Hound Dog Taylor

Hound Dog Taylor Biografia
Narodziny 12 kwietnia 1915
Natchez
Śmierć 17 grudnia 1975(w wieku 60 lat)
Chicago
Narodowość amerykański
Zajęcia Wokalista , gitarzysta , pianista
Okres aktywności Od 1975
Inne informacje
Instrumenty Gitara , fortepian , gitara suwakowa
Etykieta Alligator Records
Gatunek artystyczny Blues

Theodore Roosevelt Taylor mówi Hound Dog Taylor , był piosenkarz , gitarzysta z bluesa amerykańskiego, urodzony w Natchez (Mississippi) ,12 kwietnia 1915, zmarł w Chicago , Illinois , dnia17 grudnia 1975.

Biografia

Taylor urodził się w 1915 roku w Natchez w stanie Mississippi. Zaczął grać na gitarze w wieku 20 lat. W 1942 r. Przeniósł się do Chicago .

Około 1957 roku grał na pełny etat , ale poza Chicago nie był szeroko znany. W 1969 roku, po wysłuchaniu Taylora i jego zespołu The HouseRockers (z Brewerem Phillipsem na drugiej gitarze i Tedem Harveyem na perkusji), młody biały mężczyzna imieniem Bruce Iglauer bezskutecznie próbował zdobyć kontrakt ze swoim pracodawcą, Delmark Records . Następnie Iglauder postanawia zostać impresario Taylora; założył własną wytwórnię płytową ze spuścizną 2500 dolarów i nagrał debiutancki album Hound Dog Taylor and the HouseRockers Hound Dog Taylor i HouseRockers w Alligator Records . To pierwsza płyta Alligatora, która jest dziś prestiżową wytwórnią bluesową. Płyta została nagrana na żywo w dwa dni.

Druga płyta Natural Boogie pochodziła z tych samych sesji nagraniowych i odniosła wielki sukces.

Trzecia płyta Taylora, Beware of the Dog , została nagrana na żywo w 1974 roku , ale została wydana dopiero po jego śmierci w 1975 roku na raka .

Były też inne pośmiertne nagrania, wszystkie wydane przez Alligatora.

W 1984 roku Hound Dog Taylor został wpisany do Blues Hall of Fame .

Jego dziedzictwo

Hound Dog Taylor był znany ze swojego ostrego stylu wokalnego i jego okrojonego stylu gitary slide. Używał wszystkich zasobów swojej niedrogiej gitary Teisco del Rey i wzmacniacza Sears Roebuck . Nie był wybitnym wirtuozem, ani na gitarze, ani na głosie, i zwykł mawiać: „Kiedy umrę, będziemy mówić:„ Grał jak gówno, ale sprawił, że brzmiało. Cholernie dobrze! ”. " ( "  Kiedy umrę, powiedzą: "Nie potrafił grać gówna, kwaśny gol, sprawił, że brzmiało to dobrze!"  " ). HouseRockers brzmiały wyjątkowo, ponieważ nie było basisty. Nagle Taylor i Phillips musieli na przemian wybierać linię rytmu / basu, podczas gdy drugi grał solo.

Niektórzy krytycy twierdzą, że klasyczny Freddie King , Hideaway , później przejęty przez Erica Claptona , został zainspirowany instrumentalnym utworem Hound Dog Taylor. Stevie Ray Vaughan nagrał również cover swojego najsłynniejszego utworu Give Me Back My Wig na koncercie iw studio.

Anegdota

Hound Dog Taylor miał szósty mały palec na każdej dłoni (miał polidaktylię ). Pewnego dnia pijaństwa amputował żyletką szósty palec prawej dłoni.

Dyskografia

Albumy:

Linki zewnętrzne