Hydarnès III

Hydarnès III Funkcjonować

Satrapa

Tytuł szlachecki

Satrap z Armenii ( d )
450-428 przed JC
Następca	Teritouchmes

Biografia

Śmierć	410 pne J.-C.
Czynność	Gubernator
Rodzina	Hydarnidy ( d )
Tata	Hydarnès II ( d )
Dzieci	Teritouchmès Tissapherne Stateira

Hydarnès III (zmarł w410 pne J.-C.) Jest satrapa z Armenii z rodu Orontid panującego pomiędzy450 i 428 pne J.-C..

Pochodzenie

Hydarnes III jest wnukiem Hydarnesa I er , jednego z siedmiu perskich szlachciców, którzy po zabiciu maga Smerdisa, na tronie objął Dariusza I er . Syn i imiennik tego ostatniego, Hydarnes II , był wodzem Nieśmiertelnych i namiestnikiem Sardes w Lidii za Kserksesa I er , towarzyszył mu w wyprawie na Ateny .

Hydarnès III został ostatecznie satrapą Armenii pod panowaniem Dariusza II . Jednak Pierre Briant podkreśla, że ​​„nikt nie może z całą pewnością stwierdzić, że [ Hydarnès III ] rzeczywiście należy do pochodzenia jednego ze spiskowców 522 r  .”. W tym kontekście nic nie pozwala również uznać, że rząd Armenii został nadany tej rodzinie przez dziedziczny tytuł, pseudo „Hydarnides”.

Jednak po śmierci Teritouchmès syna Hydarnes III , Unia Orontes I er , zbyt satrapy Armenii, z Rhodogune , córki Stateira i wnuczką Hydarnes III pozwolił orontydzi Armenii i ich następcy królów Kommageny , aby skorzystać z zarówno przodkowie Achemenidów, jak i twierdzą, że pochodzą od jednego z „siedmiu” słynnych Persów, u początków fortuny Dariusza I er .

Potomkowie

Według Ctesias , Hydarnès III i jego żona, pochowany żywcem przez Parysatis , są rodzicami:

• Teritouchmès , satrapa z Armenią  ;
• Stateira , żona428 pne J.-C.od Artakserksesa II , w zatruty400 ;
• Metrostes i Helicos, uśmiercone przez Parysatisa w r 410 ;
• Roxane, żona jej brata Teritouchmèsa i skazana na śmierć przez Parsytarisa w r410 ;
• dwie dziewczynki, również uśmiercone przez Parysatis w r 410 ;
• Tissapherne , satrapa z Sardes i Ionia wykonywane w396/395 pne J.-C. ;
• syn, „brat Stateiry ”, który wówczas należy do świty Tissapherne .

Uwagi i odniesienia

1. Cyril Toumanoff , Dynastie Kaukazu chrześcijańskiej starożytności do XIX th  century  : genealogiczne i tablice chronologiczne , Rzym1990, s.  393.
2. Albo prawnuk.
3. Herodotus , The Enquiry , Book III , Chapter 70 .
4. Herodotus , The Enquiry , Book VIII , Rozdziały 113 i 118.
5. Pierre Briant , Historia imperium perskiego od Cyrusa do Aleksandra , Fayard, Paryż, 1996 ( ISBN  2-213-59667-0 ) , s.  606.
6. Pierre Briant , op. cit. , s.  607.
7. Cyrille Toumanoff , op. cit. p.  403-405.
8. Cyrille Toumanoff , op. cit. , s.  404.
9. Xenophon , Anabase , tom II , rozdział 3 , §  17 , cytowane przez Pierre Brianta , op. cit. , s.  607.

Bibliografia

• Pierre Briant , Historia imperium perskiego od Cyrusa do Aleksandra , Fayard, Paryż, 1996 ( ISBN  2-213-59667-0 ) .
• Cyril Toumanoff , dynastii starożytnego chrześcijańskiego Kaukazu aż do XIX th  Century  : genealogiczne i tablice chronologiczne , Rzym1990, s.  393-394.

Link zewnętrzny

• (en) Rüdiger Schmitt, „Hydarnes” , w Encyclopædia Iranica ( czytaj online ).