| Burmistrz Brukseli | |
|---|---|
| 23 lipca 1817-1820 | |
| Louis de Wellens Louis de Wellens |
| Narodziny |
2 października 1770 Mechelen |
|---|---|
| Śmierć |
12 września 1834(w wieku 63 lat) Aachen |
| Narodowość | holenderski |
| Czynność | Polityk |
Hyacinthe Charles Guillaume Ghislain van der Fosse , urodzony w Mechelen dnia2 października 1770i zmarł w Aix-la-Chapelle dnia12 września 1834, jest politykiem i urzędnikiem służby cywilnej Zjednoczonego Królestwa Niderlandów . Jest bratem wicehrabiego Alexandre van der Fosse i zięciem Melchiora Goubau d'Hovorst .
Hyacinthe van der Fosse jest synem Jean-Baptiste van der Fosse (1736-1797), dziedzica i członka Wielkiej Rady Mechelen oraz Katarzyny Hrabiny Respani (1738-1800), potomka malarza Pierre Paula Rubensa . Dziedzic, podobnie jak jego ojciec, Hyacinthe ożenił się trzykrotnie: 1) w 1794 r. Z Henriette de Kerpen, która zmarła w 1795 r. Po urodzeniu córki Justine (1795–1860); 2) w 1804 r. Z Élisabeth de Beughem (1781–1809) i 3) w 1817 r. Z Léopoldine Goubau (1791–1841). Jej jedyna córka, niezamężna, nie zostawiła żadnych potomków.
Hyacinthe van der Fosse rozpoczął karierę jako urzędnik finansowy Zjednoczonego Królestwa Niderlandów , a następnie w 1815 r. Został dyrektorem ds. Rejestracji i majątku.
Dzięki nominacji do Brabanckiego Korpusu Jeździeckiego, 28 czerwca 1817 r. Uzyskał uznanie szlachty przez króla Niderlandów Wilhelma I (a nie tytuł wicehrabiego, który otrzymał tylko jego brat Alexandre van der Fosse ).
Staje się 23 lipca 1817burmistrz Brukseli , drugiej stolicy Zjednoczonego Królestwa Niderlandów , i pełnił tę funkcję do 1820 roku.
Kontynuował karierę polityczną, zostając członkiem Rady Stanu (1820-1825), gubernatorem Flandrii Zachodniej w 1821 r., Następnie w 1823 r. Gubernatorem Hainaut i wreszcie w 1828 r. Prowincji Brabancja południowa , stanowisko to piastował do ''. kiedy Królestwo podzieliło się na dwa różne państwa w 1830 roku26 sierpnia 1830podczas rewolucji belgijskiej jego dom został doszczętnie spalony, co przekonało go do odtworzenia straży cywilnej, która zapewniła porządek, gdy Francuzi odeszli w 1814 r. pod tym samym dowódcą, a mianowicie baronem Emmanuelem van der Linden d 'Hooghvorst .