia z Holocaustu  ” i „negowanie Nakbie  ,” Yoav Gelber widzi go jako „najbardziej ekstremalnych tych łącząca losy Palestyńczyków i Holokauście. Swój punkt widzenia uzasadnia w szczególności faktem, że Ilan Pappé lekceważy konflikt judeo-arabski sprzed 1948 r. , arabską opozycję wobec syjonizmu poprzez przemoc, masakry dokonywane na niesyjonistycznych Żydach w Hebronie i Safedzie w 1929 r. oraz fakt, że to Arabowie palestyńscy i Liga Arabska rozpoczęły wojnę 1948 roku . Krytykuje go również za jego tezę, że „ czystki etniczne  ” zostały zaplanowane przez Żydów, a twierdzenie, że zarówno Palestyńczycy, jak i Żydzi są ofiarami Holokaustu w Europie, opiera się na porównaniu. braku równowagi między zbrodniami nazistowskimi a „ nielicznymi ”.  okrucieństwa popełnione przez obie strony podczas wzajemnych bitew  ”. Na zakończenie stwierdza, że ​​„[w] robieniu [Pappé] jest bardzo bliskie negowania Holokaustu. "

Kontrowersyjne cytaty

Jest krytykowany przez Michaela Cohena za przyznanie się w 2006 roku do stronniczości: „Moje stronniczość jest widoczna pomimo pragnienia moich rówieśników, by trzymać się faktów i 'prawdy' podczas rekonstrukcji minionych realiów. Uważam taką konstrukcję za daremną i absurdalną”.

Jest krytykowany za powiedzenie w 2007 r.: „Popieram opór Hamasu wobec izraelskiej okupacji, chociaż jestem przeciwny ich ideologii politycznej”, a w 2008 r. za opublikowanie artykułu na pro-palestyńskiej stronie Electronic Intifada, w którym twierdził, że Państwo Izrael dokonywało ludobójstwa w Gazie i czystki etnicznej na Zachodnim Brzegu.

Krytyka innych historyków

Benny Morris opisuje niektóre z pism Pappe'a jako „kompletną fabrykę” i stwierdza, że ​​jest „w najlepszym razie jednym z najbardziej niechlujnych historyków na świecie; w najgorszym przypadku jeden z najbardziej nieuczciwych ”. Morris krytykuje go za „swojego pragnienia oczerniać syjonistów i wybielić Palestyńczyków . ”

Efraim Karsh, Herbert London oraz profesorowie Daniel Gutwein i Yossi Ben-Artzi z Uniwersytetu w Hajfie odrzucają jego pracę.

Yoav Gelber opisuje go jako „  Izraelskiego Williama Joyce'a ” po kłótni z tym ostatnim.

W 2003 roku Emmanuel Sivan krytykuje punkt widzenia przyjęty przez Pappé na temat wizyty muftiego Husseiniego u konsula niemieckiego i mało uwagi, jaką poświęca się Faisalowi Husajniemu.

Sprawa Katza

Ilan Pappé publicznie bronił pracy magisterskiej Teddy'ego Katza, studenta Uniwersytetu w Hajfie, który twierdził, że Izrael dopuścił się masakry w palestyńskiej wiosce Tantura podczas wojny w 1948 roku. W grudniu 2000 roku Katz został oskarżony o zniesławienie przez weteranów brygady Alexandroni i jest skazany przez sądy za zniekształcenie zeznań i modyfikację zeznań świadków. Podpisuje, że wycofuje się z oskarżenia o masakrę i wydaje przeprosiny. Ilan Pappé nadal popiera tezę pomimo wyroku skazującego.

Publikacje

Po angielsku

Po francusku

Zobacz również

Powiązane artykuły

Uwagi i referencje

  1. Benny Morris, Narodziny problemu uchodźców palestyńskich ponownie , Oxford University Press, 2003.
  2. Ilan Pappé, Czystka etniczna Palestyny , Oneworld, 2006.
  3. Wywiad z Bennym Morrisem, Haaretz , 8 stycznia 2004: „Są okoliczności w historii, które usprawiedliwiają czystki etniczne. Wiem, że ten termin jest całkowicie negatywne w dyskursie o 21 th  wieku, ale kiedy wybór jest między czystek etnicznych i ludobójstwa - unicestwienia swoich ludzi - Wolę czystek etnicznych. "
  4. Dominique Vidal, Sébastien Boussois, Comment Israel expulsa les Palestinians (1947-1949) , edycje Atelier, 2009, 254 strony, s.165.
  5. Régine Robin, La Mémoire saturée , Stock edition, 5 marca 2003, 540 stron.
  6. „  Jego koledzy nazywają go zdrajcą  ”, Tom Segev , Haaretz , 23 maja 2002 r.
  7. Yoav Gelber , Stan historiografii w Izraelu , w Tuvia Friling , Krytyka postsyjonizmu , w wydaniach prasowych, 2004.
  8. Cohen, Michael Joseph, 1940 – redaktor. , Brytyjski mandat w Palestynie: stuletni tom, 1920-2020 ( ISBN  978-0-429-63731-5 , 0-429-63731-4 i 978-0-429-02603-4 , OCLC  1124780398 , czytaj online ) , s.  2. Moje stronniczość jest widoczna pomimo pragnienia moich rówieśników, by trzymać się faktów i „prawdy” podczas rekonstrukcji minionych realiów. Uważam każdą taką konstrukcję za próżną i niedorzeczną
  9. "  israel-academia-monitor.com - israel-academia-monitor.com -  " na www.israel-academia-monitor.com (dostęp na 1 st czerwiec 2020 )
  10. Benny Morris , „  Polityka innymi środkami  ” , „ Nowa Republika” ,22 marca 2004 r.( ISSN  0028-6583 , czytać online , obejrzano 1 st czerwiec 2020 )
  11. Daniel Gutwein , Izraelski rewizjonizm historyczny: od lewej do prawej , Londyn, Frank Cass Publishers,2003, 16–8  s. , „Lewicowy i prawicowy postsyjonizm i prywatyzacja izraelskiej pamięci zbiorowej”
  12. „  Kłamca jako bohater  ”
  13. Daniel Gutwein , „  Lewicowy i prawicowy postsyjonizm a prywatyzacja izraelskiej pamięci zbiorowej  ” , „ Journal of Israeli History” , tom.  20, n kości  2-3,Czerwiec 2001, s.  9-42 ( ISSN  1353/42 i 1744-0548 , DOI  10,1080 / 13531040108576157 , czytać online , obejrzano 1 st czerwiec 2020 )
  14. חוג'יראת מוסא , “  הקשר בין ההגדרה עצמית של בני נוער מהמיעוט הערבי: הערבי ישראל ובין הערכתם העצמית הקולקטיבית  ”, جامعة, tom.  17 N O  22013, s.  219-238 ( ISSN  1565-8090 , DOI  10,12816 / 0009965 , czytać online , obejrzano 1 st czerwiec 2020 )
  15. رامی محمد عبد الحی قابیل "  الإسرائیلیون وأزمة الانتماء دراسة نقدیة فی روایة הארץ שטה " أبحرت الأرض "للأدیب الإسرائیلی" حاجای  داجان, tom "  33, n o  4: 11 st maja 2018, s.  309-364 ( ISSN  2682-4701 , DOI  10,21608 / rmshreq.2018.88228 , czytać online , obejrzano 1 st czerwiec 2020 )

Linki zewnętrzne