Hybrydyzacja in situ (His) to technika laboratoryjnego zlokalizować sekwencji nukleotydowej znanego jednoniciowego ( RNA lub DNA ), o histologicznej sekcji tkanki.
Technika ta opiera się na komplementarności zasad nukleinowych między nimi (w rzeczywistości, jeśli umieści się w tym samym ośrodku dwie komplementarne odwrotne pojedyncze nici, naturalnie połączą się one, tworząc helisę).
Zatem, aby móc zlokalizować cząsteczkę DNA lub RNA, należy:
Możesz oznaczyć sondę za pomocą:
HIS można również osiągnąć za pomocą mikroskopii elektronowej, stosując znakowanie złotem koloidalnym przy kilku możliwych rozmiarach ziaren ( 0,8 do 20 nm ).
Metoda hybrydyzacji in situ polega na zastosowaniu sondy fluorescencyjnej, radioaktywnej itp., Która specyficznie rozpoznaje komplementarną sekwencję nukleinową, taką jak pożądany informacyjny RNA. W tym przypadku wiąże się z informacyjnym RNA, jeśli jest obecny w komórce. Obecność sygnału fluorescencyjnego lub radioaktywnego itp. Następnie ujawnia, że sonda jest dobrze zamocowana na swoim celu. To ostatnie staje się zatem widoczne.