Międzynarodowy Standardowy Numer Książki

Międzynarodowy Standardowy Numer Książki ( ISBN ) lub International Standard Book Number jest międzynarodowo uznanym numer, utworzony w 1970 roku, jednoznacznie identyfikuje każdą edycję każdej książki opublikowanej po wprowadzeniu numeru ISBN, bez względu na nośnik. Ten trwały identyfikator ma na celu uproszczenie zarządzania dla wszystkich interesariuszy w łańcuchu książek (wydawców, drukarni, hurtowników, księgarni, bibliotek). W 2007 roku zmieniono numer ISBN z 10 na 13 cyfr w celu zapewnienia zgodności z kodem produktu GTIN-13 , który jest podstawą powszechnie używanego w dystrybucji kodu kreskowego.

ISBN ma zastosowanie do książek, niezależnie od ich nośnika: może to być na przykład tradycyjny papierowy nośnik lub pliki dla czytników elektronicznych (każdy formularz daje inny numer ISBN).

Jednak publikacje, które nie podlegają prawnemu depozytowi, nie są objęte numerem ISBN.

Historyczny

W 1960 roku , w Wielkiej Brytanii, firmy WH Smith and Son Ltd. , główny dystrybutor książek brytyjskich, starał się uprościć zarządzanie, nadając każdemu wydaniu każdej książki unikalny identyfikator. Zwróciła się do Gordona Fostera  (w) , profesora statystyki w Trinity College w Dublinie . Stworzył dziewięciocyfrowy numer SBN, który został wdrożony w 1967 roku w Wielkiej Brytanii, a następnie w 1968 roku w Stanach Zjednoczonych. W 1970 roku ISO (Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna) dokonała internacjonalizacji tej koncepcji poprzez ujednolicenie 10-cyfrowego numeru ISBN z kodem lokalnym. W 2007 r. 10-cyfrowy numer ISBN został rozszerzony do 13 cyfr poprzez dodanie na górze kodu 978, co umożliwiło konwersję numeru ISBN na kod GTIN-13 i edytowanie go w tej formie jako kodu kreskowego w celu dystrybucji.

Jak działa numer ISBN

Aby zrozumieć, jak działa kod ISBN, musisz wiedzieć, jak jest przypisany do dzieła.

Operacja jest całkowicie zdecentralizowana:

Budowa kodu ISBN

W tej sekcji najpierw przedstawiono konstrukcję oryginalnego dziesięcioznakowego numeru ISBN, a następnie wyjaśniono dość proste zmiany wprowadzone przez zmianę trzynastu znaków w celu połączenia z kodem GTIN-13. 2108 ISO (ICS n O  01.140.20) określa budowę ISBN.

Struktura ISBN-10

ISBN-10 składa się z czterech komponentów. Powinny być oddzielone myślnikami lub spacjami.

Przykład: 2-7654-1005-4

Trzy kody: Domena ISBN, Numer wydawcy i Numer publikacji mają różne długości, zgodnie z następującą ogólną zasadą: im więcej w zasięgu lub wydawca ma dużą liczbę publikacji, tym krótszy jest ich kod. Duży obszar zasięgu ma krótki numer, aby pozostawić więcej cyfr dostępnych dla wydawców kodujących i publikacji. Podobnie, duży wydawca ma krótki numer identyfikacyjny, aby zostawić większą liczbę cyfr do numerowania jego publikacji.

Domena ISBN

Ten kod jest nadawany przez Międzynarodową Agencję ISBN. Może to być kod języka (dla języka angielskiego, francuskiego, niemieckiego i japońskiego), kod obszaru geograficznego lub kod krajowy.

Wskazuje obszar oddziaływania, w którym wydawca jest aktywny. Długość kodu zależy w przybliżeniu od wielkości rynku. Im jest to ważniejsze, tym krótszy kod.

Numer wydawcy

W danym rejonie odpowiedzialna za to lokalna agencja rejestracyjna przydziela numery wydawców z krótszym identyfikatorem wydawcom, którzy publikują najwięcej tytułów, w następującej kolejności:

Kod edytora Liczba indeksów dostępnych dla publikacji
(dla obszarów oznaczonych jedną cyfrą, takich jak obszar francuskojęzyczny - identyfikator: 2 )
00 - 19 1000000
200 - 699 100 000
7000 - 8499 10 000
85000 - 89999 1000
900000 - 949999 100
9500000 - 9999999 10

Kilka przykładów numeru wydawcy w domenie 2:

  • 07  : Gallimard , Paryż, Francja
  • 246  : Grasset , Paryż, Francja
  • 287  : University Press of Louvain , Louvain-la-Neuve, Belgia
  • 296 , 336 i 343 : L'Harmattan , Kongo, Wybrzeże Kości Słoniowej, Mauretania, Gwinea, Senegal
  • 344  : Glénat , Grenoble, Francja
  • 411  : Éditions du Net, Suresnes, Francja
  • 7465  : Éditions du Pommier, Paryż, Francja
  • 8290  : Éditions d'En Bas , Lozanna, Szwajcaria
  • 89763  : The Editors Reunited, Montreal, Quebec
  • 11 lub 37180  : CEREMA, Lyon, Francja
  • 11 lub 490128  : Centrum Studiów Aleksandryjskich, Aleksandria, Egipt
Numer publikacji

Ten kod identyfikuje konkretną publikację od wydawcy. To sam wydawca przypisuje ten kod.

Krótko mówiąc: przedruki identycznej pracy zachowują swój ISBN (nawet jeśli cena uległa zmianie); jednakże wszystkie odmiany publikacji (format, charakter, nośnik, ilustracja okładki itp.) muszą mieć własny numer publikacji.

Numery ISBN nie są nadawane publikacjom, które nie podlegają prawnemu depozytowi: publikacjom reklamowym; rozkłady jazdy pociągów, plakaty, kalendarze, almanachy…; mapy geograficzne i topograficzne; nagrania dźwiękowe  itp.

Więcej informacji można znaleźć w witrynie AFNIL .

Klawisz Control

Klucz kontrolny to dziesiąty znak numeru ISBN-10. Jest obliczany przy użyciu poprzednich dziewięciu cyfr. Ponieważ w 2007 r. Zmieniono numer ISBN na trzynaście znaków, obliczanie tego klucza jest nieaktualne. Przypomina się poniżej w celach informacyjnych.

Uwaga  : sposób obliczania klucza ISBN-13 przebiega inaczej: patrz GTIN-13 .

Obliczanie klucza kontrolnego ISBN-10

Bezkluczykowy IBN-10 ma 9 cyfr:

Aby obliczyć klucz, wykonaj następujące czynności:

  • pomnóż każdą z cyfr ISBN-10 od lewej do prawej przez wagi 10, 9,…, 3, 2;
  • dodaj te dziewięć produktów do siebie;
  • oblicz pozostałą część tej sumy, dzieląc ją przez 11;
  • jeśli reszta wynosi zero, klucz również jest równy zero, w przeciwnym razie odejmij tę resztę od 11: jest to wartość klucza. Jeśli jest to 10, piszemy „X”.
ISBN 2-1234-5680- Przykład 2  :
ISBN 2 1 2 3 4 5 6 8 0
Waga 10 9 8 7 6 5 4 3 2
Suma
ważona
20 9 16 21 24 25 24 24 0 163
  • reszta z 163 podzielona przez 11 = 9
  • 11 - 9 = 2 .
 

Struktura ISBN-13

W 2007 roku trzynastocyfrowy kod produktu do dystrybucji masowej zwany „GENCOD” we Francji, EAN-13 (europejski numer artykułu-13) w Europie i UPC (uniwersalny kod produktu) w Ameryce, a dziś na całym świecie GTIN-13 podbił prawie cały rynku dystrybucji, stosowne stało się zmodyfikowanie numeru ISBN w celu zintegrowania go z tym globalnym łańcuchem logistycznym.

Ponadto od tego dnia przewidywano brak kodów ISBN do numerowania nowych publikacji.

Kod ISBN-10 jest zatem konwertowany na ISBN-13 o godz 1 st styczeń 2007. Ze względu na kompatybilność prace przenoszą oba kody razem przez kilka miesięcy i będą je nadal nosić przez pewien czas po wejściu w życie nowej kodyfikacji.

Metoda jest prosta:

  • pierwsze trzy cyfry kodu GTIN-13 wskazują kraj producenta lub dystrybutora produktu. Kody 978 i 979 nie zostały przypisane, zostały przypisane do księgi. Kody 978 i 979 oznaczają zatem „Bookland” - kraj książki. Kod 978 jest używany jako pierwszy, a kod 979 będzie używany w razie potrzeby.
  • aby był kompatybilny ze wszystkimi zainstalowanymi systemami GTIN-13, klucz weryfikacyjny ISBN-13 (ostatnia cyfra kodu) jest obliczany tą samą metodą, jak w przypadku kodu GTIN-13.

Atrybucja

Norma ISO

Standard ISO 2108 ( ICS n O  01.140.20) określa budowę ISBN zasady jego alokacji i administracji systemu ISBN. Pierwsza edycja tego standardu ukazała się w 1972 roku.

Organy nagradzające

Używa

Kod ISBN ma na celu uproszczenie przetwarzania książek na komputerze: księgarnie mogą składać standardowe zamówienia, dystrybutorzy mają ten sam kod do przetwarzania zamówień i zwrotów. Ułatwione są różne operacje zarządzania w bibliotekach i centrach dokumentacji.

Każda forma publikacji drukowanej (miękka, twarda  itp. ) Ma przypisany inny numer ISBN. Każdej formie cyfrowej książki (pdf, epub  itp. ) Również przypisany jest inny numer ISBN.

Na przykład książka Les cigognes sont immortelles autorstwa Alaina Mabanckou ma kod 978-2-02-130451-0 dla wersji miękkiej, 978-2-02-130452-7 dla wydania pdf i 978–2-02- 130453 -4 za kolejną edycję cyfrową.

Ustawodawstwo we Francji

  • Zatrzymaj się 12 stycznia 1995ustalające obowiązkowe informacje pojawiające się na drukowanej, grafiki i dokumentów fotograficznych przekazany do depozytu prawnej ( Official Journal of20 stycznia 1995):
    • Artykuł 1: Na wszystkich kopiach tego samego dokumentu przedłożonego do depozytu prawnego należy zamieścić następujące informacje: w przypadku deponowania książek, map i planów: 1 ° […] 2 ° […] 3 ° […] 4 ° wzmianka numeru ISBN i prawdopodobnie ISSN .
  • Zatrzymaj się 12 stycznia 1995 ustalające obowiązkowe informacje pojawiające się w oświadczeniach towarzyszących prawnemu depozytowi dokumentów drukowanych, graficznych i fotograficznych:
    • Artykuł 2: Oświadczenie wydawcy musi zawierać następujące informacje: w przypadku deponowania książek, map, planów i zapisów muzycznych: 1 ° […] 2 ° znormalizowany numer międzynarodowy (ISBN lub, jeśli ma to zastosowanie, ISMN dla partytur muzycznych).

Uwagi i odniesienia

  1. Podręcznik użytkownika ISBN 2017 .
  2. "  Wyszukaj według numeru ISBN  " , AdeBooks.fr,2018.
  3. „  Bibliothèque nationale de France: Getting information and getting an ISBN  ” , Paryż (dostęp 23 sierpnia 2017 ) .
  4. Zarządzane na całym świecie przez GS1 (Global Standards 1, z siedzibą w Brukseli), wcześniej zwane „GENCOD”, a następnie „EAN-13”.
  5. (w) RR Bowker  (w) , "  Historia ISBN  " [ archiwum20 kwietnia 2014] , na isbn.org , RR Bowker,20 kwietnia 2014(dostęp 2 listopada 2018 ) .
  6. Norma ISO 2108, 1970.
  7. "  Co to jest ISBN?  » , Pod adresem https://www.isbn-international.org , International ISNB Agency (dostęp 2 listopada 2018 r . ) .
  8. Zobacz stronę internetową Międzynarodowej Agencji ISBN.
  9. Kod ten miał wiele nazw w żargonie ISBN: ISBN grupowych identyfikator , numer grupy ISBN , pierwiastek Grupy Rejestracja , identyfikator grupy rejestracyjny . Obecnie jest on nazywany zakresem numerów ISBN przez Międzynarodową Agencję ISBN. W tym artykule jest to nazywane domeną ISBN .
  10. Zobacz stronę internetową ISO.
  11. Called Registration number , Registrant element w żargonie ISBN. Nazywa się go tutaj numerem wydawcy lub kodem wydawcy.
  12. Zobacz na stronie internetowej AFNIL.
  13. „  Royal Library of Belgium: Belgian National Centre ISSN  ” , na www.kbr.be (dostęp 3 sierpnia 2016 ) .

Załączniki

Bibliografia

  • Międzynarodowa Agencja ISBN, Podręcznik użytkownika ISBN : Wydanie międzynarodowe , Londyn, Międzynarodowa Agencja ISBN,2017, 7 th  ed. , 39  s. ( ISBN  978-92-95055-16-2 , czytaj online ) [PDF]

Linki zewnętrzne