| Pełne imię i nazwisko | Idealny klub marokański |
|---|---|
| Pseudonimy |
ICM bankierzy |
| Poprzednie imiona |
Banque Union Sport (1927-1933) Real Club Marocain (1933-1934) Ideal Club Marocain (1934-1966) |
| Fundacja | 1927 |
| Zanik | 1966 |
| Zabarwienie | pomarańczowy i niebieski |
| stadion |
Idealny stadion w Burgundii (3000 miejsc) |
| Siedziba | dzielnica Benjdia i Burgundia , Casablanca |
| Aktualne mistrzostwa | Liga Marokańskiego Związku Piłki Nożnej |
L Idéal Club Marocain lub L' Idéal Club de Casablanca , w skrócie ICM lub po prostu Ideal , to klub piłkarski w mieście Casablanca w Maroku . Barwy klubowe to pomarańczowy i niebieski. Drużyna grał w Lidze Marokańskiego Związku Piłki Nożnej , zniknęła w 1966 roku, kilka lat po odzyskaniu przez kraj niepodległości.
Ten prestiżowy klub w czasach kolonialnych reprezentował mieszkańców Hiszpanii i Ameryki Południowej, którzy mieszkali w Casablance . Był również uważany za klub treningowy dla młodych piłkarzy, którzy grali w marokańskiej lidze .
Pozostałe sekcje zachowały nazwę BUS w przeciwieństwie do drużyny piłkarskiej, która nazywała się Idealna.
Klub sportowy posiadał również dwukrotną mistrzowską sekcję koszykówki (męskiej i żeńskiej), sekcję lekkiej atletyki, hokeja, siatkówki, a nawet boksu.
Klub został założony w 1927 roku przez pana Mougin w czasie Maroko Francuskie , na początku lat dwudziestych XX wieku przez wielu francuskich pracowników z Państwowego Banku Maroka i żywego wspólnoty europejskiej. W Dzielnica Benjdia w Casablance .
Początkowo klub nosił nazwę Banque Union Sport (BUS), a sekcja piłki nożnej była pierwszą sekcją klubu sportowego. Kiedy powstawał BUS Football, działał on tylko z drużynami młodzieżowymi: Minimami, Kadetami i Juniorami. W tym czasie klubowi przewodniczy pan Mougin i pan Letang jako sekretarz. Klub ubierał się w błękit i biel. Wśród założycieli klubu Albert Benaim, księgowy w Państwowym Banku Maroka.
Klub rozgrywał swoje mecze na Camp Turpin na terenie należącym do Kompanii Algierskiej i wydzierżawiony za symbolicznego franka drużynie po interwencji Pana Andreo, jednego z założycieli, członka komitetu i który był dyrektorem naczelnym Kompanii Algierskiej ... W Camp Turpin teren był otoczony płotem z desek. Wyposażona w szatnię, opiekunami była mieszkająca na miejscu rodzina pochodzenia hiszpańskiego.
Po 7 latach istnienia tylko klub sekcji piłkarskiej będzie nosił nazwę Real Club Marocain w latach 1933-1934, a następnie w 1934 stanie się L'Idéal Club Marocain .
W pierwszych latach udało mu się wywalczyć miejsce w elicie i być rywalem dla klubów Marokańskiego Związku Sportowego i Athletic Sports Union .
W sezonie 1935 - 1936 drużyna weszła do dywizji pre-honor, z kadrą składającą się z młodych piłkarzy takich jak (Mascia, bramkarz Wurs, Monthe, Succera, Rizo, Molla, Morand, Chakour, Mansour, Navarro, Piedemente)
W Pucharze Maroka Ideal dotarł do finału w 1935 roku , ale ugiął się przed RC Marocain . Podczas tego meczu Benbarek robi wrażenie, a prasa marokańska zasypuje go pochwałami. W tym procesie został po raz pierwszy wybrany z „regionalną” drużyną Maroka, która zmierzy się z jego odpowiednikiem z algierskiej Ligi Oran.
Po czterech latach kryterium z powodu wybuchu II wojny światowej Ideał brał udział w pierwszym sezonie ligi po jej wznowieniu iw latach 1946-1947 . Klub uplasował się na dziesiątym miejscu w tym sezonie po barażach, aby sklasyfikować kluby, które miały taką samą liczbę punktów.
W sezonie 1949-1950 ICM spadł do drugiej ligi. Ale jego obecność w D2 nie potrwa dłużej niż sezon, ponieważ w 1951 L'Idéal zdobył mistrzostwo Pre-Honor i wraz ze swoim wicemistrzem, FUS z Rabatu, awansował do pierwszej ligi mistrzostw .
Na kilka lat przed uzyskaniem niepodległości w 1956 roku siedziba klubu została przekształcona z Benjdii w dzielnicę Burgundii , zanim zabytki klubu zostały wymazane i przekształcone w stadion noszący nazwę Idealny, który obecnie jest powierzony ministerstwu. .
W styczniu 1959 roku , po negocjacjach między państwem marokańskim a państwem francuskim, Maroko odzyskało przywilej emisyjny. State Bank of Maroka znikają a Idealny klub będzie zatem również zniknie.
| Konkursy krajowe | Zawody regionalne i towarzyskie |
|---|---|
|
The Ideal CM był trenowany przez hiszpańskiego trenera Muñoza, a następnie Marokańczyka o imieniu El Houcine.
Wśród pierwszych pokoleń utworzonych przez klub na początku lat trzydziestych europejscy piłkarze różnych narodowości: Mascia, Recio, Antoine Escobar, Cerdan , Cyril Alonso, André Parra, Ben Barek , Paul Pedemonte, Font, Joseph Navarro, Alarcon, Chakouri (prawnik) w Sądzie Najwyższym Casablanki), który utworzył drużynę juniorów, która szybko została mistrzem Maroka. Navarro, Alonso, Chakouri i Parra jako pierwsi zostaną wybrani do zespołów Chaouia i Maroko.
Kilku graczy dołączy do tego pokolenia Idealnych w Lidze Maroka (Pre-honor) , takich jak Langeloti, Gonzalèz, Pardo, Ceralbo, Alarcon, Andréo i hiszpański Murtos.
W klubie grało wielu marokańskich (rodzimych) piłkarzy, m.in. legendarny Larbi Benbarek , nazywany La Perle Noir, a także Krimo, Chakouri, Hamid, Mansour i Daoudi Ben Maati, który dołączy do Wyda, a następnie zostanie pierwszym kapitanem w historii słynny Raja z Casablanki oraz Abdelkader Jalal , były trener tego samego klubu, których ukształtował ideał, w tym samym okresie, w którym francusko-marokańska legenda boksu Marcel Cerdan grał w klubie jako piłkarz od 14 lat
Joseph Navarro był pierwszym zawodnikiem klubu, który założył koszulkę selekcji Maroka w 1938 roku i to z okazji turnieju lig północnoafrykańskich w Algierze . Założy go 12 razy.
Symboliczną postacią klubu pozostaje Larbi Benbarek , który w swoim pierwszym meczu w barwach żółtego Larbi mierzy się z potężną formacją USM Casablanca . Odrzucając buty z kolcami, do których nie jest przyzwyczajony, bawi się w kapciach. Podczas tej gry strzelił dwa gole i aktywnie pomógł Idealowi zapewnić dobre 3 miejsce w mistrzostwach. USM w Casablance zwerbowało go, zapewniając mu pracę jako pomocnik pompy, a następnie dołączył do Olympique de Marseille i Atletico de Madrid .
Idealny stadion, nazywany boiskiem Al biyada , był jednym z największych boisk w Maroku. Tekstura jego ziemi była całkowicie biała, w przeciwieństwie do wszystkich popularnych terenów, które ją otaczały i które miały czerwoną i jasną ziemię (glinę).
Klub, którego motto brzmiało: „Jeśli nie lubisz swojej mamy, nie lubisz Ideału”, nosił błękitne przed dodaniem czerwieni, a Ideał nosił wtedy czerwono-niebieskie koszulki.
Trzy drużyny mają taką samą nazwę jak SC Ideal w Portugalii i Ideal SC (w) na wyspie Montserrat, a także w Algierii klub Ideal Tighennif .