Hyacinthe François Joseph Despinoy

Hyacinthe François Joseph Despinoy
Hyacinthe François Joseph Despinoy
Narodziny 22 maja 1764
Valenciennes ( północ )
Śmierć 29 grudnia 1848(w wieku 84 lat)
Paryż
Pochodzenie Francja
Uzbrojony Piechota
Stopień Dywizja generalna
Lata służby 1780 -
Nagrody Wielki Oficer Legii Honorowej,
dowódca Saint-Louis

Hyacinthe François Joseph Despinoy , urodzony dnia22 maja 1764w Valenciennes (na północy ) i zmarł dnia29 grudnia 1848w Paryżu jest francuskim generałem rewolucji i imperium .

Biografia

Wszedł do służby dnia 18 lipca 1780, jako kadet-dżentelmen w pułku Barrois i został podporucznikiem wLipiec 1784, porucznik w Wrzesień 1791, a następnie kapitan grenadierów w Maj 1792. Mianowany do armii Var , był częścią wyprawy przeciwko hrabstwu Nicei z generałem Anselme . Dowódca batalionu w 1793 roku, wyróżnił się w bitwach pod Sospello , Lantosca , Belvéder w lutym i marcu.

W tym samym roku adiutant generalny wziął udział w oblężeniu Tulonu z Dugommierem, który uczynił go swoim szefem sztabu. Adiutant generalny Despinoy pokazał się znakomicie przy kilku okazjach podczas oblężenia i został awansowany na generała brygady tam na21 grudnia 1793, po otrzymaniu bardzo poważnej rany. Po wyzdrowieniu wróci do służby w armii Pirenejów Wschodnich z Dugommierem, który oblegał Collioure , i ponownie się wyróżnił. Plik3 listopada 1794przedstawił Konwentowi dwadzieścia sześć flag i dwie wskazówki odebrane nieprzyjacielowi. Jego przemówienia z tej okazji są czystym i wzniosłym republikanizmem.

Po powrocie do wojska wyróżniał się innymi wyczynami. Podczas oblężenia Puycerdy , z 600 żołnierzami, przez dziesięć godzin stawiał opór dziesięciokrotnym siłom, widział połowę swojego personelu i większość oficerów zabitych lub rannych, sam został postrzelony w ramię i wzięty do niewoli. Wrócił na wolność w pokoju z Hiszpanią , wstąpił do Napoleona Bonaparte we Włoszech , dzielnie walczył pod Mondovi , został podniesiony do stopnia generała majora na10 czerwca 1796, zamawia kolejno w Mediolanie i austriackiej Lombardii . To on zdobywa zamek w Mediolanie (messidor 1796), po 48 godzinach otwartych okopów.

Jakiś czas później generał Despinoy otrzymuje misję zniszczenia fortu Fuentès i zostaje przydzielony do dowództwa twierdzy Aleksandria . Mniej więcej w tym czasie i za krzywdy, które musiały być poważne, ale które nie są znane, Bonaparte wycofał swoje zaufanie do generała Despinoya, a dyrektoriat , odmawiając podtrzymania jego roszczeń, odesłał go na emeryturę.13 października 1796.

Niemniej jednak Bonaparte, który został pierwszym konsulem , powierzył mu w 1801 r. Dowództwo nad Perpignanem , aw 1803 r. Nad Aleksandrią . Zrobił go członkiem, a następnie dowódcą Legii Honorowej , ale do ostatniego dnia panowania odmawiał mu pełnienia służby czynnej.

M. Despinoy naprawdę służy Aleksandrii, oczyszczając kraj z atakujących go bandytów. Opuszczając Aleksandrię w 1814 roku, przywiózł ze sobą silny garnizon 5 pułków, batalion saperów i kompanię pionierów, a ponadto 15 dział artylerii i 32 skrzynie pełne prowiantu. Król stworzył go jako nagrodzony rycerz Saint-Louis i dowódca Strasburga . Przerywa te funkcje w ciągu Stu Dni i wznawia je po powrocie Burbonów .

Dowódca 1. Dywizji  Wojskowej (Paryż) dnia10 stycznia 1816Generał Despinoy ma tę smutną zaletę, że sprawia, że ​​ludzie zapominają o przemocy jego poprzednika, generała Maison, i żałuje. Wzywa siebie nienawiścią do wszystkich byłych żołnierzy, wobec których okazuje się z nieubłaganą surowością. Król nadaje mu tytuł hrabiego2 marca 1816oraz fakt Komandor Orderu Saint-Louis le3 majanastępujący. Plik21 stycznia 1819, Pan Despinoy zostaje wyłączony z działalności, ale plik 23 stycznia 1821Jest on powierza z 20 -tego  podziału wojskowego ( Périgueux ), a następnie 10 th ( Tuluza ), a na końcu 12 th ( Nantes ). Jest dalej nazywany17 sierpnia 1822, wielki oficer Legii Honorowej.

Generał Despinoy jest wrogi rewolucji 1830 roku . Przez jakiś czas stawiał opór w Nantes i próbował podnieść Vendée . Aresztowany przez wojska generała Lamarque , wkrótce został zwolniony, a wkrótce potem przeszedł na emeryturę.

Źródło

Linki zewnętrzne