Tamże

Ibidem tołacińskie wyrażenieoznaczające „to samo miejsce”, często skracane do ibid. lub czasami ib. . Jest to termin używany w odniesieniach do stabilnego dokumentu, aby uniknąć powtórzeń, gdy to samoźródłobyło cytowane w poprzednim odnośniku.

Odpowiednie źródło jest wówczas tym, które pojawia się w poprzednim odnośniku.

Przykład 1

[4] J. Kerbrat, Deformable continuous media , ENSTA, 1993, str.  23. [5] Tamże.

Tutaj odniesienie 5 punktów do tej samej strony, co ref. 4.

Przykład 2

[4] J. Kerbrat, Deformable continuous media , ENSTA, 1993, str.  23. [5] Tamże. , s.  43.

Tutaj odnośnik 5 pochodzi z tej samej książki co 4, różni się jedynie stroną, na którą wskazuje (43 zamiast 23).

Przykład 3

[4] J. Kerbrat, Deformable continuous media , ENSTA, 1993, str.  23. [5] G. Taillefer, Gry wideo w kontekście społecznym , JOM, 2011, s.  76. [6] J. Kerbrat, Tamże. , s.  27.

Tutaj przykład jest podobny, jedyną różnicą jest to, że pomiędzy znajduje się inny cytat. W tym konkretnym przypadku, jak w przypadku użycia loc. cit. lub op. cit. ( Opus citatum ); format to: nazwisko autora, po którym następuje przecinek, tamże. i numer strony.

Uwagi i odniesienia

1. Zgodnie z Leksykonem reguł typograficznych używanym w Imprimerie Nationale , 2007 ( ISBN  978-2-7433-0482-9 ) , s.  9.
2. Definicje leksykograficzne i etymologiczne „Ibidem” ze skomputeryzowanego skarbca języka francuskiego na stronie internetowej National Center for Textual and Lexical Resources

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Opus citatum

Linki zewnętrzne

• (en) Loc. cit.