Hu Shi

Hu Shi Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Hu Shi w 1922 roku Kluczowe dane
Imię urodzenia Hu Hongxing
Narodziny 17 grudnia 1891
Szanghaj (Chiny)
Śmierć 24 lutego 1962
Tajwan
Podstawowa działalność filozof, pisarz
Autor
Język pisania chiński

Hu Shi ( chiński  :胡适 ; pinyin  : Hú Shì ) ( Wade-Giles Hu Shih; EFEO Hou Che), urodzony dnia17 grudnia 1891w Szanghaju w Chinach i zmarł dalej24 lutego 1962na Tajwanie jest chińskim filozofem i pisarzem . Jego imię społeczne to Shizhi (適 之, Shìzhī ).

Biografia

Dzieciństwo

Urodzony Hu Hongxing (胡洪 騂, Hu Hóngxīng ) w Szanghaju z Hu Chuan (胡 傳, imię społeczne Tiehua鐵花) i Feng Shundi (馮順弟), przodkowie Hu pochodzili z Jixi (績溪) w prowincji Anhui . WStyczeń 1904jej rodzina aranżuje małżeństwo między Hu i Jiang Dongxiu (江冬秀), niepiśmienną dziewczyną ze związanymi stopami, która była o rok starsza od niej. Ślub odbywa się zaGrudzień 1917.

Studia

Hu otrzymuje podstawowe wykształcenie w Jixi i Szanghaju .

Plik 16 sierpnia 1910Hu został wysłany jako stypendysta na Cornell University w Stanach Zjednoczonych, a później na Columbia University . W Columbii był pod wpływem swojego nauczyciela, Johna Deweya , i pod tym wpływem stał się orędownikiem pragmatycznej ewolucji. Nawiązuje głęboką przyjaźń z Chao Yuen Renem , który również podąża za naukami Deweya i zostanie uznanym lingwistą.

Podczas wizyty Johna Deweya w Chinach Hu towarzyszy mu i jest jego tłumaczem na konferencjach w Pekinie i innych miejscach. Chińscy odbiorcy są pod wrażeniem jakości tłumaczeń. Uzyskał tytuł licencjata w 1914 r. I doktorat z filozofii w 1917 r., Po czym wrócił do nauczania na Uniwersytecie w Pekinie .

Kariera

Zaczął pisać dla gazety Nouvelle Jeunesse（新 青年, Xīn qīngnián ), założonej przez Chen Duxiu , dzięki czemu szybko stał się znany. WStyczeń 1917w tym przeglądzie pojawia się manifest „Propozycja reformy literatury”, w którym zwraca się do wszystkich piszących o używanie odtąd języka mówionego ( baihua ) zamiast klasycznego chińskiego , niezrozumiałego dla większości populacji. Zmiana języka oznacza także porzucenie tradycji literackich i promocję literatury popularnej. W 1919 roku większość pisarzy i magazynów wybrała baihua . Hu szybko staje się jednym z wpływowych intelektualistów Ruchu 4 Maja . Odszedł, wraz z Lu Xunem , redakcją czasopisma Nouvelle Jeunesse w 1920 roku, nie zgadzając się z Chen Duxiu. Jeśli Hu Shi, liberalny i pragmatyczny, opowiada się za rewolucją kulturalną i literacką, Chen opowiada się za rewolucją polityczną i społeczną. Wrócił do polityki w 1922 r., Ponieważ, jak mówi, „jeśli niewolnicy Konfucjusza i Zhu Xi są mniej liczni, pojawili się niewolnicy Marksa i Kropotkina ”. Następnie publikował z przyjaciółmi różne czasopisma polityczne.

Hu został wybrany członkiem korespondentem Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk na2 czerwca 1932.

Hu był ambasadorem Republiki Chińskiej w Stanach Zjednoczonych (1938-1941), rektorem Uniwersytetu w Pekinie (1946-1948), a później, w 1958 roku, prezesem Academia Sinica na Tajwanie , gdzie mieszkał aż do śmierci na Uniwersytecie im. wiek 71.

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Boorman 1967 , s.  148-152
  2. Lucien Bianco , The Origins of the Chinese Revolution, 1915-1919 , Gallimard, Folio History, 1967, s. 71-72
  3. Jacques Guillermaz, Historia Komunistycznej Partii Chin , Petite Bibliothèque Payot, 1975, s. 61
  4. (de) Mitglieder der Vorgängerakademien - Shi Hu na stronie Królewskiej Pruskiej Akademii Nauk

Linki zewnętrzne