Historiografia pisze dyscypliny historii , to odnosi się do przypadku historii starożytnej Grecji z publicyści , logographers i historyków z języka greckiego .
Utrwalając dyscyplinę w cywilizacji grecko-rzymskiej , Rzymianie uzupełniali ją w swoim czasie o analityków . Globalna wizja greckiej historiografii.
Wydaje się na koniec VI XX wieku pne. AD w Ionii i zbiega się z rozwojem nauki i filozofii. Jest to kwestia racjonalnego podejścia do lokalnych tradycyjnych relacji i do opowiadanych historii, a także do informacji dostarczanych przez żeglarzy i ludzi: jest to praktyka logografów, takich jak Hekatajusz z Miletu.
Na początku, możemy znaleźć dużą skalę historiai , takich jak Investigations Herodota. Pokazuje duże zainteresowanie archeologią, etnografią, geografią, religią i anegdotami, a także daje ogólną skalę historii. Będzie krytykowany za brak racjonalności.
Pokolenie później Tukidydes.
Pisze o historii współczesnej i stosuje wyższe standardy poprawności formalnej. Krytykuje swoich bezpośrednich poprzedników; jego celem jest nie tylko opowiadanie o tym, co się dzieje, ale o tym, co jest prawdą i ma trwałą wartość, w chęci uogólnienia (np. w tym celu przywołuje przyczyny wojny na Peloponezie). Kieruje historię w kierunku polityki.
IV th century BC. AD : pojawia się nowa historia, nadająca nowe znaczenie stylowi iz moralnej perspektywy: Isocrates. Historia staje się narzędziem nauczania moralnego, a styl może być ważniejszy niż treść.
W okresie hellenistycznym chodziło raczej o czytelność niż precyzję i nadanie pierwszeństwa wyjątkowym jednostkom. Będzie to źródło dla późniejszych biografów, zwłaszcza Plutarcha, i monografii na określone tematy.