Szpital francusko-brytyjski
| Szpital francusko-brytyjski | |||
 Strona pod adresem 4, rue Kléber. | |||
| Prezentacja | |||
|---|---|---|---|
| Informacje kontaktowe | 48°53′32″ północ, 2°16 243″ wschód | ||
| Kraj | Francja | ||
| Miasto | Levallois-Perret | ||
| Adres | 4, rue Kléber | ||
| Stronie internetowej | szpitalfrancobritannique.org | ||
| Usługi | |||
| Normy | 01 47 59 59 59 | ||
Geolokalizacja na mapie: Francja
| |||
Szpital francusko-brytyjski , znajduje się w Levallois-Perret, jest ustanowienie Fundacji Cognacq-Jay , prywatnej placówce opieki zdrowotnej we wspólnym interesie (ESPIC) obsługujących ludność jego terytorium.
Szpital w 2019 roku
Od 1 st marca 2019, stowarzyszenie „Œuvre du Perpétuel-Secours” i Cognacq-Jay Foundation połączyły siły w ramach grupy współpracy zdrowotnej o nazwie IHFB-Cognacq-Jay, aby wspólnie rozwijać francusko-brytyjski szpital, prywatny zakład non-profit .
Działalność obejmuje dwa obszary geograficzne: biegun „kobieta-matka-dziecko” z oddziałem położniczym typu 2 przy rue Barbès 3 oraz inne działania szpitalne przy rue Kléber 4 . Ta strona jest obsługiwana przez stację metra Anatole France .
Pogotowie ratunkowe dla dorosłych i dzieci zlokalizowane przy rue Kléber 4 zostały powiększone i zmodernizowane w 2012 roku: każdego roku korzysta z nich 50 000 pacjentów.
Historia szpitali
Brytyjski szpital w Hertford
LokalizacjaZabytkowy budynek szpitala Hertford położony jest przy 48, rue de Villiers w Levallois-Perret , w dziale z Hauts-de-Seine .
ArchitekturaZabytkowy gotycki budynek szpitala Hertford, zaprojektowany przez Ernesta Sansona i nagrodzony Wielkim Srebrnym Medalem Centralnego Towarzystwa Architektów , został wpisany do Inwentarza Zabytków Historycznych w 1987 roku.
Stary budynek szpitala Hertford, w stylu neogotyckim , został otwarty w 1879 roku i wybudowany dla Richarda Wallace'a .
Plany budowlane są autorstwa architekta Paula-Ernesta Sansona . Budowa przyniosła mu Wielki Srebrny Medal od Centralnego Stowarzyszenia Architektów . Budynek jest głównie z cegły i kamienia wolnego , dach z łupków przepruty jest licznymi lukarnami.
Fasada i dachy są wpisane do inwentarza zabytków od 9 czerwca 1987 roku .
1860-2010: szpital w HertfordW 1860 r. ziemię kupiło Société Civile des Terens de Villiers-Neuilly, utworzona przez markiza d'Hertford i księcia Albufera . W czasie wojny 1870 roku , Sir Richard Wallace , grand-syn i spadkobierca markiz i jeden z najbardziej oryginalnych postaci końcu paryskiego życia XIX th wieku karetek finansów i dystrybucją pieniędzy i żywności, aby pomóc swoim rodakom brytyjskich. Rzeczywiście zdawał sobie sprawę z braku struktury medycznej do leczenia pacjentów brytyjskich. Po wojnie postanowił wybudować szpital dla Brytyjczyków mieszkających w Paryżu. Zlokalizowany w Levallois-Perret, Hertford British Hospital został otwarty w kwietniu 1879 roku . Paul Sanson , architekt tego neogotyckiego budynku , otrzymuje za tę pracę duży srebrny medal od Centralnego Stowarzyszenia Architektów . Szpital działa poprzez zbiórkę pieniędzy, pod patronatem brytyjskiej rodziny królewskiej .
Budynek został rozbudowany w 1957 r. o budynki zajmujące stary ogród . W 1978 roku szpital wszedł do francuskiego systemu opieki zdrowotnej, jako „prywatny szpital non-profit uczestniczący w publicznej służbie szpitalnej”. W połowie lat 80. w ratuszu złożono wniosek o wyburzenie budynku, ponieważ stał się on nieprzydatny. Burmistrz Patrick Balkany wydaje nieprzychylną opinię i prosi o wpis do rejestru zabytków w 1987 r. W 1982 r. w miejscu ogrodów z tyłu ( 3, rue) wybudowano nowoczesne budynki mieszczące szpital. Barbesa ).
Od 2010Od 30 sierpnia 2010 roku zabytkowy budynek szpitala Hertford zajmowała firma Smile , francuska firma świadcząca usługi IT, specjalizująca się w integracji rozwiązań open source . W 2014 roku firma Zalthabar wprowadziła się do lokalu i przekształciła je w sale konferencyjne, dostępne do wynajęcia od 2015 roku.
Szpital Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours
W 1885 roku Madame de Vatismenil założyła stowarzyszenie l'Oeuvre du Perpétuel-Secours, które dzięki hojnym darowiznom założycieli natychmiast nabyło dużą działkę w Levallois-Perret, dziś przy rue Kléber 4 ( 3, rue Barbès dla Polak kobieta-matka-dziecko). Jej powołaniem jest stworzenie i prowadzenie szpitala Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours. Od 1977 r. placówka ma kontrakt z publiczną służbą szpitalną. Spadek powołań zakonnych prowadzi do stopniowego zastępowania sióstr dominikanek personelem świeckim, zarówno na poziomie personelu pielęgniarskiego, jak i administracyjnego. W 1987 r. szpital został gruntownie przebudowany, następnie został wyremontowany w latach 2004-2007. Rudolf Nureyev zmarł tam6 stycznia 1993.
Od 2008 roku
Franco-British Hospital Institute to szpital znajdujący się w Levallois-Perret we Francji, urodzony w 2008 roku z połączenia dwóch geograficznie bliskich szpitali: Hertford British Hospital i Hôpital Notre-Dame du Perpétuel-Secours.
Oeuvre du Perpétuel-Secours, uznawany za użyteczności publicznej od 1892 roku, połączył w 2008 roku pod nazwą Franco-British Hospital Institute usługi Notre-Dame-du-Perpétuel-Secours i Hertford British Hospital.
Aby wejść głębiej
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Uwagi i referencje
- Todacom SA. , „ Hôpital de Levallois Perret: Institut Hospitalier Franco-Britannique (IHFB) ” , na stronie www.ihfb.org (konsultacja: 4 stycznia 2017 r. )
- " Hertford brytyjski Hospital Corporation " , zawiadomienie n o PA00088114, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury
- " szpitalu wiecznego " Informacje Levallois , N O 133maj 2014, s. 66-67.
- Wskazówka n o PA00088114 , baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury
- History , witryna Franco-British Hospital Institute (dostęp 11 czerwca 2014).
- Uśmiech porusza się , na www.smile-os.com (dostęp 15 czerwca 2014).
- „ Zalthabar ” na stronie zalthabar.com (dostęp 26 września 2014 r . ) .